No abstract

the aim of the study was to evaluate geometrical parameters of tibiotarsal bones in geese depending on age, sex and place in the bone and conditions of breeding. the inner structure of tibiotarsal bones of White Kołuda® geese (W31) subjected to intensive breeding was analyzed using peripheral quantitative computed tomography (pqct). the analyzed bones were derived from birds representing five age groups: one-day-old as well as birds of 2, 4, 6 and 8 wk of age. bones of 10 males and 10 females were isolated from each group. the analysis was conducted at two levels of the bone: the area of the proximal metaphysis and at half the length of the diaphysis. the proximal metaphysis was selected for the research as it had higher content of the cancellous bone than the distal metaphysis. it was known that the cancellous bone was characterized by a higher rate of metabolic changes. the following geometric parameters were determined: total bone area (tot_a), trabecular area (trab_a), cortical area (crt_a), cortical thickness (crt_thK_c), periosteal circumference (peri c), endocortical circumference (endo_c) and strength strain index (ssi). it was found that 6 wk of life may be considered as critical in the postnatal development of geese. in the group of 6 wk males in the shafts of the tibial bones, there was a decrease in the values of the following parameters: tot_a, trab_a, peri_c, endo_c. Whereas in 8 wk, an attenuation of the values of all geometric parameters of tibiotarsal bones was observed in both sexes (with the exception of crt_thK_c), which may have a negative influence on bone resistance to fractures. in this period, a significant decrease in the values of geometric parameters of tibiotarsal bones could be observed, negatively affecting the resistance of the bone to fractures in 8 wk. the values of ssi parameter at the proximal metaphysis of the tibiotarsal bone decreased in both males and females in 8 wk. in turn, at mid-diaphysis, the ssi values decreased only in males in 8 wk. the achieved results and observations justify the use of optimal environmental and nutritional conditions in geese in order to improve the quality of their skeletal system and to minimize the risk of the occurrence of deformities and fractures of the pelvic limb during the breeding.

The vitality of dental pulp is essential for long­‍‑term tooth survival. The aim of vital pulp therapy is to preserve vital, healthy pulp tissue. This therapy’s foundation is the elimination of bacteria from the dentin­‍‑pulp complex. The treatment option depends on the cause and extent of mineralised tooth tissue destruction. The outcome of such treatment is determined by accurate assessment of the pulp’s status and the dentist’s ability to predict the success of the therapy. The aim of this review is to facilitate the dentist in making a proper decision referring to vital pulp therapy in permanent teeth, and to provide an overview of new approaches in such treatment.

Infekcyjne zapalenie wsierdzia (IZW) wywoływane jest głównie przez bakterie. Choroba ta obarczona jest dużą śmiertelnością i występowaniem powikłań. U pacjentów z grupy najwyższego ryzyka IZW przed zabiegami stomatologicznymi o dużym ryzyku wystąpienia bakteriemii powinna być zastosowana profilaktyka antybiotykowa. Do procedur stomatologicznych o dużym ryzyku wystąpienia bakteriemii należą zabiegi przeprowadzane w obrębie dziąsła, tkanek okołowierzchołkowych zęba, a także związane z przerwaniem ciągłości błony śluzowej jamy ustnej.Celem pracy było przedstawienie najnowszych poglądów i wytycznych towarzystw kardiologicznych w zakresie profilaktyki infekcyjnego zapalenia wsierdzia u pacjentów poddawanych zabiegom stomatologicznym.W 2015 r. eksperci Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego podkreślili, że większe jest ryzyko wywołania IZW przez mikroflorę bakteryjną z jamy ustnej w wyniku przypadkowej bakteriemii związanej z rutynowymi czynnościami takimi jak żucie i czyszczenie zębów niż w wyniku bakteriemii związanej z zabiegami stomatologicznymi. Zła higiena, próchnica i stany zapalne dziąseł zwiększają ryzyko bakteriemii związanej z codziennymi czynnościami. Nacisk powinien być położony napoprawę opieki stomatologicznej, regularne wizyty kontrolne i planowe leczenie stomatologiczne, a także na utrzymanie prawidłowej higieny jamy ustnej. Te niespecyficzne metody prewencji IZW powinny być stosowane u pacjentów z grupy ryzyka IZW, a także jako rutynowa opieka wszystkich pacjentów, ponieważ IZW może rozwinąć się również u pacjentów, u których wcześniej nie wykryto chorób serca. Natomiast profilaktyka antybiotykowa powinna być ograniczona tylko do pacjentów zgrupy najwyższego ryzyka IZW: pacjentów ze sztuczną zastawką lub sztucznym materiałem zastosowanym do naprawy zastawki, pacjentów po przebytym IZW i pacjentów z nieskorygowaną siniczą wadą serca, a także pacjentów z wadami wrodzonymi serca po operacjach paliatywnych ze sztucznymi połączeniami, konduitami oraz innym sztucznym materiałem.