Bu çalışmada, toplumsal düzeydeki kültürel inançları belirleyebilmek amacıyla Hofstede'nin geliştirdiği beş boyutlu kültürel değerler ölçeğini, bireysel bağlamda ele alan, Yoo, Donthu ve Lenartowicz (2011)'in Bireysel Kültürel Değerler Ölçeği'nin Türkçe uyarlaması amaçlanmıştır. Bu amaçla ilk çeviri, ilk çeviriyi değerlendirme, geri çeviri, geri çeviriyi değerlendirme ve uzman görüşünden oluşan beş aşamalı teknik kullanılmıştır. Dilsel eşdeğerlik çalışması yapılmış, yüksek düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür.Ankara ili, Mamak, Gölbaşı ve Çankaya ilçe merkezlerindeki ilkokullarda görev yapan toplam 245 öğretmen üzerinde uygulama yapılmıştır. AFA'da elde edilen değerlere göre ölçekte yer alan maddelerin iyi derecede ayırt edici özellikte oldukları belirlenmiş ve ölçek, 26 maddeli özgün yapısını korumuştur. Analizler sonucunda beş faktörün açıkladığı toplam varyans % 57,53 olarak belirlenmiştir. Ölçeğin KMO değeri .816 olarak bulunmuştur. Ölçek, güç mesafesi, belirsizlikten kaçınma, kolektivizm, uzun erimlilik ve erilliği yansıtan beş faktörlü yapı sergilemektedir.

Örgütsel ve yönetsel bir yaklaşım olarak paternalist (babacan) liderliğin Asya toplumlarında çok derin kültürel bir mirasa dayandırılarak genel anlamda olumlu bir değer ve işlevsel bir yaklaşım olarak ele alındığı görülmektedir. Paternalist liderliğin boyutlarını belirlemeye dönük çalışmalar kavramı, genelde hayırseverlik, ahlakilik ve otoriterlik boyutları ile sınırlı tutmuşlarsa da paternal yaklaşımların esasında sömürücü olduğu, özerkliğe bir takım sınırlamalar getirdiği, bir tür müdahalecilik barındırdığı, yararlanıcıyı yetersiz bulduğu, otoriterliği baba şefkati ve sevgisiyle maskelediği belirtilmektedir. Bu araştırmanın amacı, okul müdürlerinin paternalist liderlik davranışlarını ölçebilecek güvenilir ve geçerli bir ölçme aracı geliştirmektir. Bu amaçla Ankara ili Mamak, Gölbaşı ve Çankaya ilçe merkezlerindeki ilkokullarında görev yapan 245 öğretmen üzerinde uygulama yapılmıştır. Araştırmada uzman görüşlerine başvurulmuş böylece kapsam geçerliği sağlanmıştır. Analizler, açıklanan varyansın % 67.16 ve yapının 5 faktörden oluştuğu belirlenmiş, uyum indekslerinin iyi düzeyde olduğunu ortaya koymuştur. Ölçeğin güvenirlik analizi için Cronbach Alfa katsayısı, ölçek maddelerinin ayırt ediciliği için ise düzeltilmiş madde toplam korelasyonları incelenmiştir. Analizler sonucunda ölçeğin güvenilir bir ölçme aracı olduğu saptanmıştır.

This study is designed to explore organizational socialization and organizational performance levels of secondary school teachers and the relation between the two variables mentioned. The study is designed as correlational research. The target population of the research consists of 5744 teachers who work in public and private Anatolian high schools in the center of Ankara, the capital city of Turkey. Using the stratified sampling technique, 650 participant teachers have been included in the sample. This study has revealed that the participants are relatively more socialized in the organizational socialization language factor, which is followed by socialization levels in the following factors: performance proficiency, people, history, organizational goals and values, and politics. The socialization levels of teachers indicate significant differences in the history and language factors according to gender. In all the factors, the participant private school teachers are found to be more socialized than the public school teachers. Their organizational performance levels significantly vary according to gender and type of school. The performance of teachers in private schools is relatively higher than that of those in public schools. There is a significant, moderate positive relation between organizational socialization and organizational performance.

In schools, as formal organizations, formal relationships defined by formal rules for employees exist, and informal relationships (natural, intimate) as a form of social relations are experienced as well.Intimate, face-to-face, and natural relations experienced at a national level are reflected in the organizational relationships in Turkey, where a collectivist culture structure is dominant. With their loose structure, schools are among the organizations in which such relationships are experienced intensely. It is expected that natural, informal relationships between school employees will increase teachers' organizational commitment. The purpose of the research, for which the survey method is employed, is to explore informal relationships in primary schools and organizational commitment levels of school employees in administrators' and teachers' views and to determine whether they are correlational. The sample of the study consists of 465 administrators and teachers who work primary schools in Diyarbakır provincial and district centers. The research concludes that Schools have moderate and positive informal relationships. Informal relationships are not advanced outside of school and employees do not establish personal communication outside of work. There is a moderate level of organizational commitment in schools. Employees' commitment to the organization they work for is higher in terms of the adaptability dimension in which more importance is given to financial benefits and obligations rather than identification or internalization. The research concludes that there is a positive, moderate correlation between informal relationships and organizational commitment levels of school employees and intra-and-extra organizational informal relationships among teachers significantly predict their school commitment.

Bu araştırmada halk eğitimi merkezi müdürlerinin tükenmişlik düzeyleri ile iş yaşam dengeleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın evreni, Türkiye genelinde görev yapan 992 halk eğitimi merkezi müdürüdür. Örneklem alma yoluna gidilmemiş ve neticede 335 halk eğitim merkezi müdürünün araştırmaya gönüllü olarak katılımı ile araştırma yürütülmüştür. Araştırma verileri Maslach Tükenmişlik Ölçeği ve İş Yaşam Dengesi Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde standart sapma, aritmetik ortalama, Pearson korelasyon katsayısı ve çok değişkenli regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda Halk Eğitimi Merkezi müdürlerinin tükenmişlik düzeyleri ile iş yaşam dengesi düzeyleri arasında negatif yönde yüksek düzeyde anlamlı ilişki belirlenmiştir. Araştırmada tükenmişliğin genelinin iş yaşam dengesi düzeyinin genelini anlamlı düzeyde ve negatif yönde yordadığı sonucuna ulaşılmıştır.