lezyonlarla ilişkili olmadığı ve rehabilitasyon yapılarak tedavi edilebilecekleri öngörülmekteydi. Artroskopinin gelişmesi sonrası bu tip instabilitelerde de eklem içinde lezyonlar saptanması, bu sınıflamanın yetersiz olduğu görüşünü kuvvetlendirmiştir. Patolojileri tanımlamak-ta yetersiz kalsa da bu sınıflama, klinik kullanım kolaylığından dolayı, uzun yıllar popülerliğini korumuştur.Artoskopinin yaygınlaşmasına paralel olarak 2000'li yıllarda, instabilitenin nedeni, yönü, çıkık sayısı gibi birçok parametreyi esas alan yeni sınıflamalar yapıl-mıştır. Gerçekten bu sınıflamalar, omuz instabilitelerinin ayrıntılarıyla tanımlanması açısından çok beğeni toplamıştır. Ancak bu sınıflamaların, instabiliteyi çok iyi tanımlamış olmalarına karşın, tedavide yol gösteri-cilikleri halen yeterli değildir.
TARİHÇETravmatik omuz çıkıkları, Mısır ve Yunan tıbbında çok iyi bilinen en eski omuz sorunlarıdır. Ancak çok yönlü instabilite (ÇYİ) 1980 yılında Neer ve Foster [1] tarafın-dan tanımlanmıştır. Bankart ve Perthes, instabil omuzdaki lezyonları 20. Yüzyıl başında tanımlamışlardır. Uzun yıllar instabilite bu lezyonlar ile ilişkilendirilerek tarif edilmiştir. ÇYİ'den sorumlu tutulan eklem kapsülü gevşekliği ise, 1980 yılında bir patoloji olarak omuz instabilitesi nedeni olarak kabul edilmeye başlanmıştır. [2,3] Omuz instabilitesinin sınıflamasında çok uzun yıl-lar Matsen ve arkadaşlarının TUBS ve AMBRI olarak kodladıkları sistem kabul edilmiştir. AMBRI temelde çok yönlü instabiliteyi işaret eder. Travma olmaksı-zın geliştiği kabul edilen bu tip instabilitenin eklem içi Multidirectional instability of the shoulder is a complex problem because of intra articular and extra articular pathologies. This condition of the shoulder can be a difficult diagnostic and therapeutic dilemma for the shoulder surgeons. The exact diagnosis can be achieved with patient's history and special physical examinations. Multiple factors need to be considered before the treatment of multidirectional instability is instituted, including the age, activity level, bone and soft-tissue pathologies, degree, direction, frequency, and etiology of instability. Treatment options can be physical therapy, arthroscopic or open surgery. Operative treatment is indicated when effective non-operative treatment has failed. Arthroscopic capsulolabroplasty is a reliable procedure, which not only provides capsular plication, but also detects and treats other intraarticular pathologies of the instable shoulder such as Superior Labrum Anterior Posterior and posterior labral tear. In this article, we discuss the clinical problems of treatment and the efficiency of several surgical techniques in multidirectional instability of shoulder.
Çok yönlü omuz instabiliteleri