“…Wpływ na to mają: 1) istniejące kontrowersje terminologiczne związane z definicją tego terminu, który bywa niekiedy błędnie utożsamiany z pojęciem zrównoważonej polityki fiskalnej, obligującej do bezwzględnej równowagi między dochodami a wydatkami publicznymi (Mackiewicz, 2010: 11); 2) różnorodność pojęć (o odmiennym natężeniu znaczeniowym) stosowanych zwłaszcza na określenie stanu braku stabilności fiskalnej (począwszy od "trudności finansowych", przez "stres fiskalny", aż po "kryzys fiskalny") przy braku dostatecznie klarownej operacjonalizacji każdego z nich (Wiewióra, 2009;Swianiewicz, 2011: 290-292); 3) trudności towarzyszące tworzeniu powszechnie akceptowanych narzędzi oceny samorządowej gospodarki finansowej, m.in. z uwagi na brak możliwości prostej adaptacji do tego celu typowych dla sektora komercyjnego instrumentów analizy finansowej, które nie sprawdzają się ze względu na odmienność warunków organizacyjnych i prawnych, w jakich funkcjonują jednostki samorządowe (Filipiak, 2009;Jastrzębska, 2009;Dylewski, Filipiak, Gorzałczyńska-Koczkodaj, 2010); 4) problemy związane z dostępnością i jakością badanych szeregów czasowych obrazujących sytuację budżetową i ekonomiczno-społeczną poszczególnych samorządów (różnią się one bowiem zazwyczaj stopniem szczegółowości i zakresem merytorycznym, jak również przyjętą metodologią) (Poniatowicz, Salachna, Perło, 2010;Bitner, Cichocki, Sierak, 2013;Denek, Dylewski, 2013). Jeśli chodzi o samo rozumienie stabilności fiskalnej, to w literaturze zauważalna jest pewna ewolucja poglądów, w efekcie której rozszerzono je poza kwestie odnoszące się jedynie do problemu wypłacalności władz publicznych (solvency), a zaczęto koncentrować się raczej na optymalizacji polityki fiskalnej i przeciwdziałaniu jej nagłym zmianom wynikającym z nadmiernego zadłużenia oraz jego negatywnych następstw dla gospodarki i społeczeństwa (Easterly, Schmidt-Hebbel, 1991;Uctum, Wickens, 2000).…”