Surgical Approaches to the Elbow

Patterson, Stuart D.; Bain, Gregory I.; Mehta, Janak A.

doi:10.1097/00003086-200001000-00004

Cited by 135 publications

(67 citation statements)

References 43 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Do oce ny zaawansowania tych zmian posłużyliśmy się ska lą Broberga i Morreya [9,10]. Najczęściej stosowano boczny dostęp operacyjnym wg Kohera [11]. Głowę kości promieniowej, w zależności od morfologii złamania, zespalano za pomocą niskoprofilowych płyt ze stabilnością kąto-wą i zmiennym kątem blokowania, umiejscowionych w strefie bezpiecznej, śrub kaniulowanych oraz, w nielicznych przypadkach, drutów Kirschnera, które w sytuacji braku technicznych możliwości wykonania innego zespolenia obcinano i pozostawiano w koś -ci (Ryc.…”

Section: Methodsunclassified

“…Most procedures used the Koher lateral surgical approach [11]. Depending on fracture morphology, the radial head was fixated with low profile plates with angular stability and variable locking angles plac ed in the safe zone, cannulated screws and (in rare cases) K wires which were cut and left in the bone if another type of fixation had been technically impossible (Fig.…”

Section: Wynikimentioning

confidence: 99%

See 1 more Smart Citation

Surgical Treatment of Radial Head Fractures: Outcomes and Complications

Chwedczuk

Piekarczyk

Kwiatkowski

et al. 2016

Ortop Traumatol Rehabil

View full text Add to dashboard Cite

STRESZCZENIEWstęp. Właściwe leczenie złamań głowy kości promieniowej nadal jest obszarem wielu sporów i kontrowersji. W niniejszym badaniu staramy się ocenić wyniki operacyjnej stabilizacji tych obrażeń oraz zidentyfikować najczęstsze powikłania.Materiał i metody. Retrospektywnej analizie poddano dokumentację 63 chorych (25 kobiet i 38 mężczyzn), leczonych w latach 2011-2014. Wyniki leczenia oceniono w skali Broberga i Morreya oraz quickDASH.Wyniki. Spośród 21 chorych ze złamaniem izolowanym, wszyscy ze złamaniem typu II uzyskali wynik bardzo dobry. W typie III złamania, 11 chorych uzyskało wynik zadowalający, a 4 wynik niezadowalający. Spośród 19 chorych, którzy doznali złamania ze zwichnięciem stawu łokciowego, w grupie ze złamaniem typu II odnotowaliśmy same wyniki b. dobre, natomiast w typie III złamania -8 wyników zadowalających i 4 niezadowalające. U 23 chorych ze straszliwą triadą Hot chkissa, w typie II złamania odnotowaliśmy 7 wyników zadowalających, a w typie III -12 wyników zadowalających i 4 wyniki niezadowalające. Powikłania, jakie wystąpiły, to ograniczenie ruchomości stawu łokciowego (59% chorych), dolegliwości bólowe (52,9%), osłabienie siły (35,3%), pourazowa artroza (29,4%), skostnienia pozaszkieletowe (11,8%), brak zrostu (1,5%). Jedenastu chorych wymagało reoperacji.Wnioski. 1. Współcześnie stosowane materiały do zespalania odłamów pozwalają na stabilne zespolenie niemal wszystkich złamań głowy kości promieniowej. 2. O ile istnieją techniczne możliwości zespolenia złamania głowy kości promieniowej, warto podjąć próbę wykonania otwartej repozycji i stabilizacji wewnętrznej. 3. W przypadku braku możliwości zespolenia, leczeniem z wyboru powinna być endoprotezoplastyka głowy kości promieniowej.Słowa kluczowe: głowa kości promieniowej, złamania, straszliwa triada Hotchkissa SUMMARY Background. Appropriate treatment of radial head fractures remains an area of disputes and controversy. The present paper aims to assess the outcomes of surgical fixation of these injuries and identify the most common complications.Material and methods. The medical records of 63 patients (25 women and 38 men) treated in 2011 -2014 were analysed retrospectively. The treatment outcomes were assessed according to the Broberg and Morrey rating system and the QuickDASH score.Results. Of 21 patients with isolated fractures, all those with Type 2 fractures demonstrated excellent outcomes. In the group with Type 3 fractures, 11 patients showed satisfactory and 4 unsatisfactory outcomes. Of 19 patients with a fracture combined with elbow dislocation, all those with Type 2 fractures achieved excellent results while in the group with Type 3 fractures 8 patients had satisfactory and 4 had unsatisfactory outcomes. 23 patients were diagnosed with Hotchkiss' terrible triad; 7 of them had sustained Type 2 fractures and showed satisfactory outcomes while those with Type 3 fractures demonstrated 12 satisfactory and 4 unsatisfactory results. Complications included limited elbow mobility (59% of the patients), pain (52.9%), lower muscle s...

show abstract

Section: Methodsunclassified

Section: Wynikimentioning

confidence: 99%

Surgical Treatment of Radial Head Fractures: Outcomes and Complications

Chwedczuk

Piekarczyk

Kwiatkowski

et al. 2016

Ortop Traumatol Rehabil

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Patients were placed in a supine position and a tourniquet ischemia was provided for the upper limb. In isolated fractures of the radial head Kocher's surgical approach was used [14]. In the case of associated lesions, a posterior approach with olecranon osteotomy was performed to carefully view all the structures at the elbow joint; the radial head was then removed and the associated fractures fixed [14].…”

Section: Methodsmentioning

confidence: 99%

Mason type II and III radial head fracture in patients older than 65: is there still a place for radial head resection?

et al. 2015

View full text Add to dashboard Cite

Radial head resection remains a good option when a radial head fracture occurs in elderly patients, taking into account the influence of poor bone quality and comorbidities on the outcome. Radial head excision is not indicated in the presence of associated lesions, because of the risk of residual elbow instability; complications associated with advanced age must be considered and a strict follow-up granted.

show abstract

“…It remains common sense that any disruption of the triceps can increase the incidence of extensor mechanism complications. Several options are available, including approaches in which the triceps attachment is preserved (Alonso-Llames, Patterson, Morrey and Adams) [10][11][12], where it is reflected from medial to lateral (Bryan and Morrey) [13], reflected from lateral to medial (Kocher posterolateral extensile approach), split in the midline (Campbell, Gschwend, Van Gorder) [14][15][16] or divided using a triceps tongue (Campbell, Van Gorder, Wadsworth) [14,17,18] (Table 1).…”

Section: Tricepsmentioning

confidence: 99%

“…A modification of the technique to increase distal exposure was described by Patterson [12]. Laterally, the interval between the extensor carpi ulnaris and the anconeus is developed and, on the medial side, the flexor carpi ulnaris is elevated subperiosteally.…”

Section: Modificationsmentioning

confidence: 99%