The low initial SpO and SF ratio, respiratory acidosis, and SF ratio less than 195 at the first hours of treatment were related to unresponsiveness to HFNC therapy in our pediatric emergency department.

No abstract

No abstract

Amaç: Zehirlenmeler çocuk yaş grubunda sık görülen, hızlı tanı ve tedavi gerektiren, önlenebilir çevresel acillerdendir. Bu çalışmada zehirlenme nedeniyle başvuran hastaların epidemiyolojik ve klinik özellikleri incelenmiştir. Yöntemler: Haziran 2010-Ocak 2015 yılları arasında çocuk acil servisine zehirlenme nedeniyle başvuran hastaların hastane kayıtları geriye dönük olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmaya alınan 997 zehirlenme olgusunun, %55'inin kız olduğu görülmüştür. Hastaların ortanca yaşının 43 ay [çeyrekler arası aralık: 24-166], %58,1'inin 5 yaş altında, %30,7'sinin 12 yaş üstünde olduğu bulunmuştur. Zehirlenmelerin, beş yaş altında çoğunlukla erkeklerde (%57,5) ve tamamının kaza sonucu, 12 yaş üstünde ise kızlarda (%81) ve özkıyım amaçlı (%76,1) olduğu saptanmıştır. Olguların %84,7'si tek etkenle, %15,3'ü ise birden fazla etkenle zehirlenmiştir. En sık ilaçlarla (%56,7), ikinci sırada ise kostik/korozif maddelerle (%27,8) olan zehirlenmeler saptanmıştır. İlaçlar ile olan zehirlenmelerin en sık analjezikler (%26,9) ve santral sinir sistemi ilaçları (%24) ile olduğu görülmüştür. Hastaların %71,3'ünün asemptomatik olduğu, semptomatik hastalarda ise en sık gastrointestinal sistem bulguları olduğu bulunmuştur. İlaçlarla zehirlenen olguların %21'ine mide lavajı; %28'ine aktif kömür uygulanmış, %2'sine antidot tedavisi verilmiştir. Hastaların %92'si çocuk acil servisinden taburcu edilirken, 14 olgu (%1,4) yoğun bakımda tedavi edilmiştir. Beş yıl süresince zehirlenmeye bağlı mortalite gözlenmemiştir. Sonuç: Zehirlenmeler çocuk yaş grubunda morbiditenin önemli ve önlenebilir bir nedenidir. Beş yaş altı grupta kaza sonucu, adölesan yaş grubunda özkıyım amaçlı zehirlenmelerin sık olduğu, ilaçlar ve kostik/korozif maddelerle olan zehirlenmelerin en önemli neden olduğu bulunmuştur. Yaş gruplarına göre bu epidemiyolojik ve klinik özelliklerin bilinmesi, nedene yönelik hızlı tanı ve tedavi yapılmasını sağlayacak; gerekli önlemler alınarak zehirlenmelerin azaltılmasına katkı sağlayacaktır.

Objective:The objective of this study was to evaluate physical examinations, imaging, and laboratory analyses individually and combined using innovative statistical analysis methods for the accurate diagnosis of pediatric appendicitis.Methods: Patients admitted to hospital with symptoms of abdominal pain whose pediatric appendicitis scores greater than 3 were included in the study. Clinical, radiologic, and laboratory findings and as a new biomarker calprotectin (CPT) concentrations were evaluated individually and combined using artificial neural networks (ANNs), which revealed latent relationships for a definitive diagnosis.Results: Three hundred twenty patients were evaluated (190 appendicitis [43 perforated] vs 130 no appendicitis). The mean ± SD age was 11.3 ± 3.6 years and 63% were male. Pediatric appendicitis scores, white blood cell (WBC) count, absolute neutrophil count (ANC), C-reactive protein (CRP) level, procalcitonin (PCT) and CPT concentrations were higher in the appendicitis group; however, only WBC and ANC were higher in first 24 hours of pain. White blood cells and CRP were diagnostic markers in patients whose appendix could not be visualized using ultrasonography (US). On classic receiver operating characteristic (ROC) analysis, the areas under the curve (AUCs) were not strong enough for differential diagnosis (WBC, 0.73; ANC, 0.72; CRP, 0.65; PCT and CPT, 0.61). However, when the physical examination, US, and laboratory findings were analyzed in a multivariate model and the ROC analysis obtained from the variables with ANN, an ROC curve could be obtained with 0.91 AUC, 89.8% sensitivity, and 81.2% specificity. C-reactive protein and PCT were diagnostic for perforated appendicitis with 0.83 and 0.75 AUC on ROC.Conclusions: Although none of the biomarkers were sufficient for an accurate diagnosis of appendicitis individually, a combination of physical examination and laboratory and US was a good diagnostic tool for pediatric appendicitis.