RS based RE in Public Schools: A Must for a Secular State

Abstract

Th is article is a reasoned, normative argument for making religion education (RE) a separate, compulsory, time-tabled and totally normal school subject at all levels in public schools. With reference to Religion (RE) in Danish upper-secondary school as well as to the way Danish departments for the study of religions (RS) educate Religion teachers, key contents and principles of an RS based RE are outlined. It is stressed that only the historical and comparative study of religions can provide the scientific basis for RE, and that it must be the RS departments that educate RE teachers. It is, furthermore, suggested that normalisation of RE in public schools be added to defining characteristics of a secular state, and that scholars of religion engage not only in studies of RE but also in establishing RS based RE. Th e raison d'être of RE (and RS)In 1995, following a seminar and report on "Studying religion in social sciences at school" (Palmer 1995), the Director of the Council of Europe's School, Out-of-School and Higher Education directorate, asked me to write a booklet. Th e booklet should help realize the report's recommendation that a secular, non-confessional religion education (RE), based on the academic study of religions (RS), be established in the member states.Th e manuscript (Jensen 1996), intended for decision-making outsiders, not study of religions scholars, opened with a series of statements

Mangfoldets utfordringer og muligheter sett gjennom religionsdidaktisk forskning. Et nordisk overblikk

“…Andreassen har kritisert deler av norsk religionsdidaktikk for å vaere elevsentrert og terapeutiserende (Andreassen, 2008(Andreassen, , 2013. Også andre nordiske forskere har pekt mot religionsvitenskapelig basert kunnskapsformidling som den beste måten å møte utfordringene på (Jensen, 2008(Jensen, , 2011(Jensen, , 2013. Dette er en indikasjon på behovet for å styrke religionsdidaktisk forskning som fokuserer på selve stoffinnholdet i religionsundervisningen og forholdet mellom elevene og stoffet.…”

Teaching about Religion in School: The Pursuit of Neutrality and the “Culture Wars”. Introduction

“…Они напоминают, что религия -это не только традиция, но и иден-10. Jensen, T. (2008) тичность, что религия жива и современна. Необходимо вырабо-тать совершенно новый подход, который отвечал бы на «самый насущный религиозный и социальный вопрос нашего време-ни -как мы можем помочь людям найти верное отношение к ре-лигиям, которые, как оказалось, окружают их со всех сторон» 14 .…”

Waarheen met de levensbeschouwelijke vakken in Vlaanderen?

“…Of anders geformuleerd: als we jongeren willen voorbereiden op de (post)moderne, gediversifieerde samenleving en hen in staat willen stellen hun latere leven ook op levensbeschouwelijk vlak vorm te geven, moeten we dan vasthouden aan het (semi)confessioneel godsdienstonderwijs dat steeds vanuit een bepaalde levensbeschouwing wordt aangeboden en jongeren in een bepaalde levensbeschouwing wil socialiseren? Of kunnen we dat model beter verlaten en opteren voor integrative religious education (Alberts, 2007) of religious studies based religious education (Jensen, 2008(Jensen, , 2011? Dit laatste betekent dat levensbeschouwingen niet langer elk afzonderlijk ter sprake worden gebracht vanuit één of andere theologische achtergrond, maar dat levensbeschouwing voor iedereen samen ter sprake komt op basis van religiestudie, godsdienstfilosofie en andere menswetenschappen.…”

“…Levensbeschouwing is slechts een onderdeel van dit vak, waarbij op ondubbelzinnige manier wordt afstand gedaan van teaching into religion georganiseerd door de levensbeschouwingen zelf. In de lijn van de literatuur over integrative religious education (Alberts, 2007) en religious studies based religious education (Jensen, 2008(Jensen, , 2011 kunnen de doelstellingen (eindtermen en competenties) voor dit onderdeel als volgt geformuleerd worden: leerlingen moeten de basis-elementen van verschillende levensbeschouwingen kunnen herkennen en bespreken, leerlingen kunnen de verschillende levensbeschouwelijke wortels van onze samenleving en c(C)ultuur duiden, leerlingen worden in staat gesteld om over verschillende thema's en existentiële vragen een interlevensbeschouwelijk gesprek te voeren met anderen en leerlingen moeten in staat zijn om over hun eigen levensbeschouwelijke positie en hun eigen levensbeschouwelijk parcours na te denken.…”