All 3 techniques were reliable, functional, and effective, yielding good visual outcomes and low phaco parameters and complication rates. Biaxial microincision surgery, with the smallest incisions, induced less astigmatism and reduced all intraoperative phaco parameters except total surgical time.

Objectives:To evaluate corneal densitometry and anterior segment parameters of rheumatoid arthritis (RA) patients and compare these results with those of age-matched healthy control subjects.Materials and Methods:Anterior segment parameters and corneal densitometry of patients with RA and healthy control subjects were assessed by Scheimpflug corneal topography. For densitometry analysis, the 12-mm diameter area of the cornea was subdivided into four concentric radial zones and anterior, central, and posterior layers based on corneal depth. Right eyes of subjects were used for statistical analysis.Results:Twenty-three consecutive patients with RA and 22 healthy control subjects were included in the study. There was no significant difference with regard to age (p=0.487) or gender (p=0.514). When anterior segment parameters of both groups were compared, no significant difference was found (p>0.05). Total corneal densitometry values were statistically higher in the RA group (p=0.030). In addition, when subdivisions of the cornea were evaluated, higher densitometry values were found in the RA group in 0-2 and 2-6 mm radial zones both in the anterior and total depth (p=0.001, p=0.003 for the 0-2 mm zone and p=0.002, p=0.009 for the 2-6 mm zone). Corneal densitometry measurement was not correlated with central corneal thickness or simulated keratometry value in RA patients or healthy control subjects.Conclusion:The corneal densitometry values were higher in RA patients when compared to healthy control subjects, even if they had clinically clear corneas. Corneal densitometry as an objective measure of corneal clarity warrants further studies in order to ascertain its clinical relevance in RA patients.

Coronavirus disease 2019 (COVID-19) caused by Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 (SARS-CoV-2) is an ongoing global emergency public health problem. In this review, we aimed to systematically summarize what should be known by ophthalmologists about the transmission characteristics, diagnosis, and ophthalmic manifestations of the virus in order to provide reference for the prevention and control of the COVID-19 outbreak.

Systemic vitamin C does not appear to decrease effectiveness of transepithelial corneal CXL. Therefore, there is no reason to stop or reduce vitamin C supplementation before corneal CXL therapy.

Amaç:Tek taraflı strabismik ve anizometropik ambliyop hastaların ambliyop gözleri ile sağlam gözlerinin makula ve retina sinir lifi tabakasının (RSLT) optik koherens tomografi (OKT) ile ölçülen değerlerinin kendi aralarında ve kontrol grubuyla kıyaslanarak fark olup olmadığının belirlenmesidir. Ge reç ve Yön tem: Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Şaşılık biriminde takip edilen ve Eylül 2009-Şubat 2010 tarihleri arasında muayeneleri tekrarlanan en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri arasında iki ya da daha fazla sıra fark saptanan,30 strabismik ve 30 anizometropik ambliyop hasta ile hastanemiz göz polikliniğinde muayenesi yapılan 30 sağlıklı çocuk çalışmaya alındı. Ambliyop hastaların ambliyop gözleri ve sağlam gözlerinden alınan ölçümlerle sağlıklı olguların sağ gözlerinin ölçümleri değerlendirildi. Tüm olguların oftalmolojik muayenesinin ardından OKT ile makula kalınlıkları, santral foveal, parafoveal ve perifoveal hacimleri ile RSLT kalınlıkları ölçülerek istatistiksel olarak karşılaştırıldı. p<0,05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. So nuç lar: Strabismik ve anizometropik ambliyop olguların ambliyop gözlerinin foveal hacim değerleri(sırasıyla 0,20 mm 3 ; 0,21 mm 3 ), kontrol grubundan (0,19 mm 3 ) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde kalın olarak tespit edildi (p=0,002). Ambliyopi düzeyi arttıkça foveal hacim de artmaktaydı. Santral foveal kalınlık (SFK) strabismik ve anizometropik ambliyop olguların ambliyop gözlerinde (sırasıyla 258 μm; 260 μm) kontrol grubuna (244 μm) göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fazla olarak bulundu (p=0,010). Ambliyopi düzeyi arttıkça SFK artmaktaydı. Strabismik ve anizometropik ambliyop olgular kendi arasında kıyaslandığında;foveal hacimler (santral-parafoveal-perifoveal) ve SFK değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı farklı tespit edilmedi (p>0,05). Strabismik, anizometropik ve kontrol grubunda RSLT kalınlıkları istatistiksel olarak farklı değildi (p>0,05). Ambliyop hastaların normal gözleriyle kontrol grubunun OKT değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Tar t›fl ma: Görsel korteks, ambliyopide primer konumdaki yer olmasına rağmen,retinada ambliyopiye sekonder değişiklikler bulunmaktadır. RSLT kalınlığı ambliyop gözlerde normal göze göre farklı değilken, ambliyopik gözün foveası normal göze göre daha kalındır foveal hacim değerleri ise daha yüksektir. Sonuç olarak ambliyopi sadece görsel kortekste değil, retina düzeyinde de sekonder değişikliklere yol açan bir süreçtir. (Turk J Ophthalmol 2011; 41: 318-24) Anah tar Ke li me ler: Strabismik ambliyopi, anizometropik ambliyopi, optik koherens tomografi, makula kalınlığı, foveal hacim, retina sinir lifi tabakası kalınlığı Sum mary Pur po se: To measure the macular and retinal nerve fiber layer (RNFL) thicknesses using optical coherence tomography (OCT) in amblyopic eyes of unilateral strabismic and anisometropic patients and to compare the results with those of their normal eyes and with a control group. Ma te ri al and Met hod: 30 strabismic and 30 anisometr...