No abstract

The increasing use of mobile applications by travellers and the high adaption of tourism companies into this new contact and sales platform, made it necessary to comprehensively investigate the mobile application users’ behaviours. This research combines the Stimulus-Organism-Response (S-O-R) framework and Technology Acceptance Model (TAM) to develop a theoretical background in examining travel booking behaviour of mobile application users. The conceptual model suggests that mobile application quality (MAQ) directly affects perceived ease of use (PEOU) and perceived usefulness (PU) which influence the intention to use (IU) mobile applications. Moreover, the offline brand trust (BT) has been hypothesised as a moderator between PEOU and PU's impacts on IU mobile applications. Analyses results indicated that system and service quality dimensions of MAQ significantly affect IU mobile application via PEOU and PU. Moreover, offline BT had both direct and moderator influences on the formation of IU mobile application. The study findings contributed to the theory in understanding mobile application users’ behaviours and suggested valuable managerial strategies in the m-commerce context.

Despite numerous studies investigating flow experience in the adventure tourism context, there is a lack of research concentrating on tourists’ flow experience during travel. This study aims to explore the relationships amongst destination attribute perceptions, flow experience (consisting of focus attention, time distortion, and loss of self-consciousness components), and satisfaction variables. By adapting a quantitative research method, 938 data were collected from British, German, and Russian tourists visiting Antalya, Turkey. The study results reveal that destination attribute perceptions significantly affect flow experience components, which influence tourist satisfaction. Theoretical and practical implications of the study findings are discussed, and some recommendations concerning future research are provided.

ÖzBu çalışmanın amacı, konaklama sektöründe faaliyet gösteren Borsa İstanbul'a kayıtlı (BİST) işletmelerin çalışma sermayesi yönetiminin karlılık performansına etkisini incelemektir. 5 adet konsolide bilançoya tabi olmayan konaklama işletmesine ait 2005-2015 dönemine ilişkin veriler kullanılmıştır. Karlılık performansı değişkenleri aktif karlılık ve öz sermaye karlılık oranları olarak belirlenmiştir. Toplam borç oranı (kaldıraç) ve net işletme sermayesi oranının işletmelerin her iki karlılık performans ölçütünü negatif yönde etkilediği, aktif devir hızı ve alacak devir hızının aktif karlılığı pozitif yönde etkilediği görülmüştür. Diğer değişkenlerin ise karlılık üzerinde bir etkisinin olmadığı tespit edilmiştir. Analiz sonuçları bir bütün olarak değerlendirildiğinde, konaklama sektöründe çalışma sermayesi değişkenlerinin karlılık performansına etkisi birkaç değişkenle sınırlıdır.Anahtar Kelimeler: Çalışma sermayesi yönetimi, Karlılık performansı, Konaklama sektörü, Panel veri analizi AbstractThe aim of this study is to analyze the effects of working capitalmanagement on profitability performance of listed accommodation establishments in Borsa Istanbul (BIST). Data belonging from 5 accommodation establishments that are not subject to consolidated financial statements are used for 2005-2015 time intervals. Return on asset (ROA) and return on equity (ROE) are determined as profitability performance variables. It has been observed that both of the profitability performance of establishments is affected negatively by total liability (leverage) and net working capital ratio. Asset and trade receivables turnover ratios affect return on asset positively. Other working capital variables are explored to have no effect on profitability. Overall analysis concludes that the effects of working capital on profitability performance are limitedin accommodation sector.

ni verdiğinde ve bu aktiviteyi kendi içsel ilgisi ile gerçekleştirdiğinde akış deneyimi yaşayabilmektedir. Bireyler bu tür aktiviteler esnasında zamanın nasıl geçtiğini bilememekte ve heyecan içeren duygular yaşamaktadırlar (Coffey ve Csikszentmihalyi 2016). Chen vd. (2017) müzelerin, tarihi yapıların, kültürel miras çekiciliklerinin, sanatsal ürünlerin ve manzaranın ziyaretçilerin akış deneyimi yaşamalarına etki edebileceklerini belirtmişlerdir. Dolayısıyla, destinasyon çekici