In April 2020, the European Society for Child and Adolescent Psychiatry (ESCAP) Research Academy and the ESCAP Board launched the first of three scheduled surveys to evaluate the impact of the coronavirus disease 2019 (COVID-19) pandemic on child and adolescent psychiatry (CAP) services in Europe and to assess the abilities of CAP centers to meet the new challenges brought on by the crisis. The survey was a self-report questionnaire, using a multistage process, which was sent to 168 heads of academic CAP services in 24 European countries. Eighty-two responses (56 complete) from 20 countries, representing the subjective judgement of heads of CAP centers, were received between mid-April and mid-May 2020. Most respondents judged the impact of the crisis on the mental health of their patients as medium (52%) or strong (33%). A large majority of CAP services reported no COVID-19 positive cases among their inpatients and most respondents declared no or limited sick leaves in their team due to COVID-19. Outpatient, daycare, and inpatient units experienced closures or reductions in the number of treated patients throughout Europe. In addition, a lower referral rate was observed in most countries. Respondents considered that they were well equipped to handle COVID-19 patients despite a lack of protective equipment. Telemedicine was adopted by almost every team despite its sparse use prior to the crisis. Overall, these first results were surprisingly homogeneous, showing a substantially reduced patient load and a moderate effect of the COVID-19 crisis on psychopathology. The effect on the organization of CAP services appears profound. COVID-19 crisis has accelerated the adoption of new technologies, including telepsychiatry. Keywords COVID-19 • Child and adolescent psychiatry • Telepsychiatry • EuropeThe members of the COVID-19 Child and Adolescent Psychiatry Consortium group are mentioned in "Acknowldgements" section.

W niniejszej pracy przedstawiono przegląd literatury dotyczącej zespołu katatonicznego ze szczególnym uwzględnieniem specyfiki wieku rozwojowego. Najnowsze klasyfikacje wprowadziły zmiany w dotychczasowym rozumieniu katatonii. Katatonia może być rozpoznana jako odrębny zespół lub jako zespół towarzyszący innym zaburzeniom psychicznym. Kryteria diagnostyczne dla katatonii u dzieci i młodzieży są tożsame z kryteriami dla dorosłych, jednakże badacze zwracają uwagę na pewne odmienności obrazu klinicznego i względnie wysoki procent pacjentów ze schorzeniami somatycznymi, których manifestacją kliniczną jest zespół katatoniczny. Rośnie także liczba badań dotycząca współwystępowania katatonii i całościowych zaburzeń rozwoju. Z kolei schorzeniami opisywanymi w literaturze, lecz nieujętymi w sposób ścisły w klasyfikacjach jest przewlekły zespół odmowy i ostra śmiertelna katatonia. W niniejszej pracy omówiono także podstawowe zasady leczenia. Podstawowym leczeniem w katatonii jest stosowanie benzodiazepin i elektrowstrząsów. Zagadnienie diagnozy i leczenia katatonii ma duże znaczenie praktyczne. Jest to schorzenie, które nieprawidłowo rozpoznane i leczone może prowadzić do śmierci – a równocześnie jest to także choroba, w której dysponujemy skutecznym leczeniem.

No abstract

No abstract