Bu çalışma, Endonezya’da 2004 tarih ve 41 sayılı vakıflar kanunu çerçevesinde uygulanan para vakıfları kanununu ve bu kanunun Endonezya’daki uygulamasını incelemeyi ve analiz etmeyi amaçlamaktadır. Para vakıfları, Endonezya’daki yeni vakıf türlerinden biri olup özellikle Endonezya ekonomisini durgunluktan kurtarmada hayli işe yaramıştır. Son zamanlarda Endonezya’da para vakıfları, toplum ihtiyaçlarının karşılanmasına yardımcı olmak için kullanılabilecek İslâmî bir finansal araç haline gelmiştir. Endonezya’daki para vakıfları, 2004 yılında kabul edilen 41 sayılı kanuna göre faaliyet göstermektedir. Bu kanun, para vakıflarının fonlarının toplanması, yönetimi ve dağıtımıyla ilgili düzenlemeleri içermektedir. İslâm hukukuna göre, çoğu alim para vakıflarının caiz olduğunda birleşmektedir, ancak vakıf türleri ve bu türlerin koşulları konusunda farklı görüşler bulunmaktadır. Endonezya’da para vakıfları toplumda yaygın ve kabul gören bir uygulamadır. İnsanlar, para bağışında bulunarak veya para yoluyla vakıf kurarak bu uygulamayı gerçekleştirirler. Her iki yöntem de toplumun ekonomik güçlenmesi, eğitim ve sosyal programların finansmanı için kullanılır. Para vakıfları, hisse senetleri, sigorta poliçeleri ve kira sertifikaları gibi çeşitli finansal araçlarla desteklenir.