Bu çalışma, Suriyeli çocukların eğitiminde okul dışı alternatif eğitim mekânları olan kurslar (معهد -maehad) üzerine odaklanmaktadır. Araştırmanın amacı, Suriyeli topluluk tarafından açılan kursların model olarak nasıl bir eğitim faaliyeti yürüttüğü ve söz konusu eğitimin Suriyeli çocuklar üzerindeki etkilerinin neler olduğunu tespit etmektir. Araştırma, nitel yöntemle tasarlanmış olup etnografik araştırma deseni doğrultusunda derinlemesine bireysel görüşme ve saha notlarından oluşan bulgulara dayanmaktadır. Araştırma sahası, Şanlıurfa merkez ve ilçelerini (Eyyübiye, Haliliye, Akçakale, Suruç) kapsamaktadır. Araştırma sonuçlarına göre göç sonrası yerleşim bölgesinde dinsel ihtiyaçlara bağlı olarak kursların geliştiği tespit edilmiştir. Kurslar formel ve informel türde olup temelde göçmenlerin din, dil eğitimi ve bir takım sosyal ihtiyaçlarını karşılamaktadır. Kurslar, eğitim, sosyalleşme ve uyum bakımından hem Suriyeli topluluğun hem de ev sahibi toplumun belirli ihtiyaçlarını karşılama, iletişim ve etkileşime zemin hazırlama yönünden görece önemli fonksiyonlara da sahiptir. Diğer taraftan kursların öğretim elemanları, işleyiş ve eğitim süreçleri bakımından profesyonellik, ortak eğitim modeli, şeffaflık ve kontrol edilebilirlik niteliklerinden uzak olması uyum süreçlerinin zorlaşmasına yol açmakta ve sosyal gettolaşma risklerini arttırmaktadır.