A sensitive square‐wave voltammetry (SWV) method based on basal‐plane pyrolytic graphite electrode (BPPGE) and edge‐plane pyrolytic graphite electrode (EPPGE) was developed to determine the concentration of the pesticide mandipropamid (MAN) in spiked river water and grape juice samples. Under optimal experimental conditions, the SWV response of EPPGE and BPPGE was linear over the concentration ranges of 0.7 to 9.0 μmol L−1 and 0.5 to 10.0 μmol L−1, respectively. The method was successfully used to determine MAN in spiked samples with good recovery. Cyclic voltammetry (CV) was conducted to understand the mechanism underlying the electrode process of MAN.

The analytical performance of the clay paste electrode and graphene paste electrode was compared using square wave voltammetry (SWV) and cyclic voltammetry (CV). The comparison was made on the basis of a paracetamol (PA) determination on both working electrodes. The influence of pH and SWV parameters was investigated. The linear concentration ranges were found to be 6.0 × 10−7–3.0 × 10−5 and 2.0 × 10−6–8.0 × 10−5 mol L−1 for clay paste electrode (ClPE) and graphene paste electrode (GrPE), respectively. The detection and quantification limits were calculated as 1.4 × 10−7 and 4.7 ×10−7 mol L−1 for ClPE and 3.7 × 10−7 and 1.2 × 10−6 mol L−1 for GrPE, respectively. Developed methods were successfully applied to pharmaceutical formulations analyses. Scanning electron microscopy and energy-dispersive X-ray spectroscopy were used to characterize ClPE and GrPE surfaces. Clay composition was examined with wavelength dispersive X-ray (WDXRF).

This paper presents test results for the steel grade 15HGMV metallurgical purity, microstructure, method of production and effect on the mechanical performance of the input stock material for calibre 227 mm missile motor casings manufactured by cold flow forming. The reference product for the determination of preliminary design criteria of missile casings of the higher calibre were calibre 122 mm missiles manufactured in Poland. The final mechanical properties of the casings are a cumulative effect of quenching and tempering and strain hardening during cold flow forming. The research and industrial practice carried out so far have demonstrated that the production process of a Feniks missile (with a 1.5 mm thick casing wall) requires steel grades of extremely high purity. This steel grade is manufactured by VAD (Vacuum Arc Degassing) melting, followed by ESR (ElectroSlag Remelting) or, alternatively by melting and casting in vacuum oven. The content of hard and non-deformable non-metallic inclusions such as oxides is critical to the success of cold flow forming. The cal. 227 mm missile casings feature walls approximately 2.5 mm thick and produced by cold flow forming from a quenched and tempered intermediate product. New material specifications should be developed for this reason to enable correct cold flow forming and contribute to a significant improvement in the cost efficiency of manufacturing. The investigations covered herein were guided by an assumption that the thicker wall sections might make the material specifications applicable to lower-calibre missiles to restrictive and obsolete about cal. 227 missiles. After initial laboratory tests, this hypothesis will be verified in industrial experiments on the production of prototype missile casings from input stock materials varying in metallurgical purity.

Pomimo rozwoju materiałów konstrukcyjnych proces napawania wciąż jest nieodłącznym elementem wielu procesów produkcyjnych. Zużycie elementów części maszyn, polegające na pogorszeniu własności użytko-wych powierzchni roboczych tych elementów, skutkuje koniecznością ich wymiany. To zużycie jest spowodowane stopniową utratą materiału z powierzchni elementu wskutek jego ruchu względem współpracującej z nim substancji lub innego elementu, a także wieloma procesami fizycznymi i chemicznymi zachodzącymi podczas eksploatacji. To zagadnienie jest bardzo złożone. Wymiana zużytego elementu zazwyczaj wiąże się z wysokimi kosztami zamiennika. Jednym ze sposobów regeneracji części maszyn, które wskutek eksploatacji uległy częściowemu zużyciu, jest napawanie [17,19].Częstotliwość wymiany elementów można zmniejszyć przez stosowanie materiałów o większej odporności na zużycie. Tę cechę można zapewnić dzięki naniesieniu na materiał -np. metodą napawania TIG -powłoki poprawiającej jego właściwości. Proces napawania pozwala więc na regenerację elementów lub zwiększenie ich odporności na zużycie (dotyczy to np.: zębów koparek, wierteł górniczych, żeliwnych tłoków pomp czy powlekanych ołowiem ścianek zbiorników wykorzystywanych w przemyśle chemicznym). Dzięki temu można zredukować koszty produkcji oraz eksploatacji maszyn i urządzeń. NapawanieNapawanie jest procesem spawalniczym mającym na celu metalurgiczne stopienie napawanej powierzchni (napoiny) i ułożeniu jej na nadtopionym podłożu przedmiotu obrabianego. Jest to istotne z punktu widzenia uzyskania odpowiedniej głębokości wtopienia, która determinuje przyczepność napawanej warstwy do materiału podłoża. Proces napawania ma na celu nadanie przedmiotowi odpowiednich właściwości, takich jak odporność na zużycie (zwłaszcza ścierne) czy korozję. Może być stosowane do regeneracji części -poprawy jej geometrii i uzupeł-nienia ubytków spowodowanych nadmierną eksploatacją [17,18].Ważnym parametrem gotowego wyrobu jest udział podłoża w napoinie. Parametr ten zależy od wielu czynników, w tym od metody napawania i parametrów procesu [17,18]. W zależności od fizyki procesu, sposobu jego realizacji oraz czynników zastosowanych do topienia wyróżnia się wiele metod napawania. Metoda TIG (tungsten inert gas) polega na napawaniu łukowym elektrodą nietopliwą MECHANIK NR 11/2017 1057