WstępW ostatnich latach znacznie wzrosła świadomość kobiet w różnym wieku na temat zdrowego stylu życia. Okres menopauzy i związane z nim zmiany hormonalne mają wpływ na jakość życia, a odpowiedni poziom aktywności fizycznej może znacząco zmniejszyć negatywne skutki tego okresu. Celem pracy była ocena poziomu aktywności fizycznej kobiet w okresie menopauzy oraz jej wpływu na jakość życia.Materiał i metodyBadania zostały przeprowadzone u 567 kobiet w wieku 50–60 lat, które włączono do 2 grup. Grupa A obejmowała 223 kobiet, uczestniczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku, a Grupa B – 334 kobiety, które były pacjentkami oddziałów ginekologicznych i poradni dla kobiet. Poziom aktywności fizycznej został oceniony z użyciem kwestionariusza aktywności fizycznej IPAQ w wersji krótkiej. Do oceny jakości życia badanych kobiet wykorzystano SF-36.WynikiPoziom aktywności fizycznej badanych kobiet określono jako umiarkowany w 52,9% w Grupie A oraz 70,2% w Grupie B. Wysoki poziom aktywności fizycznej odnotowano u 44,8% kobiet z grupy A i w 27,8% z grupy B. Stwierdzono istotne statystycznie różnice pomiędzy kobietami z Grupy A a kobietami z Grupy B w domenach zsumowanej składowej fizycznej (p < 0,0004) oraz zsumowanej składowej psychicznej (p < 0,0004). Wielkość składowej fizycznej korelowała z wiekiem badanych kobiet. Stan fizyczny, ogólny stan zdrowia i funkcjonowanie w społeczeństwie poprawiały się wraz ze wzrostem poziomu aktywności fizycznej.WnioskiU kobiet w okresie menopauzalnym przeważa umiarkowany pozom aktywności fizycznej. Wysoki poziom tej aktywności koreluje z lepszą jakością życia.