Bitkisel üretimi arttırma, tarımsal üreticilerin maliyetlerine katkı sunma, sürdürülebilirlik ve verimlilik gibi amaçlarla uygulanan tarımsal destekleme politikalarının geçmişi bu politikaların kurumsallaşmasından çok daha önceye dayanmaktadır. Destekleme politikalarının etkinliğine yönelik tartışmalar, tarımsal üretim sürecindeki risk ve belirsizliklerden dolayı güncelliğini her daim korumaktadır. Son yıllarda ulusal ve uluslararası konjonktürdeki gelişmeler, gıda arz güvenliğinin önemini ve tarım sektörünün stratejik önemini yeniden hatırlatmıştır. Bu çalışmanın amacı, güncel koşullar altında, Çukurova’da, destekleme politikalarının etkinliğini tespit etmek, tarımsal üreticilerin üretim süreçlerinde yaşadıkları problemlerin öncelik ve önem sırasını belirlemektir. Çalışmada, çok sayıda orijinal fikrin türetilmesine, grubun tüm üyelerinin dengeli katılımına ve matematiksel hesaplama yöntemine dayanan yapılandırılmış bir grup karar verme yöntemi olan Nominal Grup Tekniği (NGT) kullanılmıştır. Çukurova Bölgesi’nin önemli tarım alanlarından birisi olan Kozan ilçesinde üretim yapan çiftçiler ile NGT kullanılarak oturumlar düzenlenmiştir. NGT sonuçları makro bir perspektif sunması amacıyla tematik analize de tabii tutulmuştur. Tarımsal desteklemelere yönelik üzerinde mutabakat sağlanan en önemli eleştiriler sırasıyla akaryakıt ve gübre desteğinin yetersizliği, planlı üretime yönlendirilmemesi ve bu desteklerin vergi yükünü azaltmaya yönelik olmayışıdır. Tarımsal üretim sürecinde yaşanan zorluklar ise tematik olarak tarımsal girdilerin yüksekliği (%32,6), operasyonel maliyetler (%31,4), tarımsal desteklemelerin yetersizliği (%19) ve sektörel problemler (%16,9) olmuştur. Çalışma, metodolojik olarak ve ele alınan problemlerin önceliklendirilmesi yönüyle özgündür.