ÖzetAmaç: Otolog fasya lata veya silikon çubuk ile yapılan frontal askı cerrahisinin sonuçlarını değerlendirmek. Yöntemler: Göz kapağında düşüklük yakınması ile başvuran, levator kas fonksiyonunun 5 mm ve daha düşük kaydedildiği olgularda, uygulanan frontal askı cerrahisinin sonuçları ve komplikasyonları retrospektif olarak değerlendirildi. Tek taraflı opere edilen olgularda, kapak aralığında opere edilen taraf ile diğer taraf arasındaki farkın 1 mm'den az olması başarılı, 1-2 mm arasında olması tatminkar, 2 mm'den fazla olması başarısız sonuç olarak değerlendirildi. İki taraflı olgularda üst kapağın, korneayı 3 mm'den daha az örtmesi başarılı, optik aksı kapatmayacak şekilde 3 mm'den fazla örtmesi tatminkar, optik aksı örtmesi ise başarısızlık olarak kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya 14 hastanın 17 gözü alındı. Frontal askı cerrahisi materyeli olarak sekiz göze otojen fasya lata, dokuz göze silikon çubuk kullanıldı. Cerrahi girişimler sonrasında yapılan değerlendirmede cerrahi sonuç dokuz gözde başarılı, dört gözde tatminkar, dört gözde ise yetersiz olarak kaydedildi. Postoperatif yetersiz düzeltmenin olduğu dört gözde, ilk 10 gün içinde revizyon yapıldı. Beş gözde punktat keratopati, bir gözde lagoftalmi, bir gözde kapak temporalinde hafif düşüklük, bir gözde üst göz kapağında belirgin ödem komplikasyon olarak kaydedildi, otojen fasta lata uygulanan bir olguda bacaktaki yara yerinde anlamlı ağrı ve diğer bir olguda ise bacakta resütürasyona gerek duyulan yara yeri ayrışması görüldü. Abs tractAim: To evaluate the results of frontal suspension surgery with autologous fascia lata or silicon rod. Methods:We retrospectively evaluated the results and the complications of frontalis suspension surgery performed in patients with levator muscle function ≤5 mm, who presented with the complaint of ptosis. In patients operated unilaterally, the success of the surgery was graded according the difference between eyelid heights: a difference of <1 mm was considered successful, 1-2 mm -satisfactory, and a difference of >2 mm was accepted as unsuccessful. In those who were operated bilaterally, the success of the surgery was graded according the upper eyelid level: an eyelid level 0-3 mm below the limbus was recorded as successful, >3 mm below the limbus with an open optic axis -satisfactory, and occluded axis was considered unsuccessful.Results: Seventeen eyes of 14 patients enrolled in the study. Silicon rod was used in 9 eyes and autogenous fascia lata was used in 8 eyes. Surgical outcome was recorded as successful in 9 eyes, as satisfactory in 4 eyes and as unsuccessful in 4 eyes. In eyes with unsuccessful outcome, revision surgery was performed within 10 days after surgery. Punctate keratopathy (5 eyes), lagophthalmos (1 eye), mild undercorrection in the temporal side of the eyelid (1 eye) and severe upper eyelid edema (1 eye) were recorded as complications. One patient who was operated with autologous fascia lata complained of leg pain in donor site and, in one patient, incision dehiscence needed to be repaired. Conclusi...

Amaç: Kliniğimizde yapılan eksternal dakriosistorinostomi (DSR) ve transkanaliküler multidiod dakriosistorinostomi (TK-DSR) ameliyatlarının sonuçları açısından karşılaştırılması. Gereç ve Yöntem: Çalışma retrospektif olarak yapıldı. Edinsel nazolakrimal kanal tıkanıklığı tanısı konulan hastalar çalışmaya alındı. 15 hastanın 15 gözüne yapılan eksternal DSR ameliyatları ile 13 hastanın 15 gözüne yapılan TK-DSR ameliyatlarının sonuçları karşılaştırıldı. Eksternal DSR ameliyatı yapılan olgular ortalama 9,7±3,2 ay, TK-DSR yapılan olgular ise ortalama 8,3±2,9 ay takip edildi. Bulgular: Cerrahi başarı oranı, TK-DSR olgularında %53,3, eksternal DSR olgularında %87 idi. Ortalama ameliyat süresi eksternal DSR grubunda ortalama 50,0±2,5 dakika, TK-DSR grubunda 30,0±2,0 dakikaydı. Her iki grupta da ameliyatlar sırasında önemli bir komplikasyon izlenmedi. Sonuç: TK-DSR ameliyatlarının başlıca avantajları cilt insizyonuna gerek kalmaması, lakrimal pompa sisteminin zarar görme ihtimalinin ve kanamanın kısmen az olması, operasyon süresinin kısalığıdır. Ancak çalışmamızda TK-DSR ameliyatlarının başarı oranının eksternal DSR'ye göre düşük bulunması nedeniyle dakriyosistorinostomi ameliyatlarında eksternal DSR yönteminin altın standart olarak hala yerini koruduğu kanısına varılmıştır. (Turk J Ophthalmol 2014; 44: 31-4) Anahtar Kelimeler: Eksternal dakriyosistorinostomi, nazolakrimal kanal tıkanıklığı, transkanaliküler multidiod dakriyosistorinostomi Objectives: To compare the outcomes of external dacryocystorhinostomy (DCR) and transcanalicular multidiode dacryocystorhinostomy (TC-DCR) operations in our clinic. Materials and Methods: This retrospective study included patients diagnosed with acquired nasolacrimal duct obstruction. The results of external DCR surgery performed in 15 eyes of 15 patients were compared with the results in 15 eyes of 13 patients who underwent TC-DCR surgery. The patients with external DCR were followed for an average of 9.7±3.2 months, and the cases that underwent TK-DSR were followed for an average of 8.3±2.9 months. Results: The surgical success rate was 53.3% in patients with TK-DCR, while it reached 87% in cases with external DCR. Mean operative time was 50.0±2.5 minutes in external DCR group and 30.0±2.0 minutes in TK-DCR group. There was no significant complication during operations in both groups. Conclusion: In dacryostenosis surgery, external DCR is the golden standard with high success rates. Even though success rate of TC-DSR is less than that of external DSR, no need of skin incision, less damage to the lacrimal pump system, less bleeding, and a shorter duration of the operation are the main advantages of this method. (Turk J Ophthalmol 2014; 44: 31-4)