“…Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi ile ilgili çalışmaların yapıldığı görülmektedir (Oraliş ve Özil, 1992;Ateşman, 1997;Erişek ve Yücel, 2002;Dilidüzgün, 2004;Akyol, 2006;Köse, 2006;Zorbaz, 2007;Kırkkılıç ve Maden, 2009;Er, 2010;Karagül, 2010;Şimşek, 2011;Demir ve Açık, 2011;Baştuğ ve Akyol, 2012;Memiş ve Erdem, 2013;Kınay, 2015;Kutlu, 2015;Eroğlu, 2015;Genç, 2017;Günay, 2017;Gürler, 2017;Barın, 2018;Kaymaz, 2018;Baki, 2019;Haykır ve Uslu Üstten, 2019;Yayan, 2019;Aktan, 2019;Turgut Yeşilyurt, 2019;Ulu, 2019;Yaşar, 2019;Ay, 2020;Göçen, 2020;Günaydın ve Arıcı, 2020;Kana ve Güzel, 2020;Özyalçın ve Kana, 2020;Yazok, 2020;Bilgin, 2020;Ahmet, 2021;Atalay, 2021;Yılmaz, 2021;Taşkaya, 2021;Özdemir ve Eroğlu, 2022;Süğümlü ve Bakdemir, 2023). Bu çerçevede araştırmanın amacı, metin uyarlama ve uyarlanan metnin okuma ve anlama düzeyini ölçmektir.…”