Zarys treści: Dyskurs medyczny i jego analiza pozostają kwestiami problematycznymi z powodu mnogości definicji pojęć oraz różnej metodologii badań. Skuteczna komunikacja na różnych płaszczyznach pozostaje warunkiem sine qua non przekazu zgodnego z zasadami medycyny opartej na dowodach. Artykuł-w formie praktycznych uwag dla tłumaczy, którym zawsze powinna przyświecać maksyma primum non nocere-szczegółowo omawia dyskurs oraz język specjalistyczny medyczny, z uwzględnieniem w dydaktyce przekładu problematyki kolokacji, precyzji, metonimii i metafory w wysokospecjalistycznym dyskursie medycznym, charakteryzującym się mnogością specjalizacji oraz proliferacją terminologiczną. Słowa kluczowe: dyskurs medyczny, język medyczny, kolokacje medyczne, przekład medyczny, dydaktyka języka medycznego Wprowadzenie P ojęcie języka medycznego jest bezpośrednio związane z pojęciem komunikacji. Kontakt z medycyną wiąże się z przekazem danej informacji lub tekstu, który Duszak (1998) kategoryzuje jako zdarzenie komunikacyjne. Tekst jest więc rozpatrywany w kontekście danej sytuacji komunikacyjnej oraz jest jednym ze składowych aktu komunikacji, który w domenie lingwistyki tekstu określany jest mianem dyskursu (tamże). Zjawisko to jest więc kwe-Discourse in the domain of medical specialist language-remarks for translators and teachers of translation Summary Medical discourse and its analysis remain problematic due to the multitude of related definitions and different approaches to the methodology of research. Additionally, ever-increasing proliferation of medical terms, various treatment modalities in accordance with the evidence-based medicine and a plethora of medical specialties may further complicate the process of communication and translation irrespective of the parties involved in these processes. Therefore highly effective translation and transfer of medical knowledge can be achieved provided that the parties involved in the process use the same code and wish to reach the common aim. The paper provides translators with theoretical and practical guidelines. It characterizes the language of medicine and discusses in detail the key aspects related to communication in translation, including collocations, precision, metonymy and metaphors in the domain of the specialized language. Bearing in mind the above, these issues should be included in the process of teaching medical translation and translators should always follow the maxim primum non nocere.