Bölge kalkınma ajanslarının, ülkelerin öncelikli sorunlarından olan bölgeler arası eşitsizlikleri azaltmak, büyüme ve gelişmeyi sağlamak ve böylece ulusal kalkınmayı desteklemek gibi önemli misyonları vardır. Bu görevlerin ekonomik, verimli ve etkili bir şekilde yerine getirilebilmesi için ajansın sahip olduğu maddi ve maddi olmayan tüm kaynaklar oldukça önemlidir. Ancak yapılan çalışmalar, örgütler için maddi olmayan kaynakların niteliğinin daha önemli olduğunu ortaya koymuştur. Maddi olmayan kaynakların en değerlisi ise çalışanlardır. Günümüzde insan kaynağının niteliğinin artmasıyla örgütün performansının artacağı bilinmektedir. İnsan kaynağının niteliğinin artması ise doğru işe alım, eğitim ve geliştirme ile mümkündür. Kalkınma ajanslarının insan kaynağına yaptığı eğitim ve geliştirme yatırımı, hizmet verdikleri bölgenin ve topyekûn tüm ülkenin büyüme ve gelişme hedefine katkı sağlamaktadır. Bu bağlamda, çalışmanın amacı; bölgesel kalkınmanın sağlanmasında önemli bir yere sahip olan kalkınma ajansları tarafından sunulan hizmetlerin kalitesinin arttırılması için insan kaynağını nasıl eğittiğini ve geliştirdiğini anlamaktır. Çalışmanın ana sorusu “Kalkınma ajansları insan kaynaklarının eğitimi ve geliştirilmesi için ne yapmaktadır? sorusudur. Bu bağlamda, İpekyolu ve Dicle Kalkınma ajanslarının insan kaynaklarını eğitme ve geliştirme uygulamaları incelenmiş ve değerlendirilmiştir. Araştırma, nitel yaklaşım yöntemlerinden durum çalışması (bütüncül çoklu durum deseni) ile gerçekleştirilmiştir. Bulgulara, yapılandırılmış yüz yüze görüşme verileri ve ajansın internet sitesinden elde edilen doküman verilerinden faydalanılarak ulaşılmıştır. Verilerin betimsel analizi ile elde edilen bulgulara göre ajanslar; mevzuatın çizdiği çerçeve dâhilinde, eğitime ve çalışanların motivasyonuna önem veren, kendilerini geliştirmeleri için destek olan, onlara çeşitli yol ve yöntemlerle eğitim almaları konusunda imkânlar sağlayan bir politika izlemektedir. Geliştirme uygulamaları ise yeterli seviyede değildir. Bununla birlikte ajansların insan kaynaklarının eğitimi ve geliştirilmesinde birçok kamu kurumuna kıyasla daha sistematik ve istekli çalıştığı söylenebilir.

Anayasada yerel yönetimler arasında sayılan il özel idarelerinin özerkliği tartışılırken büyükşehirlerde görevlerine son verilmesi tartışmayı daha da arttırmıştır. Her ne kadar merkezden bağımsızlığını sağlayamamış olsa da kırsal alanda hizmet veren il özel idarelerinin kaldırılması hizmetin halktan uzaklaşmasına neden olmuştur. İşte bu tartışmalar içerisinde 51 ilde çalışmalarına devam eden il özel idarelerinin ekonomikliği, verimliliği ve etkililiği daha çok önem arz etmektedir. Kamu hizmetinin kalitesinin artması, kamu örgütlerinin ekonomik, verimli ve etkili çalışabilmesi için personelin liyakate uygun işe alımının yanında eğitimi ve geliştirilmesi de önem taşımaktadır. Çalışmanın konusu; Elâzığ ve Kars İl Özel İdarelerinde insan kaynaklarını eğitmeye ve geliştirmeye yönelik uygulamalardır. Amacı ise bu uygulamaları tespit etmek, niceliğini ve niteliğini anlamak ve il özel idareleri arasında bir karşılaştırma yaparak genel resmi görmektir. Araştırma nitel yaklaşımla gerçekleştirilen bir durum çalışmasıdır. Araştırmanın verileri; Elâzığ ve Kars İl Özel İdarelerinde insan kaynakları sorumlularıyla gerçekleştirilen yapılandırılmış yüz yüze görüşmeden elde edilmiş ve kurumların internet sitelerinden elde edilen dokümanlarla desteklenmiştir. Elde edilen nitel veri, betimsel analiz ile çözümlenmiştir. Temel bulgular değerlendirildiğinde il özel idarelerinin karmaşık personel yapısının eğitim ve geliştirmeyi olumsuz etkilediği görülmüştür. Memurlar için yoğun eğitime ihtiyaç duyulmazken işçilere daha fazla eğitim verilmektedir. Örgütler eğitim konusunda yeterince istekli değilken geliştirme konusunun oldukça geri planda kaldığı söylenebilir.

