Bu çalıĢmanın amacı, engelli ve engelli olmayan yüzücülerin kendini sabotaj ve benlik saygısı düzeylerinin incelenmesidir. AraĢtırmanın evrenini 2019 yılı Bedensel Engelliler Türkiye ġampiyonası'na katılan yüzücüler ile Çorum ilindeki kulüplerde yarıĢan lisanslı yüzücüler, araĢtırma grubunu ise 64 engelli ve 138 engelli olmayan yüzücü (n=202) oluĢturmaktadır. Gerekli etik kurul izni ve katılımcıların yazılı onamları çalıĢma öncesinde alınmıĢtır. Verilerin toplanması için kiĢisel bilgi formu, Rhodewalt'ın (1990, s. 69-106) geliĢtirdiği ve Türkçe uyarlaması Akın (2012, s. 176) tarafından yapılan "Kendini Sabotaj Ölçeği (KSÖ)" ile Rosenberg'in (1965, s. 16-38) geliĢtirdiği ve Türkçe'ye TukuĢ (2010, s. 44-45) tarafından uyarlanmıĢ olan "Benlik Saygısı Ölçeği (BSÖ)" kullanılmıĢtır. Veriler normal dağılım göstermediğinden, gruplar arasındaki farkların incelenmesi için Mann-Whitney U ve Kruskal-Wallis H testleri kullanılmıĢtır. Korelasyon analizi için ise Spearman rho katsayısından faydalanılmıĢtır. Ġstatistiksel analizlerin sonuçlarına göre, engelli ve engelli olmayan yüzücülerin KSÖ ve BSÖ puanları arasında anlamlı bir fark olmadığı bulunmuĢtur. BSÖ ve KSÖ puanları arasındaki iliĢki incelendiğinde, engelli yüzücülerin BSÖ puanları ile KSÖ puanları arasında orta düzeyde negatif yönlü bir iliĢki olduğu, engelli olmayan yüzücülerde ise bu iliĢkinin zayıf düzeyde olduğu bulunmuĢtur. Engelli sporcuların BSÖ puanlarının yüksek olduğu ve spor yapmanın engelli yüzücülerin KSÖ puanlarını olumlu etkilediği sonucuna ulaĢılmıĢtır. Engelli bireylerin benlik saygısı düzeylerinin yükseltilmesini sağlamak amacıyla spor yapmaya teĢvik edilmelerinin ve desteklenmelerinin faydalı olacağı değerlendirilmektedir.