Bu araştırma, bağlama öğretim sürecinde yaşanan bedensel kurulum sorunlarının neler olduğunu belirlemek ve bu sorunların giderilmesine yönelik çözüm arayışlarını ortaya çıkarmak amacıyla yapıldı. Araştırma nitel araştırma yöntemine uygun olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın katılımcılarını % 88,1’si erkek (n=37), % 11,9’i kadın (n=5) olmak üzere toplam 42 bağlama çalgı öğretmeni oluşturdu. Çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan “açık ve kapalı uçlu anket formu” kullanıldı. Elde edilen veriler tematik analiz tekniğine göre çözümlendi. Araştırma verileri, ““Oturuş yanlışları ve çözüm önerileri”, “Çalgı Konumlandırma Yanlışları ve Çözüm Önerileri”, “Sağ El Konumlandırma Yanlışları ve Çözüm Önerileri”, “Sol El Konumlandırma Yanlışları ve Çözüm Önerileri” ve “Bedensel Kuruluma Yönelik Aparat Kullanımı” olmak üzere beş tema altında ele alınarak incelendi. Araştırma sonucunda, öğrencilerin bağlama seslendirme sürecinde bedensel kurulum sorunları yaşadıkları ve öğretmenlerin bu sorunların giderilmesi yönünde çeşitli uygulamalar yaptıkları sonucuna ulaşıldı.

This research was carried out to examine the effects of exercises prepared to teach regional plectrum style of Silifke on undergraduate students' performance levels of particular plectrum style and folk songs of Silifke region. To this aim "One Group Pre-Test-Post-Test Model" was used as the experimental design. The study group was composed of 11 students who were trained in bağlama as their main instrument at

Bu araştırmada, ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin Türk Müziği biçimlerini tanıma durumlarının ne düzeyde gerçekleştiğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada, nicel araştırma desenlerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan "Kişisel Bilgi Formu" ve ortaokul 8. sınıf öğrencilerinin Türk müziği biçimlerini tanıma durumlarını belirlemeye yönelik "Türk Müziği Biçimlerini Tanıma Formu" kullanılmıştır. Hazırlanan "Türk Müziği Biçimlerini Tanıma Formu" nda madde güçlükleri aynı olarak kabul edildiğinden iç tutarlık KR-20 testi ile hesaplanmıştır (alfa katsayısı=.690). Araştırmanın verilerinin analizinde yüzde ve frekans analizi kullanılmıştır. Sosyoekonomik çevreye dair gruplar arası tanıma durumları ise tek yönlü ANOVA ile elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre öğrencilerin en yüksek oranda tanıdıkları Türk müziği biçimlerinin Horon, Zeybek, Halay ve Bar olduğu belirlenmiştir. Öğrencilerin tanıma formundan aldıkları toplam puanlara göre Türk Müziği Biçimlerini orta düzeyde tanıdıkları, genel puan dağılımının toplam 15 puan üzerinden ortalama 7.15 puan civarında olduğu ve 5 ile 10 puanları arasında yığıldığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca öğrencilerin Türk Halk Müziği müzik biçimlerini Türk sanat müziği biçimlerine göre daha fazla oranda tanıdıkları belirlenmiştir. Öğrencilerin öğrenim gördükleri okulun bulunduğu sosyoekonomik çevrenin ise bazı Türk müziği biçimlerini tanımada anlamlı farklılık oluşturduğu görülmüştür.

Bu araştırma bağlama perde sisteminde mikrotonal aralıkların niteliğinin tespiti ve bağlama öğretim sürecinde bu aralıkların seslendirilmesinde perde sistemine dayalı ortaya çıkan durumların belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaç doğrultusunda Türk müziği perde sisteminin yansıdığı bağlamanın alt telindeki perde dizilimi ile orta ve üst tel perde dizilimi karşılaştırılmış ve bağlama eğitim sürecindeki yansımaları belirlenmiştir. Araştırmanın modeli, nitel araştırma desenlerinden doküman inceleme yöntemine göre oluşturulmuştur. Araştırmada veri kaynağı olarak bağlama perde sistemi ile ilgili yayınlardan yararlanılmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda bağlamanın alt tel perde dizilimi ile orta ve üst teldeki perde dizilimlerinin farkı olmasından kaynaklı bağlama öğretim sürecinde çeşitli sorunlar yaşanabileceği sonucuna ulaşılmış ve bu sorunların giderilmesine yönelik çözüm önerileri geliştirilmiştir.

ÖZBu araştırma âşıklık geleneğini sürdüren Erzurum halk ozanlarının bağlama öğrenme süreçlerini ve bağlama seslendirme biçimlerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Erzurum âşıklık geleneğini günümüzde sürdüren ve Erzurum'da yaşayan halk ozanları oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak, çalışma grubunun demografik bilgilerine ilişkin "kişisel bilgi formu" ve "Âşıkların bağlama öğrenme ve bağlamayı seslendirme biçimleri"ni ortaya çıkarmak amacıyla hazırlanan görüşme formu kullanılmıştır. Araştırma verileri betimsel analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Âşıklardan elde edilen veriler "Âşıklığı Öğrenme Süreci", "Âşıklıkta Kendini Geliştirme Süreci", "Âşıkların Bağlama Seslendirme Biçimleri" ve "Âşıklık Sürecinde Yaşanan Zorluklar" olmak üzere dört temada ele alınarak incelenmiştir. Araştırma sonucunda âşıkların; bağlamayı diğer âşıkları ve sanatçıları izleme-dinleme yoluyla ve ustasının gösterip yaptırması yoluyla öğrendikleri, bağlama çalmayı geliştirmeye yönelik istekliliklerinin olduğu, bunu gerçekleştirmek için sürekli tekrar yaptıkları, iyi çalanları dinledikleri, mızrap ve süslemeye yönelik çalışmalar yaptıkları belirlenmiştir. Âşıklar bağlamada akort olarak genellikle bozuk düzen ve bağlama düzeni akortlarını kullandıklarını buna gerekçe olarak ise parmak, kol ve beden rahatlığı, bağlamada istenilen sesi elde etme ve alışkanlık gibi görüşler belirttikleri görülmüştür. Âşıkların genel olarak âşıklık sürecinde zorluk yaşadıklarını bildirdikleri ve bu zorlukların teknik, mesleki ve motivasyonel zorluklar olduğu sonucuna ulaşılmıştır.