Uzaktan eğitim yoluyla yürütülen Türk dili derslerinin değerlendirilmesi: nitel bir araştırma

Abstract

This article reports a small-scale study involving semi-structured interviews with students who were taking or had taken a compulsory Turkish language course on a distance-learning module at a state university in the south of Turkey. This qualitative research study was designed to investigate the implementation of the online learning system used in Turkish language courses by exploring it from the perspectives of instructors, domestic students, and international students. The study examined course content, attitude, technical problems, and pedagogical approaches as identified by the participants. Semi-structured interviews were conducted with 25 domestic students, five international students, and four instructors. The interview questions were broadly based around what the students had experienced throughout the course delivered by distance education and the extent to which the distance-education method had helped them to develop their macro language skills. The researchers also asked the participants' opinions about whether there was anything else that the university or their instructor could have done to teach the content more effectively. The students identified the challenges which they had experienced as a lack of motivation to attend the course and considering the course as inferior to their departmental courses. They also identified time management and ubiquitous learning as their main motivation for the distance-learning classes. The findings showed that the participants had contradictory views about the delivery of the course and even about the existence of such a course.

Student views on distance education in teaching Turkish as a foreign language

“…Öğrenciler eğitim aldıkları süre boyunca uzaktan eğitimin olumlu taraflarından yararlanmalarının yanında olumsuz yönleri ile de karşılaşmaktadırlar. Uzaktan eğitime yönelik Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin görüşlerinin alındığı çalışmalarda öğrencilerin çoğunlukla uzaktan eğitimi değil, yüz yüze eğitimi tercih ettikleri söylenebilir (Güngör vd., 2020;Özer & Çekici, 2020). Var olan çalışmalarda bu çalışma ile benzer sonuçlara ulaşılmıştır.…”

The Future of Turkish Language Course: Is This Course Necessary?

“…Üniversite öğrencilerinin Türkçeye yeterince hâkim olamaması, okuduğunu ve dinlediğini anlamada sıkıntı yaşamaları, düşüncelerini gerek sözlü gerekse yazılı olarak etkili bir biçimde ifade edememeleri, kısacası Türkçeyi doğru ve güzel kullanamamaları, Türk dili dersinin varlık gerekçesini oluşturmaktadır (Adalı, 1983;Cemiloğlu, 2004;Çocuk ve Çekici, 2020;Durukan, 2017;Vural, 2007;Yekbaş, 2011). Bu köklü soruna koşut olarak Türk dili dersinin temel amacı, öğrencilerin anlama (dinleme/izleme, okuma) ve anlatma (konuşma, yazma) becerilerini geliştirmek ve Türkçeyi etkili bir biçimde kullanmalarını sağlamak (Akkaya ve Sevindi, 2015;Alan ve Bağcı, 2016;Cemiloğlu, 2004;Gülay ve Durukan, 2012;Özer ve Çekici, 2020;Sarıtunç, 2016) şeklinde ifade edilmektedir. Bu çerçeveden bakıldığında Türk dili dersleri ile aslında üniversite öğrencilerinin Türkçe yazılı ve sözlü iletişim becerilerinin geliştirilmesinin amaçlandığı söylenebilir ancak Türk dili dersinin hâlihazırda bu amacı gerçekleştirip gerçekleştirmediği, yıllardan beri tartışılan bir konudur (Alan ve Bağcı, 2016;Cemiloğlu, 2004;Demir ve Parlak Kalkan, 2022).…”