Social and Emotional Learning with Families

Abstract

A Community Based Participatory Research (CBPR) framework was used in this study to gather and analyze the perceptions of mothers involved in a critical family literacy program designed to foster social and emotional development. Through narrative inquiry, participants discussed perceptions of their children's social-emotional development and the expanded use of existing parenting tools. Even though parents are primary agents of change, the cultural backgrounds of families has too often been a missing ingredient in both the curriculum development and participation phases of and social and emotional learning within school-based programs. Family engagement programs are particularly important for Latino parents who are recent immigrants, as they have the additional burden of contending with such stressors in school settings as race, language barriers, and stereotypes afflicting educators. All participants in this study had existing knowledge in the area of emotional development and were able to discuss the value of self-care and self-regulation with respect to parenting their children. This research contributes to studies in the fields of family engagement and popular education pedagogy besides providing the reader with an examination of the implications of effective socio-emotional curriculum in elementary school settings.

Parents’ perspectives on adolescent social emotional learning: an explorative qualitative study amongst parents of students in prevocational secondary education

“…However, the skills taught in SEL programs are also criticized for not necessarily matching the skills students growing up in poor and/or migrant families learn at home (e.g. Dinallo, 2016; Gillies, 2011). Such a mismatch is associated with unequal benefits of those programs for students growing up in disadvantaged circumstances and can put pressure on parent-school collaboration on SEL (Jagers et al , 2019).…”

Metodologia do controle emocional para conversas com os pais, mães e pessoas apoderadas e o desenvolvimento de habilidades comunicativas para professores: Evidências de Chile

“…Finalmente, es necesario señalar que los programas de formación socioemocional destinados a mejorar la relación escuela-familia son aún escasos en nuestro país y en el contexto latinoamericano, y no necesariamente abordan la complejidad de la relación, pues ignoran, en gran medida, el tejido social y político de la emotividad (Dinallo, 2016), necesario de considerar especialmente en las escuelas que atienden alumnado vulnerable por la distancia sociocultural entre maestros, maestras, padres y madres. Las escuelas que han logrado mejorar su relación con las familias las han integrado como un actor activo en el proceso de mejora a través de instancias de participación auténticas.…”

Aile Okuryazarlığı Kavramına Kuramsal Bir Bakış A Theoretical Perspective of Family Literacy Concept

“…Uluslararası alanyazın incelendiğinde, aile okuryazarlığının geliştirilmesi ve uygulanmasına yönelik çalışmaların yaygın olduğu, farklı kültürel değişkenlere ve aile ortamlarına odaklanıldığı görülmüştür. Özellikle göçmen ailelerin çocuklarının erken okuryazarlık becerilerinin ve okuma yazmaya hazır bulunuşluklarının belirlenmesi ve geliştirilmesine yönelik çalışmalara ulaşılmıştır (Dinallo, 2016;da Silva Iddings ve Reyes, 2017;Salinas, Pérez-Granados, Feldman ve Huffman, 2017). 2000'li yılların öncesinde aile okuryazarlığına yönelik çalışmaların daha çok okuryazarlık gelişimine odaklandığı ve bu bağlamda araştırmalar (örn., Loudin, 1998;Rebello, 1999) Ulusal alanyazında ise okuma-yazmaya hazırlık (Altıparmak, 2010;Büyüktaşkapu, 2012;Özen Altınkaynak, 2014;Özbek Ayaz, Güleç ve Şahin, 2017 ), ev okuryazarlık ortamı (Altun, 2013;Akyüz, 2016;Akyüz ve Doğan, 2017;Aydoğdu, 2017;Yılmaz Hiğde, Baştuğ ve Cihan, 2020;Tavşanlı ve Bulunuz, 2017;Turan ve Akoğlu, 2014), erken okuryazarlık (Biltekin, 2019;Bozkurt, 2019;Karaman, 2013;Gökkuş ve Akyol, 2020) ve etkileşimli kitap okumaya yönelik (Efe ve Temel, 2018;Işıtan, Saçkes ve Biber, 2020;Yalavaç, 2020) çok sayıda çalışma yapılmış olmasına karşın doğrudan aile okuryazarlığı kavramını ele alan çalışmaların çok sınırlı düzeyde olduğu görülmektedir.…”