No abstract

Streszczenie Wstęp: Choroba zwyrodnieniowa stawów biodrowych stanowi u osób starszych jedną z głównych przyczyn dysfunkcji narządu ruchu oraz jest najczęstszą przyczyną wykonywania endoprotezoplastyki stawów biodrowych u osób po 65 r.ż. Postęp medycyny i rehabilitacji pozwala osobom starszym na utrzymanie wysokiej sprawności funkcjonalnej oraz samodzielności w wykonywaniu czynności życia codziennego. Cel pracy: Przedstawienie najczęstszych problemów z zakresu czynności dnia codziennego po zabiegu endoprotezoplastyki stawu biodrowego u pacjentów geriatrycznych. Materiał i metody: Zbadano 189 pensjonariuszy placówek opieki instytucjonalnej w wieku 70-98 lat (MEAN 81,77; SD 6,5), w tym 123 kobiety i 66 mężczyzn. Do oceny funkcjonalnej zastosowano skalę oceny podstawowych czynności życia codziennego ADL oraz skalę złożonych czynności życia IADL. Wykonano stratyfikację na wiek (Gr I: 70-79 r.ż., Gr II- >80 r.ż.). Analizę statystyczną wykonano w programie STATISTICA v10. Weryfikację hipotez podjęto na podstawie testu Manna-Whitneya przy założeniu α=0.05. Wyniki: Wszystkie badane osoby miały największe problemy w ADL w zakresie czynności samodzielnego kąpania się (43%) oraz kontrolowaniu wydalania moczu i stolca (66,66%). W skali IADL największe trudności badani mieli z gospodarowaniem pieniędzmi (71%), ponad połowa nie była w stanie wyjść poza odległość spaceru (54%). Po wprowadzeniu stratyfikacji na wiek, wynik główny ADL nie różnił się istotnie pomiędzy grupami (5 pkt. vs 5 pkt., p>0.05), istotne statystycznie różnice wykryto w skali IADL pomiędzy grupami (Gr I 20 pkt vs Gr II 18pkt., p<0.05). Wnioski: W 4 tygodnie po endoprotezoplastyce osoby objęte opieką instytucjonalną prezentują ubytki funkcjonalne w zakresie pielęgnacji. Treningi aktywności podstawowych i złożonych czynności dnia codziennego powinny być podstawowym elementem postępowania interdyscyplinarnego w geriatrii.

No abstract