Bu çalışmanın amacı Egzersiz Bağımlılığı semptomunun dansçılardaki durumunu incelemektir. Materyal veYöntem: Çalışmaya en az 2 yıldır bir dans branşı (halkoyunları, modern dans, latin dansları) ile uğraşan 99 dansçı (48 bayan, 51 erkek) katılmıştır. Katılımcılara demografik özelliklerin sorgulandığı anket formu ile ve Hausenblas HA. ve Downs DS. (2002) tarafından geliştirilen ve Yeltepe H.ve İkizler H.C. (2007) tarafından Türkçeye uyarlanan Egzersiz Bağımlılığı Ölçeği-21 uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 11,5 istatistik programında gruplar arası karşılaştırma için Kruskal-Wallis Testi kullanılarak değerlendirilmiştir Bulgular: Analiz sonucunda; dansçıların %20,4'nünün asemptomatik, %69,4'nün semptomatik ve %10,2'sinin ise egzersiz bağımlığısı olduğu bulgularına ulaşılmıştır. Çalışmaya katılan dansçıların çoğunluğunun (%80,6) üniversite seviyesinde eğitime sahip oldukları ve çoğunlukla semptomatik gurupta (%69,3) toplandığı belirlenmiştir. Dansçıların bağımlılık düzeylerine göre ilgilendikleri dans türü dikkate alındığında ise halkoyunları branşı ile uğraşanların semptomatik (%48,1) ve bağımlı (%8,1) özelliklerini diğer branşlara göre daha fazla taşıdığı belirlenmiştir. Semptomatik gurubun, asemptomatik guruptan istatistiksel anlamda daha yüksek egzersiz yaşına sahip olduğu, buna ek olarak, bağımlı gurubun, diğer guruplardan istatistiksel anlamda daha fazla günlük egzersiz süresine sahip olduğu belirlenmiştir. Sonuçlar: Bu bulgular ışığında egzersiz yaşı ve günlük egzersiz süresinin yüksek oluşu egzersiz bağımlılığı semptomunun ortaya çıkışına sebep olabileceği söylenebilir.

In this study, it's intended to compare anthropometric characteristics and psychological states of sedentary women. The study is practised on 450 sedentary women living in Çorum. As data collection tool, except personal information survey, body perception, perceived stress level, self concept inventory and back depression scale are used. Student T and Chi square test are used on statistical process. In consequence of study, It has been found that there is quite difference in sedentary women's who do sport and not, bodyweights, body mass index, menstruation, perceived stress, depression, self concept and level of body perception. It has been found that women who do sports have more regular menstruation period than women who do not (p <0.05, p<0.01). A difference has been found between women's anthropometric differences and psychological state. On condition that improve the possibility of being able to do sport, women should be encouraged to do sport and habit of keeping in training rate should be increased.

In this study, it was aimed to investigate the factors that prevent girls high school participation in recreational activities. The investigation includes 376 students who are in 9.

Bu çalışmanın amacı, spor eğitimi alan öğrencilerin ahlaki tutum davranışlarının bazı değişkenler açısından incelenmesidir. Toplam 521 üniversite öğrencisinin doldurmuş olduğu "Ahlaki Tutum Ölçeği" değerlendirilmiştir. İstatistiksel analizlerinde bağımsız t test ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) yapılmıştır. Öğrencilerin ahlaki olgunluk puanı kadınlarda 267,60; erkeklerde 273,25 ve ortalama olarak da 270,43 olarak bulunmuştur. Öğrencilerin cinsiyete göre ahlaki olgunluk puanları arasında istatistiksel olarak önemli bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Spor eğitimi alan öğrenciler ile spor eğitimi almayan öğrencilerin ahlaki olgunluk puanları arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<0,05). Spor eğitimi alan öğrencilerin bölümlere göre ahlaki olgunluk puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Yine, gelir durumuna göre ahlaki olgunluk puanları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç olarak öğrencilerin cinsiyet ve gelir durumuna göre ahlaki olgunluk düzeyleri değişmemiştir. Buna karşılık spor eğitimi alan öğrencilerin ahlaki olgunluk düzeyi spor eğitimi almayan öğrencilerden daha iyi bulunmuştur. Spor eğitimi alan öğrencilerin ahlaki olgunluk düzeyleri okudukları bölüme göre etkilenmemektedir. Spor eğitimi almayan öğrencilere de spor konusunda eğitim alma ve spor yapma fırsatları verilmelidir.

Bu çalışma, Ankara Üniversitesi spor bilimlerinde okuyan öğrencilerin zaman yönetimi davranışlarının incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmayı, Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde okuyan 171'i kadın, 179'u erkek olmak üzere toplam 350 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak; "Demografik Bilgi Formu" ile Britton ve Tesser (1991) tarafından geliştirilen, Alay ve Koçak (2002) tarafından Türkçe'ye uyarlanan "Zaman Yönetimi Envanteri" kullanılmıştır. Verilerin dağılımlarının normal olup olmadığının belirlenmesinde Kolmogorov-Smirnov testi kullanılmıştır. Veriler normal dağılım sağladığı için parametrik testler uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesi aşamasında; "Bağımsız t-testi, Anova analizi ve Tukey çoklu karşılaştırma testleri kullanılmıştır. Analiz sonucunda cinsiyet değişkenine göre; zaman harcattırıcılar alt boyutu ile genel zaman yönetimi puanında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır (p<0,05). Katılımcılar okudukları bölüme ve okul başarı not ortalamalarına göre incelendiğinde; alt boyutlar ve genel puanda istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05). Sonuç olarak; spor bilimlerinde öğrenim gören öğrencilerin okudukları bölüm ile okuldaki başarılarının zaman yönetimi durumlarına etki etmediği görülmektedir. Cinsiyet değişkeninin ise zaman yönetiminde bir etken olduğu gözlemlenmektedir. Ankara Üniversitesi Spor Bilimlerinde okuyan öğrencilerin genel olarak zaman yönetimi tutumlarının orta düzeyde olduğu ve zamanı kullanmakta güçlük çektikleri görülmektedir. Zamanı daha verimli kullanabilmek için zaman yönetimi kavramının öneminin vurgulanması gerekmektedir.