This study aims to evaluate the success of plate augmentation over a retained intramedullary nail (IMN) against exchange nailing performed with autologous bone grafting in oligotrophic and atrophic pseudoarthrosis of the femoral shaft.Patients and methods: Between May 2005 and October 2020, a total of 42 of 56 patients (28 males, 14 females; mean age: 47.3±17.2 years; range, 19 to 84 years) with aseptic atrophic or oligotrophic femoral nonunion were retrospectively analyzed. The patients, 20 were operated with plate over a retained IMN, and the rest (n=22) by exchange nailing. Data including demographic and clinical characteristics of the patients, treatment success, duration of surgery, blood loss during surgery, infection rates, length of hospital stay, time to bridging of the nonunion site, and time to obliteration of the fracture line (solid union) were recorded. Results:The mean follow-up was 23.8±20.4 (range, 12 to 96) months in the plate over an IMN group and 34.7±27.4 (range, 12 to 90) months in the exchange nailing group. At the final follow-up, solid union occurred in all of the patients in the plate augmentation over a retained IMN group, and 21 of 22 (95.45%) patients in the exchange nailing group. Blood loss during surgery was significantly less in the plate augmentation over IMN group (p=0.027). There was no statistically significant difference in the other variables between the two groups (p>0.05). Conclusion:Our study results demonstrate that plate over a retained IMN is effective as exchange nailing in the surgical treatment of oligotrophic and atrophic pseudoarthrosis of the femoral shaft. However, it can be speculated that plate application over IMN is more advantageous in terms of blood loss during surgery.

No abstract

Dislocation of the proximal interphalangeal (PIP) joint of the fifth toe is an uncommon injury and when diagnosed in the acute phase closed reduction is commonly an adequate treatment option. We describe a rare case of a 7-year-old patient presented with late diagnosed isolated dislocation of the PIP joint in the fifth toe. Although there are a few reported cases of late diagnosis combined fracture-dislocation of the toes in both adult and pediatric age group in the literature, belatedly diagnosed dislocation of the 5th toe without accompanying fracture in the pediatric population has not yet been reported as far as we know. This patient achieved good clinical outcomes following treatment via open reduction and internal fixation

Background/purpose In the current study, our aim was to compare the efficacy and biocompatibility of teicoplanin-loaded and vancomycin-and-gentamicin-loaded articulating spacers used in two-stage revision arthroplasty for eradication of periprosthetic knee joint infection. Methods In the current retrospective cohort study, there were 24 patients who were given 2 g or less antibiotics per 40 g of cement in the low-dose teicoplanin group, and 20 patients who were given a total of 3.6 g or more antibiotics per 40 g of cement in the high-dose vancomycin and gentamicin group. Two groups were compared statistically. Results There was no statistically significant difference in the treatment failure between the two groups (p = 0.488). No statistically significant differences were found in spacer fracture rates between the two groups (p = 0.802). Conclusion The current study has demonstrated that low-dose teicoplanin protocol is as effective and safe as high-dose vancomycin and gentamycin protocol.

Artmış total diz artroplasti sayısı zaman içerisinde periprostetik eklem enfeksiyonları (PEE) ve diğer komplikasyonların artmasına neden olmuştur. Enfeksiyon ve mikrobiyoloji konusundaki güncel trendlerin anlaşılması PPE'nin tedavisi ve önlenmesi için gereklidir. Bu nedenle çalışmada zaman içerisinde revizyon total diz protezi ameliyatı sonrasında izole edilen bakteri türlerindeki ve bu bakterilerin gösterdiği antibiyotik dirençlerindeki değişimi ortaya koymayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM:İki hasta grubu retrospektif olarak değerlendirildi. Birinci grup enfeksiyon gelişimine neden olan ameliyatını 2005 ve 2011, ikinci grup ise 2012 ve 2018 yılları arasında olan hastalardan oluşmaktaydı. İzole edilen mikroorganizma türlerinin ve bu organizmaların antibiyotik dirençlerinin zaman içerisindeki değişimi incelendi. Sefazolin (allerji varlığında da klindamisin) 2005 ile 2018 yıllarında rutin profilakside kullandığımız antibiyotiktir. BULGULAR: Çalışmaya 42 hasta (43 diz eklemi) dahil edildi. En sık izole edilen bakteri Staphylococcus epidermidis idi. Staphylococcus aureus birinci ve ikinci grupta en sık izole edilen ikinci bakteriydi. Zamanla gram-negatif (Pseudomonas aeruginosa) bakteri izolasyon oranlarında artış olduğu gözlendi. Yapılan istatistiksel analize göre siprofloksasine (p=0.0021), gentamisine (p=0.0001), tetrasikline (p=0.043) ve trimetoprim/sulfomethoksazole (p=0.0016) karşı antibiyotik direncinde zaman içerisinde artış olduğu gözlendi. Sefazolin allerjisi durumunda kullandığımız klindamisine karşı (p=0.88) zaman içerisinde artmış bir antibiyotik direnci gözlenmedi. Sefazolin direncinin 2012 ve 2018 yılları arasında belirgin olarak azaldığı gözlendi. Sadece bir hastada vankomisin direnci olduğu görüldü. SONUÇ:Literatür ve bizim sonuçlarımız PEE olan hastalarda gram negatif bakteri izolasyon oranlarında istikrarlı bir artış olduğunu göstermektedir. Bu yüzden, diz artroplastisinde gram negatif bakterileri de kapsayacak antibiyotik protokollerinin kullanılması zamanla daha da gerekli hale gelecektir. Yapılan çalışmada siprofloksasine, gentamisine, tetrasikline ve trimetoprim/sulfomethoksazole karşı antibiyotik direncinde zaman içerisinde artış olduğu gözlenmiştir fakat bu antibiyotikler bizim rutin profilakside kullandığımız antibiyotikler değildir. Profilaksi için tek başına sefazolin veya klindamisin kullanmak yerine bu antibiyotiklerin gentamisinle kombine edilmesi gereklilik arz etmektedir.