Bu çalışma Van il merkezinde aile sağlığı merkezine başvuran kişilerin antibiyotik kullanımı hakkındaki bilgi düzeylerini değerlendirmeyi ve etkileyen faktörleri ortaya koymayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipteki çalışmanın evreni Van il merkezindeki bir Aile Sağlığı Merkezi'ne başvuran 18 yaş üstü erişkinlerdir. Araştırmacılar 30-31 Mart 2015 tarihlerinde aile sağlığı merkezine başvuran her bireye ulaşmaya çalışmıştır. Katılmayı kabul eden 154 katılımcıya literatür ışığında geliştirilen anket formu uygulanmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler ve ki kare testi kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların 106'sı kadın, 48'i erkekti. Son bir ay içerisinde antibiyotik kullananların %7,3'ü ilacı kendisinin eczaneden alarak kullanmaya başladığını, %92,7'si doktorun reçete ettiğini ifade etti. Katılımcıların %27,3'ü herhangi bir nedenle doktora başvurduğunda antibiyotik yazılmasını istediğini; %39'u evde antibiyotik bulundurduğunu belirtti. Katılımcıların %95,5'i daha önce antibiyotik kullanımı hakkında herhangi bir eğitim almamıştı. Sonuç: Katılımcılar arasında doktordan antibiyotik reçete etmesini talep etme ve evde antibiyotik bulundurma oranları yüksek bulunmuştur. Antibiyotik kullanımı ile ilgili eğitim alan sayısı oldukça azdır. Toplumun bilinçli antibiyotik kullanımı hakkında eğitilmesi ve akılcı olmayan antibiyotik kullanımının azaltılmasına yönelik çalışmalar yapılması farkındalık oluşturulması açısından büyük önem taşımaktadır.

Organize Sanayi Bölgeleri (OSB), sanayinin uygun görülen alanlarda yapılmasını sağlamak, kentleşmeyi yönlendirmek, çevre sorunlarını önlemek, bilgi ve bilişim teknolojilerinden yararlanmak, imalat sanayi türlerinin belirli bir plan dahilinde yerleştirilmeleri ve geliştirilmeleri amacıyla, sınırları, tasdikli arazi parçalarının gerekli alt yapı hizmetleriyle ve ihtiyaca göre tayin ÖZET Amaç: Van OSB'nde yer alan işletmeleri halk sağlığı açısından değerlendirerek, elde edilen sonuçlar doğrultusunda iyileştirmeye yönelik öneriler geliştirmektir. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı tipte bir çalışmadır. Çalışma, 23-30 Haziran 2014 tarihleri arasında OSB'de yapıldı. OSB'de kayıtlı olan 111 işletmeden aktif çalışan 59 işletmeye gidildi, çalışmayı kabul eden 55 işletmede bu çalışma gerçekleşti. İşletmelerde, işletme yetkilileri ile 32 soruluk anket formu yüzyüze görüşme tekniği ile uygulandı. Elde edilen veriler SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 11.0 ile analiz edildi. Bulgular: İşyerlerinin çoğu, %40 (n=22)'ı ile inşaat, %27.3 (n=15)'ü ile gıda, geri kalanı diğer sektörlerde çalışıyordu. Görüşme yapılan yetkili kişilerin %49.1 (n=27)'i yüksekokul, %36.4 (n=20)'ü lise, %14.6 (n=8)'sı ilkokul ya da ortaokul mezunu idi. Görüşme yapılan kişilere göre, işyerlerinin %76.4 (n=42)'ü çevre analizi yapıyordu, bu işyerlerinin %92.9 (n=39)'u çevre analizi sonuçlarını değerlendirmekteydi. İşyerlerinin %81.8 (n=45)'inde çalışanlara çevre konusunda bilinçlendirme çalışmaları yapılıyor idi. İşletmelerin %92.7(n=51)'sinde ''Risk Değerlendirme ve Analizi'' çalışmalarının yapıldığı ifade edildi. Sonuç: İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu gereği OSB'nde bulunan işletmelerin büyük çoğunluğunun kendilerini iyileştirme, geliştirme gayreti içinde olduğu görüldü.

No abstract

Bu çalışmada Van Vali Alipaşa Mesleki Eğitim Merkezi'ne devam eden gençlerin, sağlıksosyal-ekonomik durumlarının incelenmesi, boyun eğici davranışlar açısından değerlendirilmesi ve etkileyen faktörlerin saptanması amaçlanmaktadır. Yöntem: Kesitsel tipte olan çalışmanın evreni Van Vali Alipaşa Mesleki Eğitim Merkezi'nde 2015-2016 öğretim döneminde çıraklık eğitimi alan, 15-22 yaş aralığındaki 260 gençtir. Örnek seçilmeyerek evrenin tamamına ulaşılmaya çalışılmıştır. Çalışma hakkında bilgi verildikten sonra katılmayı kabul eden 240 öğrenciye anket formu uygulanmıştır. Verinin toplanmasında araştırmacılar tarafından geliştirilen anket formu, Kuppuswamy Sosyoekonomik Düzey Ölçeği ve Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Katılımcıların %15.4'ü kadın, %84.6'sı erkektir. Erkekler kadınlara göre daha erken yaşta çalışmaya başlamıştır (p<0.001). İş kazası geçirme erkeklerde kadınlara göre daha yüksektir (p=0.01). Katılımcıların Boyun Eğici Davranışlar Ölçeği puan ortalaması 44.3±11.4'tür. Katılımcıların BEDÖ puan ortalaması evren ortalamasından yüksektir (p<0.001). Aile içinde şiddet gördüğünü ifade edenlerde görmediğini ifade edenlere göre BEDÖ puanı daha yüksektir(p=0.03). İş yerinde mobbinge maruz kalanlarda kalmayanlara göre BEDÖ puanları daha yüksek olarak saptanmıştır (p=0.03). Sonuç: Katılımcılar arasında topluma göre daha fazla boyun eğici davranış gözlenmiştir. Çalışan gençler hak ve sorumlulukları konusunda bilinçlendirilmeli, toplumda bu konuda farkındalık arttırıcı çalışmalar yapılmalıdır.

No abstract