Badanie eksploracyjne zrealizowane na zlecenie Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy w ramach zajęć IV edycji Programu Wolontariatu Badawczego prowadzonego przez Uniwersyteckie Centrum Wolontariatu. IV edycja była finansowana Ryc. 30. Podział miejskich form służących do siedzenia (opracowanie własne: Maja Skibińska) W tym miejscu warto podkreślić, że cechą komfortowej przestrzeni miejskiej jest według Gehla występowanie w niej rozmaitych miejsc do siedzenia. Jego zdaniem cała przestrzeń publiczna powinna przypominać "krajobraz do siedzenia", czyli zapewniać rozmaite możliwości siedzenia. Cele badań Cel badawczy Za cel badawczy obraliśmy sobie określenie potrzeb użytkowników dotyczących funkcjonowania, ilości, lokalizacji oraz wyglądu miejsc do siedzenia w przestrzeni publicznej. Uszczegółowienie celu głównego:-charakterystyka ławek, które są elementem integrującym ludzi na miejskich placach (perspektywa pierwsza: potencjał więziotwórczy);-określenie, w jaki sposób charakter otoczenia, sposób zagospodarowania placu oraz jego wyposażenie wpływają na chęć korzystania z ławek (perspektywa druga: otoczenie ławki a chęć korzystania z niej);-zbadanie ławek dedykowanych seniorom w przestrzeniach tranzytowych (perspektywa trzecia: seniorzy w przestrzeniach tranzytu). Cel aplikacyjny Celem aplikacyjnym było sformułowanie wytycznych do projektowania miejsc do siedzenia na warszawskich ulicach i placach.

Ławki to meble miejskie, które gwarantują komfort wszystkim użytkownikom, co jest ważne zwłaszcza w kontekście potrzeb starzejących się społeczeństw. Ich lokalizacja, liczba i konstrukcja mają ogromne znaczenie. Niniejszy artykuł opiera się na wynikach projektów badawczych dotyczących ławek miejskich w przestrzeni publicznej Warszawy. Zakres merytoryczny opracowania obejmuje identyfikację bieżących problemów związanych z miejscami do siedzenia na obszarach miejskich oraz związanych z nimi potrzeb osób starszych. Zgodnie z wynikami badań ławki powinny mieć oparcie lub oparcie i podłokietniki, być umieszczone w regularnych odstępach, w pobliżu miejsca zamieszkania i punktów handlowo-usługowych. Niniejszy artykuł stanowi wkład w dyskusję na temat kształtowania przestrzeni publicznej, która jest wygodna dla seniorów.

Badanie eksploracyjne zrealizowane na zlecenie Centrum Komunikacji Społecznej Urzędu m.st. Warszawy w ramach zajęć IV edycji Programu Wolontariatu Badawczego prowadzonego przez Uniwersyteckie Centrum Wolontariatu. IV edycja była finansowana Ryc. 30. Podział miejskich form służących do siedzenia (opracowanie własne: Maja Skibińska) W tym miejscu warto podkreślić, że cechą komfortowej przestrzeni miejskiej jest według Gehla występowanie w niej rozmaitych miejsc do siedzenia. Jego zdaniem cała przestrzeń publiczna powinna przypominać "krajobraz do siedzenia", czyli zapewniać rozmaite możliwości siedzenia. Cele badań Cel badawczy Za cel badawczy obraliśmy sobie określenie potrzeb użytkowników dotyczących funkcjonowania, ilości, lokalizacji oraz wyglądu miejsc do siedzenia w przestrzeni publicznej. Uszczegółowienie celu głównego:-charakterystyka ławek, które są elementem integrującym ludzi na miejskich placach (perspektywa pierwsza: potencjał więziotwórczy);-określenie, w jaki sposób charakter otoczenia, sposób zagospodarowania placu oraz jego wyposażenie wpływają na chęć korzystania z ławek (perspektywa druga: otoczenie ławki a chęć korzystania z niej);-zbadanie ławek dedykowanych seniorom w przestrzeniach tranzytowych (perspektywa trzecia: seniorzy w przestrzeniach tranzytu). Cel aplikacyjny Celem aplikacyjnym było sformułowanie wytycznych do projektowania miejsc do siedzenia na warszawskich ulicach i placach.