RIVEC (Rejection, Intimacy, Values, Emotions, and Culture) Prejudice Scale: An Adaptation to the Chilean Context of the Blatant and Subtle Prejudice Scale

Abstract

Based on Pettigrew and Meertens’ Blatant and Subtle Prejudice Scale (1995), a new scale for assessing the expression of prejudice is proposed in this article. The original scale has been changed in three ways: (a) items were rewritten to avoid double assertions, (b) three new items were considered to adequately measure the ‘denial of positive emotions’ component, and (c) biased wording of the ‘cultural differences’ domain items measuring perceived cultural differences rather than prejudices was removed. We used a representative sample of 500 participants living in Antofagasta, in Chile. Confirmatory factor and a hierarchical regression analyses support the proposed new scale. This instrument provides two measures: one general measure related to the intensity of prejudice expression and a second measure indicating the presence or absence of prejudice for each component type (Rejection, Intimacy, Values, Emotions, and Culture). The scale was confirmed for both genders; 45.2% of the participants scored a medium-high to extremely high expression of prejudice towards Bolivians immigrants.

Η Προκατάληψη Ως Αντικείμενο Κοινωνικής Επιρροής

“…Η βιβλιογραφία η ίδια δείχνει ότι η κλίμακα της έκδηλης και λανθάνουσας προκατάληψης των Pettigrew και Meertens (1995) έχει χρησιμοποιηθεί σε έναν τεράστιο όγκο μελετών και ερευνών, τόσο από τους ίδιους (Pettigrew & Meertens, 1995Pettigrew, Jackson, Ben Brika, Lemaine, Meertens & Wagner, 1998) όσο κι από άλλους ερευνητές (White, Wootton, Man, Diaz, Rasiah & Wilkinson, 2009;De Caroli, Falanga & Sagone, 2012;Olaizola, Diaz & Ochoa, 2014), ενώ μάλιστα έχει υποστεί και πολλές κριτικές (Coenders, Scheepers, Sniderman & Verberk, 2001;Gattino, Miglietta & Testa, 2008;Martini, Blanco, Ruiz & Castro, 2016).…”

“…Απαντώντας στις κριτικές των Coenders et al (2001) οι Pettigrew και Meertens (2001) επισημάνουν ότι πολλές έρευνες σε όλο τον κόσμο έχουν επιβεβαιώσει τον διαχωρισμό ανάμεσα σε έκδηλη και λανθάνουσα προκατάληψη. Αυτή η πεποίθηση φάνηκε υπέρ του δέοντος φιλόδοξη, όταν μια έρευνα στην Χιλή (Martini, Blanco, Ruiz & Castro, 2016) δεν μπόρεσε επίσης να επιβεβαιώσει τον διαχωρισμό αυτόν. Στην συγκεκριμένη έρευνα όπου έγινε μια περαιτέρω ανάλυση ενός δείγματος 896 συμμετεχόντων, φάνηκε εν τέλει ότι τα αποτελέσματα εφάπτονται πιο καλά σε ένα μοντέλο όπου οι πέντε υποκλίμακες (παράγοντες) της έκδηλης και λανθάνουσας προκατάληψης μαζί (δηλαδή: φόβος και απόρριψη, οικειότητα, παραδοσιακές αρχές, πολιτισμικές διαφορές και (άρνηση) θετικών συναισθημάτων) αποτελούν πέντε διαφορετικές διαστάσεις ενός κοινού παρονομαστή που ονομάζεται προκατάληψη.…”

“…Οι ίδιοι ερευνητές (Martini, Blanco, Ruiz & Castro, 2016) προχώρησαν αμέσως μετά την παρουσίαση του μοντέλου αυτού σε μια διόρθωση της αρχικής κλίμακας των Pettigrew και Meertens (1995), όπου οι πέντε υποκλίμακες περιέχουν ακριβώς τον ίδιο αριθμό ερωτήσεων.…”

“…Πράγματι παρατηρείται να έχει αναπτυχθεί στην βιβλιογραφία μια συζήτηση για το εάν τελικά υπάρχει αυτός ο διαχωρισμός ανάμεσα στην έκδηλη και λανθάνουσα προκατάληψη. Φαίνεται η αντίληψη ότι τελικά πρόκειται για μία μορφή προκατάληψης να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος (Gattino, Miglietta, & Testa, 2008;Martini, Blanco, Ruiz & Castro, 2016).…”

“…Αναφέρονται επίσης σε έρευνες (Leippe & Eisenstadt, 1994;Gawronski & Strack, 2004) που εξετάστηκαν τεχνικές της αυτό-πειθούς (Gordijn, 1998) Κατά πόσο εδώ πρόκειται για δύο ξεχωριστές έννοιες, είναι αντικείμενο συζήτησης. Υπάρχει ο κίνδυνος να προστεθεί απλώς μια ακόμα κλίμακα στο ερωτηματολόγιο, η οποία θα μετράει αποκλειστικά την λανθάνουσα προκατάληψη, μέσα σ' ένα θεωρητικό πλαίσιο όπου ο διαχωρισμός ανάμεσα στη έκδηλη και λανθάνουσα προκατάληψη δεν είναι πλέον δεδομένος (Gattino, Miglietta, & Testa, 2008;Martini, Blanco, Ruiz & Castro, 2016).…”