No abstract

/ Over the last decade, forest management planning has shifted its focus from a production-oriented approach to an ecosystem-based approach. Forest landscape management has thus emerged as a new challenge to forest managers. In this paper we examine the evolutionary process of forest management leading to landscape management and compares and contrasts its concept and principles to its predecessor, the conventional forest resource management approach. It explains the conceptual framework, provides the principles and the improvements over conventional management planning, and discusses different design approaches towards the landscape management concept. However, the paper points out that the evolutionary process of forest management provides sustainable healthy forest ecosystems. Smarter use of information technology, such as geographic information systems and remote sensing, a comprehensive digital spatial database, better understanding of spatial forest ecosystem dynamics across spatial and temporal scales, effective public involvement, better decision-making tools, and development of workable management strategies towards sustainability are prerequisite to make the realization of holistic management approach on the ground happen.KEY WORDS: Forest landscape management; Holistic approach; Spatial structurehttp://link.springer-ny.com/link/service/journals/00267/bibs/24n4p437.html

In Turkey, the understanding of planning focused on timber production has given its place on Multiple Use Management (MUM). Because the whole infrastructure of forestry with inventory system leading the way depends on timber production, some cases of bottle neck are expected during the transition period. Database design, probably the most important stage during the transition to MUM, together with the digital basic maps making up the basis of this infrastructure constitute the main point of this article. Firstly, the forest management philosophy of Turkey in the past was shortly touched upon in the article. Ecosystem Based Multiple Use Forest Management (EBMUFM) approaches was briefly introduced. The second stage of the process of EBMUFM, database design was described by examining the classical planning infrastructure and the coverage to be produced and consumed were suggested in the form of lists. At the application stage, two different geographical databases were established with GIS in Balcı Planning Unit of the years 1984 and 2006. Following that the related basic maps are produced. Timely diversity of the planning unit of 20 years is put forward comparatively with regard to the stand parameters such as tree types, age class, development stage, canopy closure, mixture, volume and increment.

Artan nüfus, sanayileşme ve doğal kaynakların tahribi neticesinde karbon salınımının kritik seviyeye gelmesiyle küresel ısınma ve iklim değişikliği gibi küresel sorunlar ortaya çıkmıştır. Bu sorunların baş sorumlusu olarak havadaki zararlı gazlar ve özellikle de karbondioksit gösterilmektedir. Karbondioksitin başlıca bileşeni olan karbon toprakta, suda ve ormanlarda depolanmaktadır. Küresel iklim değişikliği ile mücadele sözleşmesi gereği imza atan pek çok ülke orman alanlarında depoladığı ve havaya saldığı kirletici gazların miktarının hesaplamak durumundadır. Konu gündeme geldiğinden bu yana ormanlarda tutulan karbon miktarı; biyokütle hesabına dayanılarak hesaplanmaktadır. Ülke çapında hesaplanan ilk veriler ASAN tarafından ülkemizin de yer aldığı küresel konuma bağlı olarak iğne yapraklı ve geniş yapraklı ormanlar için ayrı ayrı geliştirilen katsayılardan yararlanılarak hesaplanırken, son dönemde ise bu veriler FRA-2010 kılavuzuna göre benzer yaklaşımla bozuk alanların ayrı bir kalem olarak hesaba dahil edilmesiyle hesaplanarak ilgili mercilere sunulmuştur. Ülkemizde orman alanlarının artması, yapısal anlamda iyileşmesi bir yana orman alanlarında tutulan karbon miktarında da çok ciddi bir artış olduğu görülmektedir. Her iki yöntem arasındaki farklılıkları göstermek isteyen bu çalışmada Artvin Orman İşletme Şefliğinde, farklı formüllerin ve katsayıların toplam karbon birikim miktarı üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Sonuç olarak, her iki yönteme dayalı olarak araştırma alanı karbon birikimi hesaplanmış önemli farklılar oluştuğu ortaya konulmuştur. Verimli ve bozuk ormanlar için farklı katsayılar kullandığında, toplam biyokütledeki karbon miktarı yaklaşık %54 daha fazla iken, orman toprağındaki karbon yaklaşık % 65 azalmaktadır.

No abstract