Diyarbakır'da organik çeltik tarımının olanaklarını belirlemek ve organik tarıma geçişte çiftçiler için örnek teşkil etmesi amacıyla yürütülen bu araştırmada materyal olarak yerel Karacadağ çeltiği ile Türkiye'de en çok ekimi yapılan Osmancık-97 çeltik çeşidi kullanılmıştır. Araştırma; GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi deneme tarlasında 2011 çeltik yetiştirme döneminde tesadüf bloklarında bölünmüş parseller deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Denemeden elde edilen verilere göre; hasat indeksi %28.06-37.55, fertilite %49.57-88.63, kırıklı pirinç randımanı %67.87-74-27, yabancı ot sayısı 1.50-2.67 adet/m 2 , tane verimi 271.57-543.33 kg/da arasında değişimler göstermiştir. Araştırma sonucunda uygulamalar arasındaki farklılıklar; organik uygulamalar, fertilite, yabancı ot sayısı yönünden konvansiyonel uygulamalara göre üstün değerler göstermiştir. Karacadağ çeşidi incelenen tüm özelliklerde en iyi değeri vermiştir. Ekonomik analizde organik Karacadağ uygulaması 371.3 TL/da net kar ile en karlı yöntem olmuştur. Karacadağ çeşidi bölgenin ekolojik koşullarına uyum yeteneğini kanıtlamış bir çeşittir. Karacadağ çeltik çeşidinin organik tarımda kullanılması ile bölgede organik çeltik tarımının yaygınlaştırılabileceği sonucuna varılmıştır.

No abstract

Ana ürün ve ikinci ürün olarak yetiştirilen mısır çeşitlerinin tarımsal ve teknolojik özelliklerinin incelendiği bu araştırma, GAP Uluslararası Tarımsal Araştırma ve Eğitim Merkezi araştırma ve uygulama alanında 2014-2015 yetiştirme dönemlerinde, tesadüf blokları deneme desenine göre üç tekerrürlü olarak yürütülmüştür. Farklı tohumluk kuruluşlarından temin edilmiş, Güneydoğu Anadolu Bölgesi iklim koşullarına uyumlu, farklı vejetasyon süresine sahip olan 15 adet tane mısır çeşidi araştırmada materyal olarak kullanılmıştır. Tane verimi ile ele alınan tüm özellikler arasındaki ilişkiler önce korelasyon analizi sonra da önemlilik arz eden karakterler Biplot analizine tabi tutulmuştur. Çalışmada, ana ürün tane veriminin 1580,2 kg/da (PR31D24) ile 1278,7 kg/da (Ada 95.16) arasında değiştiği, ortalama 1388,8 kg/da olduğu saptanmıştır. İkinci ürün tane veriminin ise 1502,3 kg/da (Katone) ile 1082,2 kg/da (Breaker) arasında değiştiği, ortalamanın 1266,0 kg/da olduğu belirlenmiştir. Biplot analizine göre; PR31D24, SyRadioso ve P.31G98 çeşitleri arasında olumlu ilişkinin olduğu ve tane verimi, klorofil miktarı, hektolitre ağırlığı ve 1000 tane ağırlığı yönünden aynı bölgede yer aldıkları saptanmıştır. Bunun yanında Sakarya, Ada 334, Katone, Ada 95.16 ve Breaker çeşitlerinin ise bitki boyu, tepe püskülü çıkarma süresi, hasatta tane nemi, ham protein oranı ve nişasta oranı bakımından ayrı bir bölgede bulunduğu ve aralarındaki ilişkinin ise olumlu olduğu belirlenmiştir. Ayrıca ham yağ oranı ve ham protein oranı özelliklerinin diğer özellikler ile aralarında olumlu bir ilişki tespit edilememiştir. Merkezde yer alan AS 71 ve Katone çeşitleri incelenen özelliklerin tamamında denemenin ortalamasına yakın değerler gösterdiği saptanmıştır.

The work was carried out to compare the yield and quality of local Karacadag rice variety with the Osmancık-97 in conventional and organic agriculture conditions. In the organic agricultural conditions higher values were obtained compared to conventional conditions. Flowering took 82.6 days, 1000-kernel weight (31.38 g) and non-fractured rice yield were 61.75%. Local Karacadag rice variety under the organic conditions showed significantly higher values compared to Osmancık-97 breeding variety took 87.3 days for flowering, 128.2 days for ripening days. Plant height (84.1 cm), number of tillering in plants (2.82), number of bunches in the m2 (369.3), kernel number of bunch (56.5), bunch length (15.9 cm), biological yield (13440 kg/ha), yield for unit area (4681 kg/ha) and non-fractured rice yield (64.7%) were observed. While there was no difference between the two rice varieties with regards to the kernel weight of bunch. Local Karacadag variety proved its ability to adapt to the ecological conditions of the region. It is suggested that the cultivation of the Karacadag rice cultivar in organic agriculture conditions may be expanded in the region.

Determination of Adaptation of Candidate Hybrid Corn Genotypes in Diyarbakir Main Crop Conditions AbstractThis study was carried out to monitor the performance of hybrid corn genotypes developed in the scope of the researches for regional yield and adaptation of national maize integrated crop management. In this study, 19 genotypes in 2012 and 27 genotypes in 2013 were used as research materials. The experiments were conducted in the trial field of GAP International Agricultural Research and Training Center in Diyarbakir with randomized complete block design with three replicates in 2012-2013. The findings of the experiment in 2012 were as follows: plant height (245.0-343.8 cm), first ear height (89.5-144.5 cm), tasseling period (72.7-80.3 day), grain/ear ratio (84.7-88.7%), 1000 grain weight (283.2-365.0 g), moisture (10.6-13.1%), hectoliter weight (76.93-81.43 kg), crude oil ratio (3.07-4.17%), crude protein ratio (9.03-11.23%), starch ratio (70.27-72.63%), grain yield (936.1-1307.7 kg/da). In 2013 the yield parameters were as follows: plant height (260.7-363.2 cm), first ear height (96.5-169.0 cm), tasseling period (63.0-74.3 day), grain/ear (78.6-91.4%), 1000 grain weight (247.0-395.0 g), moisture (8.10-11.8%) and grain yield (685.4-1318.9 kg/da). As a result; P31G98, DKC6589, ADA 523, ADA-9.7, SASA-95, SASA-84, SASA-71, SASA-87, , SASA-96 genotypes gave relatively higher yields as main crop production in Diyarbakir conditions.