Seventy-Five Years of Comorbidity Research

Abstract

ABSTRACT. Objective: As part of the 75th anniversary edition of the Journal of Studies on Alcohol and Drugs, this article reviews research on the relationship between mental disorders and substance use disorders ("comorbidity") from 1940-the journal's inception-to the present. Method: First, a survey of the titles and abstracts of all articles published in the journal was used to identify those articles pertaining to comorbidity. Seminal and representative works from this set of articles and a limited selection of articles from other journals were included in the review. Results: The early psychosocial research emphasized psychoanalytic formulations of alcohol use as a defensive symptom, which informed the early experimental research on the tension-reducing properties of alcohol. The "cognitive revolution," occurring in the 1970s, enabled an expansion of the tension-reduction theory to include a central role for mental processes (e.g., alcohol expectancies) in promoting drinking to cope with negative affectivity. The early clinical research characterized mental conditions commonly co-occurring with alcohol disorders and considered their etiological relationship to alcohol disorders. The "neo-Kraepelinian revolution" in psychiatry, which also occurred in the 1970s, infused the clinical comorbidity research with a more rigorous diagnostic technology and a range of biomedical research methodologies to study the mechanistic linkages of co-occurring disorders. Conclusions: Although a substantial quantity of scientifi c information on comorbidity has accumulated over the past 75 years, a standard model(s) of comorbidity has yet to congeal. Barriers and opportunities related to achieving this important goal are discussed. (J. Stud. Alcohol Drugs, Supplement 17, 50-58, 2014)

An integrated multimodal model of alcohol use disorder generated by data-driven causal discovery analysis

“…Research has also focused on the high coincidence of AUD and internalizing disorders [41][42][43] . Previous causal modeling research found a causal path from internalizing disorder to drinking behavior in AUD (mediated through drinking-to-cope) 44 .…”

Beyond comorbidity: Toward a dimensional and hierarchical approach to understanding psychopathology across the life span

“…Despite this, the bulk of psychopathology research is still conducted on specific manifestations of comorbidity, or on specific disorders in isolation, as if they are etiologically and pathophysiologically unique (Caspi et al, 2014; Lahey et al, 2011). If this were the case, every possible disorder pairing would also be unique, and would require its own comorbidity model (Kushner, 2014). However, analyses of the correlations among DSM disorders have taught us that, empirically, these disorders are best conceptualized as indicators of the IE spectra.…”

Προσδιορισμός της μεταβολής των κυτταροκινών IL-7, IL-10 και GCSF (Granulocyte Colony Stimulating Factor) σε ασθενείς εξαρτημένους από την αλκοόλη χωρίς ηπατική ανεπάρκεια, κατά τη διάρκεια της θεραπείας απεξάρτησης

“…Η κατάχρηση αλκοόλ στις σύγχρονες απόψεις θεωρείται ως ένα είδος «αυτοθεραπείας» των ατόμων, στην προσπάθειας τους να αποκαταστήσουν την ηρεμία στον εαυτό τους. Επίσης, υπάρχουν μια σειρά από παθολογικά ιδεοληπτικά και ειδικά καταναγκαστικά στοιχεία χαρακτηριολογικά για κάθε ασθενή, που χρησιμεύουν σαν άμυνα του ατόμου και σχετίζονται με την έννοια του εθισμού [19,145,146].…”

“…Επίσης, σε αυτή τη διαδικασία συνεισφέρει και ενισχύει η κλασσικού τύπου εξάρτηση κατά Παβλόφ. Όπου μέσω της γενίκευσης όπως ο χώρος, τα άτομα του δίνουν την ευκαιρία να συνδυάσει τα θετικά αποτελέσματα και να οδηγηθεί σε ακόμα μεγαλύτερη χρήση αλκοόλ [19,145].…”

“…Πιο συγκριμένα, συχνά εμφανίζονται στη Σχιζοτυπική, Αντικοινωνική, Οριακή, Ναρκισσιστική και σε μικρότερο βαθμό στις υπόλοιπες διαταραχές προσωπικότητας. Μάλιστα, στην Αντικοινωνική Διαταραχή παρατηρείται έως 21 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα συννόσησης σε σχέση με το γενικό πληθυσμό και αυτό δείχνει τη σημασία για διάγνωσή της στους ασθενείς [133,145,151,152].…”