The reduced nutrient and water availability of the sorptionweak silty sand soil in Thyrow when compared with the loamy sand soil in Berge enhanced the negative effects of unfavourable weather conditions. Winter wheat reacted to weather conditions and soil quality substantially more sensitively than winter triticale, so that the cultivation of wheat on very light sandy soil is combined with a higher risk. Reduced yields resulting from site differences are, for both cereals, mainly a result of reduced ear densities. Low grain yields as in the dry year 2003 led to high crude protein contents, this being more pronounced for winter wheat than for triticale and on the poor silty sand soil in Thyrow to a greater degree than on the loamy sand soil in Berge. For the starch content the contrary holds true. Grain yields were, to a greater extent, decisive for the protein and starch yields than the content values. For both cereals, the sedimentation value, the wet gluten value, the gluten index and the falling number resulted in principally higher values in the dry year 2003 and on the loamy sand soil when compared with the wet year 2004 and the silty sand soil. Only the wet gluten content was not clearly influenced by soil quality. All parameters describing bread-making quality are clearly lower for winter triticale than for winter wheat. Especially, the falling number was not satisfactory, so that the tested triticale varieties seem only to be suitable for bread-making by mixing with wheat flour. The internal grain quality of winter wheat varieties is extensively genetically determined. Weather and soil-induced variations in the quality parameters were, with only few exceptions, greater for winter wheat than for triticale.

No abstract

No abstract

Özet Karabuğday bitkisi tane kalitesi ve kullanım özellikleri nedeniyle tahıl benzeri (pseudocereal) olarak nitelendirilen Asya kökenli bir bitkidir. Vejetasyon süresinin kısa olmasının getirdiği birçok avantaj ile birlikte diğer tahıl türlerine oranla farklılık meydana getirmektedir. Ayrıca tanesinin en önemli özelliklerinden birisi de gluten intoleransı rahatsızlığı bulunan bireylerin glutensiz özelliğinden dolayı tanesinden ve ürünlerinden rahatlıkla faydalanabilmesidir. Karabuğday bitkisinin ekonomik ve beslenme fizyolojisi açısından sahip olduğu özelliklerinden dolayı ekim alanlarının gelecekte artması beklenmektedir. Yapılan çalışmada Aydın ekolojik koşullarında Güneş karabuğday çeşidinin 6 farklı ekim sıklığında (4, 6, 8, 10, 12 ve 14 kg/da) ekimi yapılarak karabuğday bitkisinin yetiştirilme olanakları ve ekim sıklığının bitkinin verim ve verim öğeleri ile tane kalite özellikleri üzerine etkileri incelenmiştir. Karabuğday bitkisi farklı ekim sıklıklarında tane verimi, bin tane ağırlığı ve metrekarede bitki sayısı bakımından istatistiksel anlamda farklılık gösterirken, bitki boyu, protein oranı, hektolitre ağırlığı ve yaprak alan miktarı bakımından farklılıklar bulunmamıştır. Çalışmadan elde edilen ortalama sonuçlar özetlendiğinde tane verimi 244.2-297.7 kg/da, bin tane ağırlığı 25.6-30.7 g, bitki boyu 64.7-2 71.7 cm, metrekarede bitki sayısı 23.5-64.0 adet, yaprak alan miktarı 12.7-15.0 cm , tanede protein oranı %11.75-12.56 ve hektolitre ağırlığının 60.1-61.0 kg/hl arasında değişim göstermiştir. Çalışma sonucunda tane verimi ve kalitesi ile tohumluk kullanım miktarının dikkate alınarak Aydın ekolojik koşullarında 8 kg/da'lık tohumluk miktarının yeterli olduğu sonucuna varılmıştır. Özellikle tane verimi bakımından dünya ortalamasının oldukça üzerine çıkarak bölgemizde tane üretiminde önemli bir potansiyele sahip olduğu söylenebilir. Anahtar Kelimeler: Karabuğday (Fagopyrum esculentum Moench.), ekim sıklığı, tane verimi, tanede protein Effect of Different Sowing Densities on Yield and Some Quality Characteristics of Buckwheat (Fagopyrum esculentum Moench.

üretim sezonunda tesadüf blokları deneme desenine göre gerçekleştirilmiştir. Denemede materyal olarak Ceyhan 99 çeşidi kullanılmıştır. Çalışmanın amacı; üç farklı mineral azot gübre dozu (0, 9, 18 kg/da) ve beş farklı sıvı biyogaz atık dozu uygulamasının (0, 1, 2, 3, 4 ton/da) ve bunların kombinasyonlarının buğday bitkisinde verim ve kalite üzerine etkilerinin belirlenmesi ile sıvı biyogaz atıklarının tarımsal üretimde kullanılma potansiyelinin belirlenmesidir. Çalışmada; sıvı biyogaz atık uygulaması ile azotlu gübre uygulaması verim ve kalite parametreleri üzerinde istatistiksel anlamda önemli farklılıklar meydana geldiği saptanmıştır. Sıvı biyogaz atık uygulamasının metrekarede (m 2) başak sayısı, başakta tane sayısı, bin tane ağırlığı, hektolitre ağırlığı, bayrak yaprak alan miktarı ve tane verimi üzerine önemli etkileri görülmüştür. Kullanılan mineral azot dozları tanede protein oranı dışında diğer tüm verim ve kalite parametrelerini olumlu etkilemiştir. Denemede genel olarak 3 t/da sıvı biyogaz atığı ile 18 kg/da mineral azot dozu kombinasyonunda daha iyi sonuçlar tespit edilmiştir.