Bu çalışmada COVID-19 küresel salgını ile turizm endüstrisi ilişkilendirilmiştir. Bunun önemli nedenleri arasında; salgının sebep olduğu seyahat kısıtlamaları ve turizm sektöründe bazı işletmelerin faaliyetlerine ara vermeleri hatta işletmelerin salgın şartlarında uymak zorunda oldukları düzenlemelerdir. Dolayısıyla çalışma kapsamında bu nedenlerle ortaya çıkacak muhtemel krizler ve bu krizlerin yönetimi ele alınmıştır. Çalışmanın amacı, COVID-19 küresel salgınla mücadelede turizm sektöründeki yöneticilerin benimsediği kriz yönetim uygulamaları ve işletmelerin performansı arasındaki ilişkide iyimserliğin düzenleyici rolünün olup olmadığının tespit edilmesidir. Çalışmanın modeli, olumlu yönelim teorisi ve kaynakların korunması teorisine dayandırılmıştır. Çalışmada nicel araştırma yaklaşımı benimsenmiştir. Çalışmada, genel tarama araştırmasının bir türü olan ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini, TR90 Bölgesinde faaliyet gösteren konaklama işletmeleri, seyahat işletmeleri ve yiyecek-içecek işletmelerindeki çalışan personeli kapsamaktadır. Çalışmanın verileri anket tekniği ile toplanmıştır. Çalışmadan elde edilen veriler doğrultusunda, konaklama işletmeleri, seyahat işletmeleri ve yiyecek-içecek işletmelerinde; kriz yönetim uygulamaları ile işletme performansları arasındaki ilişkide iyimserliğin düzenleyici rolünün olduğu sonucuna ulaşılmıştır.