Verilerin analizinde çarpıklık ve basıklık değerleri hesaplanmış ve dağılımın normal olduğu tespit edilmiştir. Yapılan parametrik testler sonucunda kadın öğrencilerin psikolojik sağlamlık düzeylerinin erkek öğrencilere göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca 1. sınıf öğrencilerinin sosyal beceri düzeyleri 2. sınıf öğrencilerine göre daha fazla olduğu gözlenmiştir. Sportif aktivite yapma amacı ile empati düzeyi bakıldığında ise mesleki amaç için spor yapan bireylerin bilişsel empati düzeyleri, fiziksel görünüm ve daha sağlıklı yaşam için yapan bireylerden istatistiksel olarak daha fazla olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır.

The purpose of the research is to determine the opinions of the teacher candidates on the competence of the supervising teachers and the opinions of thesupervising teachers about the performances of the teacher candidates within the teaching practice lesson. The research was carried out in the spring semester of 2013-2014 academic years. The study was carried out on seven teacher candidates studying in the 4th grade at the Department of Physical Education and Sports Teaching of Kırıkkale University and six supervising teachers working in secondary and high schools. "Case study design” from qualitative research approaches was used in the research. Content analysis was used in the study. The competences of supervising teachers towards teaching practice lesson consists of the categories of “the ability of being effective in the orientation of teacher candidates”, “the ability of giving feedbacks to teacher candidates”, “the ability of providing information to teacher candidates in motivating children for lessons”, “the ability of expressing to teacher candidates which method and technique is used and why”, “the ability of giving information to teacher candidates about the lesson plans and programs” and “the ability of presenting effective classroom management to teacher candidates”. The professional competences of the teacher candidates were examined under two themes in terms of pedagogic and field information. As a result, the supervisingteachers found that the teacher candidates were inadequate in terms of theoretical knowledge for the branches.It has been found that the supervising teachers can provide feedback to the teacher candidates about the course performance presented in the class. Howeever; they said that they can not give enough knowledge to teacher candidates about preparing teacher plan and programme.Extended English abstract is in the end of PDF (TURKISH) file. ÖzetAraştırmanın amacı, öğretmenlik uygulaması dersi kapsamında öğretmen adaylarının uygulama öğretmenlerinin yeterliğine ilişkin düşüncelerini ve uygulama öğretmenlerinin ise öğretmen adaylarının performanslarına yönelik görüşlerini tespit etmektir. Araştırma 2013-2014 Eğitim-öğretim yılı bahar döneminde yapılmıştır.Çalışma, Kırıkkale Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği Bölümü 4. sınıfta öğrenim gören yedi öğretmen adayı ile ortaokul ve liselerde görev yapan altı uygulama öğretmeni üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımlarından “durum çalışması deseni” kullanılmıştır. Çalışmada içerik analizi kullanılmıştır. Uygulama öğretmenlerinin öğretmenlik uygulaması dersine yönelik yeterlilikleri “Aday öğretmenlerin oryantasyonunda etkili olabilme, “öğretmen adayına dönüt verebilme”, “öğrencinin derse motive edilmesinde öğretmen adayına bilgi sağlayabilme”, “hangi yöntem ve tekniği niçin kullandığını öğretmen adaylarına açıklayabilme”, “ders plan ve programları hakkında öğretmen adaylarına bilgi sağlayabilme” ve “öğretmen adaylarına etkili sınıf yönetimi sunabilme” kategorilerini içermektedir. Öğretmen adaylarının mesleki yeterlikleri ise pedagojik açıdan ve alan bilgisi açısından yeterlik olarak iki tema altında incelenmiştir. Sonuç olarak uygulama öğretmenleri öğretmen adaylarınıbranşalara özgü teorik bilgi açısından yetersiz bulmuştur. Uygulama öğretmenlerinin ise sınıfta sunulan ders performansı hakkında öğretmen adaylarına geri bildirim sağlayabildikleri tespit edilmiştir. Ancak,ders plan ve programının nasıl hazırlanacağı kosununda öğretmen adaylarına yeterli bilgi veremedikleri görülmüştür.

