Przyjęta przez Sejm 6 stycznia 2005 roku ustawa o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz języku regionalnym (dalej jako ustawa o mniejszościach) wprowadziła do polskiego prawa regulacje dotyczące między innymi możliwości stosowania dodatkowych nazw miejscowości w językach mniejszości narodowych i języku regionalnym (kaszubskim), [Ustawa..., 2005]. Były one dużą innowacją dla administracji publicznej (zwłaszcza gminnej), gdyż takie rozwiązania dotychczas nie występowały jeszcze w naszym kraju. Stanowiły one również wyzwanie dla społeczności lokalnych, gdyż obawiano się ujawnienia się w nich podziałów etnicznych "mniejszość -większość". Budziły one dodatkowo negatywne skojarzenia historyczne. Badania opinii publicznej wskazywały raczej na niechętny jej stosunek wobec instalowania "dwujęzycznych" nazw. Według sondażu przeprowadzonego na początku 2005 roku 63% badanych było przeciw umieszczania tablic z nazwami miejscowości w językach mniejszości obok tablic z nazwami polskimi, a 26% je popierało (11% badanych udzieliło odpowiedzi "trudno powiedzieć"). Po dziesięciu latach od uchwalenia ustawy o mniejszościach i wprowadzenia dwujęzycznych nazw opinia na ich temat niewiele się zmieniła. W 2015 roku nadal większość badanych -60% była im przeciwna, a popierało je 32% badanych (choć warto odnotować wzrost