Artykuł stanowi głos w dyskusji nad komunikacją w czasach pandemii koronawirusa. Przedmiotem analizy mediolingwistycznej autorka czyni warstwę językową i obrazową tekstów medialnych poświęconych pandemii i opublikowanych w okresie od marca do września 2020 roku w polskich mediach analogowych i cyfrowych (m.in. „Polityka”, „Newsweek”, „Tygodnik Powszechny” oraz media społecznościowe). Celem podjętym w opracowaniu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o sposób budowania werbalnej i wizualnej narracji wokół koronawirusa. W artykule zaprezentowane i opisane zostaną elementy tzw. koronajęzyka, tj. neologizmy powstałe na użytek komunikacji w czasach pandemii. Analizie mediolingwistycznej poddane będą także okładki wybranych tygodników, na których – w warstwie werbalnej i wizualnej – podjęto temat pandemii, w tym ograniczeń, obaw i zagrożeń z nią związanych.

Discussions concerning contemporary communication usually centre around communication that is mediallyintermediated. However, it appears that also urban space may constitute an interesting source of research inspiration since it is full of urban texts which assume diversified functions in it. Research into the so-called linguistic landscape focuses on the verbal layer of the text. In the meantime, the majority of urban texts pertain to multimodal texts, making use not only of words, but also images. In the article an attempt was made at describing the multimodal linguistic landscape of Cracow. The collected research material was subject to analysis taking into consideration the composition of particular texts as well as tasks performed by them, which became the basis for the creation of a profile of urban texts in structural and functional terms.

wielojęzyczność jako element krajobrazu językowego małego miasta na przykładzie olecka Słowa kluczowe: linguistic landscape, krajobraz językowy, tekst miejski, wielojęzyczność. streszczenie W krajobrazach językowych współczesnych miast coraz istotniejszą rolę odgrywa wielojęzyczność. Miasto mówi wszakże nie językiem, a językami swoich stałych i tymczasowych użytkowników. Z perspektywy komunikacyjnej miasto staje się językowym tyglem, w którym manifestują się potrzeby językowe danej społeczności, ale który także te potrzeby uświadamia i generuje. Stąd wynika tak duże zainteresowanie badawcze różnymi aspektami utekstowienia współczesnej przestrzeni miejskiej. W artykule z zakresu linguistic landscape podjęto się opisu wielojęzyczności jako elementu krajobrazu językowego małego miasta. Metoda badawcza, zastosowana wobec składających się na korpus badawczy tekstów miejskich z Olecka na Mazurach Garbatych, opiera się na analizie dyskursów funkcjonalnych. Uwzględniono w niej rodzaje języków użytych w tekstach miejskich oraz (multimodalną) strukturę komunikatu i realizowane przez niego funkcje. Efektem analizy tak skonstruowanego korpusu, na który składa się 26 wielojęzycznych tekstów miejskich, zlokalizowanych w centrum Olecka oraz jego części rekreacyjno-sportowej, jest wskazanie siedmiu dyskursów funkcjonalnych charakterystycznych dla wielojęzycznych tekstów miejskich występujących w małym mieście (infrastrukturalny, regulacyjny, komercyjny, komemoratywny, pandemiczny, edukacyjny i indywidualny). Analiza wykazała, że najsilniejszą reprezentację mają wielojęzyczne teksty miejskie komercyjne i komemoratywne, w których wykorzystuje się języki polski, angielski i niemiecki. W krajobrazie językowym Olecka niemal niereprezentowane są natomiast wielojęzyczne teksty miejskie infrastrukturalne i regulacyjne -co dziwi w sytuacji, gdy Olecko reklamuje się jako miasto turystyczne. Wielojęzyczne teksty miejskie przeważnie realizują funkcje sekundarne, związane np. z budowaniem prestiżu i tożsamości, natomiast brakuje tekstów realizujących funkcje prymarne, związane z organizacją przestrzeni.