The aim of this study was to determine whether mental toughness levels of athletes engaged in the elite-level team and individual sports in Ankara and Erzurum were predictors of moral disengagement in sports. The sample of the study consisted of randomly-selected 515 athletes who were actively engaged in sports in their clubs in 2017. The “Moral Disengagement in Sport Scale-Short” (MDSS) developed by Boardley and Kavussanu (2008) and adapted to Turkish by Gülpınar (2015), and the “Sports Mental Toughness Questionnaire” (SMTQ) developed by Sheard et al. (2009) and adapted to Turkish by Pehlivan (2014) were used as data collection tools. In the analysis of the data, frequency, percentage, Pearson Product-Moment Correlation Coefficient and linear regression analysis were utilized. As a result of the analyzes, no significant difference was found between confidence, one of the sub-scales of the SMTQ, and moral disengagement, but there was a weak positive significant relationship between the constancy and control sub-scales. As a result of the linear regression analysis, it was found that moral disengagement predicted the constancy and control sub-scales significantly and explained 4% and 3% of the variance, respectively, but it was found that the confidence sub-scale was not predicted significantly.

Öz: Araştırmada bireysel ve takım sporu yapan sporcuların sosyal görünüş kaygısının sağlıklı beslenmeye ilişkin tutumunun belirleyicisi olup olmadığını ortaya koymak ve katılımcıların yaşı, cinsiyeti, branşına göre sosyal görünüş kaygısı ile sağlıklı beslenmeye ilişkin tutumunu incelemek amaçlanmıştır. Bu amaçla araştırmaya 142 kadın, 174 erkek olmak üzere toplam 316 sporcu katılmıştır. Nicel araştırma modelinin kullanıldığı araştırmaya, 166'sı bireysel, 150'si takım sporcusu dahil edilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Sosyal Görünüş Kaygısı Ölçeği (SGKÖ)ve Sağlıklı Beslenmeye İlişkin Tutum Ölçeği (SBİTÖ) kullanılmıştır. Araştırmada pearson moment korelasyon testi, regresyon analizi, t-testi analizinden yararlanılmıştır. Araştırmada SGKÖ ile SBİTÖ arasında negatif yönde orta düzeyde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Sosyal görünüş kaygısının, sporcuların sağlıklı beslenmeye ilişkin tutum puanlarını anlamlı olarak yordadığı görülmüştür. Ayrıca sporcuların yaşı ile SBİTÖ arasında pozitif yönde düşük düzeyde, SGKÖ arasında negatif yönde düşük düzeyde anlamlı ilişki bulunmuştur. Cinsiyete göre, erkek sporcuların sosyal görünüş kaygısının kadın sporcuların sosyal görünüş kaygısından anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Sağlıklı beslenmeye ilişkin tutum cinsiyete göre istatistiksel açıdan farklılık göstermemektedir. Bireysel branşlarda spor yapan erkeklerin sağlıklı beslenmeye ilişkin tutumunun, bireysel branşlarda spor yapan kadın sporcularınkinden anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Sonuç olarak, sosyal görünüş kaygısının sağlıklı beslenmeye ilişkin tutumun belirleyicisi olduğu, sosyal görünüş kaygısındaki artışın sağlıklı beslenme tutumunu negatif yönde etkilediği, erkek sporcuların dış görünüşe ilişkin kaygılarının daha yüksek olduğu ve bu doğrultuda sağlıklı beslenmeyi göz ardı ettikleri söylenebilir.

Bu araştırma, beden eğitimi ve spor bölümlerinde okuyan engelli öğrencilerin bölümlerine uyumlarını vebeklentilerini tespit etmeye yöneliktir. Nicel ve nitel yaklaşımların bir arada kullanıldığı, karma yaklaşım desenlerinden açımlayıcı sıralı desen ile kurgulanan araştırma, 2015-2016 Eğitim-Öğretim yılında Türkiye genelindeki 21 üniversitenin beden eğitimi ve spor bölümlerinde öğrenim gören tüm engelli öğrencilerin katılımıyla gerçekleşmiştir. Araştırmanın nicel bölümüne, 27'si görme, 9'u işitme, 38 'i bedensel engelli olmak üzere 71 öğrenci katılmıştır. Nitel bölümde ise, 4 görme, 3 işitme ve 4 bedensel engelli olmak üzere toplam 11 öğrenci katılmıştır. Veri toplama aracı olarak "Beden Eğitimi ve Spor Bölümlerinde Okuyan Engelli Öğrencilerin Uyum Ölçeği'' ve "yarı yapılandırılmış görüşme formu" kullanılmıştır. Görme engelli ve bedensel engelli katılımcılar fiziksel alanların düzenlenmesi, uygulamalı derslerdeki sorunları ön plana çıkarken, işitme engelli katılımcıların kuramsal derslerde sorun yaşadıkları tespit edilmiştir. Öğretim elemanlarının derslerde kendilerine daha fazla zaman ayırması gibi ortak beklentilerinin olduğu belirlenmiştir.