Perceptions of parent‐child attachment, social self‐efficacy, and peer relationships in middle childhood

Abstract

Relationships among attachment to each parent, children's social self-efficacy, and the quality of peer relations (attachment to peers and perceptions of victimization) were explored with 67 fifth and sixth graders (31 female) attending a rural elementary school. Results of hierarchical multiple regression analyses revealed main effects for gender and attachment to mother relative to the attachment to peers variable, with girls and more securely attached children reporting higher quality attachment to peers. Main effects were also detected for gender and attachment to father relative to social self-efficacy, with girls and more securely attached children exhibiting higher self-efficacy. No main effects were observed relative to the peer victimization variable. None of the interaction effects involving gender and attachment to each parent relative to attachment to peers, peer victimization, and social self-efficacy were significant. Finally, evidence for mediation of attachment to father on attachment to peers by children's social self-efficacy was revealed. Implications of the results are discussed and ideas for future research are provided. Copyright # 2003 John Wiley & Sons, Ltd.Key words: attachment in middle-childhood; peer relationships; social self-efficacy One of the basic tenets of attachment theory suggests that early attachment relationships with primary caregivers influence the quality of children's future relationships with their peers. An abundant literature now provides extensive empirical support for associations between attachment to caregivers and the nature of peer relationships during the toddler through the elementary school years

Yatılı Bölge Ortaokulunda Kalmakta Olan Çocukların Sosyal Özyeterliklerine Drama Temelli Destek Eğitim Programının Etkisi

“…In this case, it is important for individuals to feel themselves socially capable. In the literature review, there were studies on adolescents in boarding schools (Marijane, 1999, Dekovic&Meesus, 1997, Fırıncıoğlu, 2005, Öztürk, Efe&Koparan, 2007, Şimşek, 2010, Coleman, 2003, Traş&Arslan, 2013; however, no study was found on the perceptions of social self-efficacy of adolescents supported by a drama-based training. It is thought that the results of this unique study will contribute to the existing literature, and will shed a light to researchers, who plan to conduct similar research.…”

“…Bu durumda bireyin kendini sosyal açıdan da yeterli hissetmesi önem kazanır. Alan yazın incelendiğinde yatılı okulda kalmakta olan ergenlerle ilgili çalışmaların (Marijane, 1999;Dekovic ve Meesus, 1997;Fırıncıoğlu, 2005;Öztürk, Efe ve Koparan, 2007;Şimşek, 2010;Coleman, 2003;Traş ve Arslan, 2013) (Karasar, 1995).Araştırmanın bağımsız değişkeni Drama Temelli Destek Eğitim Programı; bağımlı değişkeni ise ergenin sosyal özyeterlik algısıdır.…”

“…Araştırma sonunda takım sporu yapan ve spor yapmayan öğrencilerin sosyal öz-yeterlik puanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. Coleman (2003), ergenlerde sosyal yetkinlik beklentisi düzeyini, anne-babaya bağlılık ve arkadaşlık ilişkilerini incelediği çalışmasında, 5. ve 6.sınıfa devam eden 67 kişilik erken ergen grubuna demografik değişkenler için kişisel bilgi formu, aile ve arkadaş bağlılık ölçeği, çocuklar için yetkinlik beklentisi ölçeğinin sosyal yetkinlik beklentisi alt ölçeği ve arkadaş mağduriyet ölçeği uygulamıştır. Araştırmada sosyal yetkinlik beklentisi puanı düştükçe ergenin arkadaşlarına olan bağlılığının azaldığı saptanmıştır.…”

Ergenlerde Siber Zorbalığın Yordayıcısı Olarak Algılanan Sosyal Yetkinlik Ve Toplumsal Kaygı

“…Sosyal yetkinlik, bireyin sosyal ilişkilerinde etkili olmasını ifade eder (Ferris, Perrewé & Douglas, 2002). Bireyin sosyal yetkinliği üzerinde bireyin geçmiş deneyimleri ve bireyin sosyal çevresinden aldığı tepkiler etkilidir (Coleman, 2003).…”

Social Phobia as a Predictor of Social Competence Perceived by Teenagers

“…past experiences, soul-searching, and interpersonal and social assessment (Coleman, 2003;Ten-Dam, & Volman, 2007).…”