Marat assassiné (Murdered Marat), one of the most famous masterpieces painted by Jacques-Louis David in 1793 has been investigated in situ by means of non-invasive and complementary analytical and imaging techniques. The overall material and technical information collected on this occasion led to important discoveries on the iconic picture of the French revolution. Following the identification of the palette used by David, we have shown the relationship between Marat assassiné and another David’s painting. Features of David’s artistic practice have been explained. Drastic changes in the final composition have been shown and explained based on scientific analysis and historical information. Finally we have formulated a hypothesis about how Marat assassiné could have been concealed.

The strong lighting of the face against a dark background, the bold brushstroke and the model’s expressiveness that characterize Van Gogh’s Head of peasant, belonging to the Royal Museums of Fine Arts of Belgium collections, are typical features found in the peasant heads studies painted in Nuenen, in March–April 1885, in prevision of the well-known The Potato Eaters. However, this oil painting additionally testifies of Van Gogh’s early experiments in regards with the laws of colors, the flesh rendering and portraying models under artificial light. In order to collect material and technical information revealing how the painter practically handled these issues, the Brussels peasant head has been investigated in situ by complementary non-invasive imaging and analytical methods. While the identified pigments strictly reflect Van Gogh’s palette in Nuenen, relevant outcomes regarding the flesh tones composition, the rendered forceful expression of the figure, the effect of a face painted by lamplight, and the use of simultaneous color contrasts were achieved.

De portretten van Juan Lopez Gallo, zijn echtgenote Catharina Pardo, en hun kinderen door Pieter Pourbus, 1561-1568. Onbekende documentaire foto's van hun eind 19de_eeuwse toestand.

De Heilige Familie en andere nocturnesMeer dan vijftig jaar geleden, in 1956, publiceert Luc Devliegher een artikel in de Handelingen van het Genootschap voor Geschiedenis en stelt hij de volgende vraag: "Heeft de Brugse schilder J.B.Suvée een voorname rol gespeeld in het ontstaan van het Franse Klassicisme?" . .. "Die vraag te onderzoeken en met vaste gegevens te beantwoorden, is het doel dat wij ons gesteld hebben". Dit laatste, een lapidair uitgedrukt programma, was in feite een levensprogramma dat de gevierde auteur zijn hele wetenschappelijke carrière met volharding zou nastreven 1 • De vraag was des te pertinenter daar James Weale immers al in 1861 had beweerd dat het zonder twijfel Suvée was geweest die de kunstvernieuwing in Frankrijk had veroorzaakt, en dat David hierin slechts zijn imitator was 2 •••• In 1943 wordt dit door Theo Luyckx en Jan Broeckx overgenomen als "Hij (Suvée) is, historisch beschouwd, voor Brugge en voor ons land een zeer gewichtige figuur, omdat hij, reeds vijftien jaar voor David, de Classicistische principes op ver doorgevoerde wijze huldigde. Suvée mag, samen met David, de hernieuwer van de Franse schilderkunst genoemd worden ... ".3 Echter, na onderzoek besluit Luc Devliegher dat "Suvée ... geen wegbereider van de klassicistische stijl in de schilderkunst (was). Zijn kunst zat geworteld in de Rokoko; in een overgangswerk, als de voornoemde Geboorte van O.L.V., gebruikte hij voor 1784 maar enkele klassicistische elementen. Hij volgde een mode die

Permettre une réflexion rigoureuse et libre sur la formation des professionnels de la formation, développer une offre de formation et la mettre en visibilité sur le fondement de travaux de recherche et d’un travail académique, pour envisager les grands défis d’un progrès durable et responsable, telles sont les ambitions du Réseau unational des universités préparant aux métiers de la formation.