Bir bölgede yaşayan halkın günlük yaşamını doğrudan etkileyen çoğu hizmet belediyeler tarafından sağlanır. Bu nedenle belediyelerin maddi ve gayri maddi varlıkları yeterli olmalı, bunlar uyum içinde, ekonomik, verimli ve etkili çalışmalıdır. Elbette bu örgütlerin amacına ulaşması için bir araya gelen en değerli gayri maddi varlık olan insan kaynağının da gerekli yeterliliğe sahip, motivasyonu, performansı yüksek, elindeki diğer kaynakları doğru kullanabilen kişilerden oluşması gerekir. Bu başarı, eğitim ve geliştirme ile sağlanabilir. Aksi durumda, çalışanlar zaman içerisinde iş yapamaz duruma gelebilirler. Araştırma ilçe belediyelerinde insan kaynaklarının eğitimine ve geliştirilmesine odaklanmaktadır. Çalışmanın amacı; Toroslar ve Battalgazi Belediyelerinde eğitim ve geliştirme uygulamalarının niceliğini ve niteliğini anlayabilmektir. Araştırma nitel yaklaşım desenlerinden durum çalışması ile gerçekleştirilmiştir. Birincil veriyi elde edebilmek için örgütlerin insan kaynakları sorumlularıyla yapılandırılmış yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiş, belediyelerin internet sayfalarından ulaşılan dokümanlarla elde edilen ikincil veri ile bulgular desteklenmiştir. Çalışma neticesinde; belediyelerin insan kaynaklarının eğitimi ve geliştirilmesi konusunda bazı faaliyetler gerçekleştirdikleri ancak bunların yeterli seviyede olmadığı görülmüştür.

Bu çalışmada, Malatya ilinin merkezinde yer alan ilçe belediyelerinden biri olan Yeşilyurt Belediyesi’nde insan kaynaklarının eğitimi ve geliştirilmesi uygulamaları incelenmiştir. Araştırmanın amacı, 1980’lerden sonra değişen yönetim politikalarıyla birlikte hem özel sektörde hem de kamuda daha da önemli hale gelen insan kaynaklarının eğitimi ve geliştirilmesi faaliyetlerinin belediyelerde nasıl uygulandığını Yeşilyurt Belediyesi örneği üzerinden anlamaktır. Nitel araştırma modellerinden durum çalışmasının kullanıldığı bu çalışmada veri toplama aracı olarak Yeşilyurt Belediyesi’nden bir insan kaynakları sorumlusuyla gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış yüz yüze görüşme ve belediyenin internet sitesinden elde edilen dokümanlar kullanılmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yöntemiyle çözümlenerek Yeşilyurt Belediyesi’nde insan kaynaklarının eğitimi ve geliştirilmesine yönelik 2019 yılı faaliyetleri incelenmiştir. Çalışma neticesinde Yeşilyurt Belediyesi’nin eğitim dışındaki geliştirme faaliyetlerinde bulunmadığı, birimlerin talepleriyle belirlenen eğitimlerin içeriğinin ağırlıklı olarak mevzuat bilgisinden oluştuğu, personelin eğitiminde daha çok konferans yöntemini kullandığı, eğitici olarak daha çok kendi personelini tercih ettiği, diğer belediyeler gibi bazı kamu örgütleri ile işbirliği yaptığı, koçluk ve mentorluk gibi geliştirici yöntemleri kullanmadığı bulgularına ulaşılmıştır. Ayrıca mevzuat bilgisi içeren birçok eğitim zorunlu iken kişisel gelişime yönelik eğitimlere katılım ise gönüllüdür.

Bu araştırmanın amacı yerel yönetim ve pazarlama konularının birlikte yer aldığı akademik/bilimsel çalışmaları bibliyometrik analiz yöntemiyle incelemek, konuların literatürde işlenme biçimini, ortak temaları ve bu temaların birlikte ortaya çıktığı ilişki ağlarını belirleyebilmektir. Web of Science Core Collection (WoS) veri tabanında yıl sınırlaması yapılmadan (1981:2023) başlık, özet ve anahtar kelimelerinde “local government*” ve “marketing” ifadesi birlikte geçen akademik/bilimsel çalışmalar taranmış konuyla ilgili araştırma makaleleri analize dahil edilmiştir. Kategori sınırlamasında sosyal bilimler alanında yapılan çalışmaların yer almasına dikkat edilmiştir. Bu arama kriterleri sonucunda çıkan 180 makale analize dahil edilmiştir. Analiz edilen verilerin görselleştirilmesinde R yazılımında yer alan Biblioshiny paket programından, Canva görsel tasarım uygulamasından ve Web of Science’dan yararlanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre yıllar içinde yayın sayısı artmıştır. Pazarlama, yerel yönetim, markalaşma, kent, sosyal pazarlama, yönetişim, turizm en sık kullanılan anahtar kelimeler arasındadır. En çok atıf yapan yazarlar arasında yer alan Daniel L. Fay, Staci M. Zavattaro ve M. Blair Thomas aynı zamanda araştırma kapsamında oluşturulan örneklemde en çok yayına sahip olan yazarlardır. Konular işletme ve yönetim alanında daha fazla yer almıştır.