No abstract

Objective: Lung hamartoma is the most frequently diagnosed benign lung tumor. The aim of this study was to investigate the clinical, radiological and pathological data of the patients with pulmonary hamartoma who underwent surgical treatment in our clinic. Methods: Hospital records of 24 lung hamartoma patients given surgical treatment in our clinics between January 2005 and December 2017 were investigated retrospectively. In this study, these cases were evaluated with respect to age, gender, clinical, histopathological, and radiological features, and surgical methods. Results: There were 24 patients with a mean age of 50.6 (23-66) years, consisting of 14 males and 10 females, who underwent surgical resection for pulmonary hamartoma was. While 17 (42%) patients were asymptomatic, the rest complained of coughing, shortness of breath and repetitive lung infections. Hamartoma was localized in the right lung in 16 (67%) of the cases; peripherally in 17 (71%), and centrally in 7 (29%). All patients underwent wedge resection, 17 cases by thoracoscopy and 7 cases by thoracotomy. The mean tumor diameter assessed macroscopically was 2.9 cm (1-4.5cm). Conclusion: Pulmonary hamartomas frequently present as peripheral solitary nodules. Given its low morbidity and mortality, surgical resection is recommended for definitive diagnosis and treatment, the objective of the intervention being total excision of the lesion while protecting the lung parenchyma.

Mucociliary activity, the primary defence mechanism of the respiratory epithelium, is significantly depressed in smokers. Our findings showed that the said depression is not associated with the number of cigarettes smoked, duration of smoking or nicotine dependence.

Bu çalışmada sekonder spontan pnömotorakslı hastalarda otolog kan yama plörodezinde kullanılan farklı kan miktarlarının klinik sonuçlar üzerindeki etkileri araştırıldı.Ça lış ma pla nı: Ocak 2015 -Nisan 2019 tarihleri arasında kliniğimizde tedavi edilen ve yedi günü geçmiş inatçı hava kaçağı olan sekonder spontan pnömotorakslı toplam 42 hasta (36 erkek, 6 kadın; ort. yaş 52.1±16.0 yıl; dağılım, 25-83 yıl) retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar 60 mL otolog kan yama plörodezi yapılanlar (Grup 1, n=20) ve 120 mL otolog kan yama plörodezi yapılanlar (Grup 2, n=22) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Yaş, cinsiyet, işlem tarafı, komplikasyonlar, nüks oranları, tüpün çekilme süresi ve hastanede kalış süresi dahil olmak üzere veriler kaydedildi ve gruplar arasında karşılaştırıldı. Bul gu lar:Ortalama hava kaçağı kesilme süresi 3.3±2.4 (dağılım, 1-11) gün, ortalama plörodez sayısı 1.6±0.7 (dağılım 1-3), ortalama tüp çekilme süresi 5.2±3.3 (dağılım, 1-16) gün ve ortalama hastanede kalış süresi 7.1±3.6 (dağılım, 3-18) gün idi. İncelenen tüm değişkenlerde Grup 1 ve Grup 2 arasında istatistiksel olarak anlamlı farklar bulundu (p<0.001). So nuç:Otolog kan yama plörodezi, sekonder spontan pnömotoraksta uzamış hava kaçağının tedavisinde etkili ve güvenli bir yöntemdir. Ayrıca, 120 mL kan ile yapılan plörodez daha etkili bir seçenek olarak görünmektedir.