Evaluation of Inhibitory Effect of Organic and Inorganic Salts Against Ilyonectria liriodendri, The Causal Agent of Root Rot Disease of Kiwifruit

Abstract

This study evaluated efficacy of 42 organic and inorganic salts as possible alternatives to synthetic fungicides for the control of Ilyonectria root rot of kiwifruit. Preliminary in vitro tests showed that ammonium bicarbonate, ammonium carbonate, potassium benzoate, potassium sorbate, sodium benzoate and sodium metabisulphite at 2% completely inhibited mycelial growth of the fungus. No significant differences were observed among these salts and disodium EDTA (P ≤ 0.05). However, the ED50, minimum inhibition concentration (MIC), and minimum fungicidal concentration (MFC) values indicated that sodium metabisulphite was more toxic to Ilyonectria liriodendri than these other six salts. Soil bioassays showed that sodium metabisulphite, sodium benzoate and potassium sorbate at 0.25% completely inhibited mycelial growth of the fungus, whereas potassium benzoate reduced the mycelial growth of fungus by 90.30%; however, the differences in inhibitory effects were statistically insignificant (P ≤ 0.05). Moreover, there was no significant difference between 0.1% sodium metabisulphite and 0.5% ammonium carbonate, 0.75% ammonium bicarbonate and 1.5–2.0% disodium EDTA (P ≤ 0.05). Unlike disodium EDTA, complete inhibitory was observed with ammonium carbonate and ammonium bicarbonate at higher concentrations. However, in root bioassays, applications of 2% ammonium bicarbonate, 1.5% ammonium carbonate and 2% disodium EDTA were phytotoxic to kiwifruit seedlings, but 0.25% four other salts were neither phytotoxic to kiwifruit seedlings nor did it adversely affect root length, root fresh weight and root dry weight of seedling. This study also showed I. liriodendri to be capable of growth in both acidic and basic environments. However, while the fungus showed uninhibited growth at pH values of 5–11, growth decreased significantly at both higher and lower pH values (P ≤ 0.05) and was completely inhibited at pH 12.

Soğanlarda dip çürüklüğüne neden olan Fusarium oxysporum f. sp. cepae’nın büyüme ve gelişmesi üzerine bazı kalsiyum tuzlarının etkisi

“…Kalsiyum tuzlarının F. oxysporum f. sp. cepae'nın misel gelişimi üzerine etkisi Türkkan (2015)'ın metodu biraz değiştirilerek belirlenmiştir. Kalsiyum tuzlarının farklı konsantrasyonları (% 0.1, 0.25, 0.5, 1.0, ve 2.0, w/v) otoklavda sterilize edilmiş ve yaklaşık 50 o C'ye soğutulmuş 100 ml'lik otoklav şişelerindeki patates dekstroz agar (PDA) besi ortamına eklenmiştir.…”

“…Fungusun misel gelişmesini % 50 oranında azaltan konsantrasyon (EC50 = etkili doz) IBM SPSS Statistic 20 paket programı kullanılarak probit analizi ile hesaplanmıştır. Miselyal gelişmeyi tamamen engelleyen en küçük konsantrasyon (MIC= minimum inhibition concentration) paralel denemelerle belirlenmiştir (Türkkan, 2015).…”

Antifungal effect of carbonate and bicarbonate salts against Botrytis cinerea, the casual agent of grey mould of kiwifruit

“…The effect of bicarbonate and carbonate salts of ammonium, potassium and sodium on mycelial growth of B. cinerea were assayed according to Türkkan (2015) with a slight modification. 10, 25, 50, 75, or 100 mM concentrations of the salts added to autoclaved and cooled PDA medium at 50°C.…”

Kivilerde kök çürüklüğü hastalığına neden olan bazı funguslara karşı organik ve inorganik tuzların engelleyici etkilerinin belirlenmesi

“…Ancak aynı çalışmada sodyum karbonatın M. phaseolina, R. solani ve S. rolfsii'yi tamamen engellerken, sodyum bikarbonatın S. rolfsii hariç tamamen engelleme sağlamamasına karşın, diğer iki fungusa karşı engelleyici etkisinin oldukça yüksek olduğu ve istatistiki olarak sodyum karbonattan farklı olmadığını tespit etmişlerdir. Amonyum asetat, kalsiyum (asetat, propionat ve silikat) ve sodyum (asetat, format, sitrat, süksinat ve tartarat) tuzlarının I. liriodendri'nin miselyal gelişimini yaklaşık % 2-35 gibi düşük oranlarda engellediği bildirilmiştir (Türkkan, 2015).…”

“…Bu tuzlar geniş bir antifungal aktiviteye sahip olup, önemli bir kısmı gıda sanayinde koruyucu, pH düzenleyici, tat ve yapı düzenleyici madde olarak kullanılmaktadır (Miyasaki ve ark., 1986;Corral ve ark., 1988;Olivier ve ark., 1998). Son yıllarda amonyum, sodyum ve potasyumun organik ve inorganik tuzları bahçe ve tarla bitkilerinde, hasat sonu fungal bitki hastalıklarında, fidanlıklarda kök ve kök boğazı hastalıklarının yanı sıra çok sayıda toprak kökenli fungal hastalık etmenine karşı kullanılmış ve başarılı sonuçlar alınmıştır (DePasquale ve ark., 1990;Ziv ve Zitter, 1992;Punja ve Gaye, 1993;Palmer ve ark., 1997;Olivier ve ark., 1999;Campanella ve ark., 2002;Hervieux ve ark., 2002;Mecteau ve ark., 2002;Palou ve ark., 2002;Arslan ve ark., 2006;Reuveni ve ark., 1996;Valencia-Chamorro ve ark., 2008;Arslan ve ark., 2009;Latifa ve ark., 2011;Erper ve ark., 2011b;Arslan ve ark., 2013;Türkkan, 2013;Türkan ve Erper, 2014;Türkkan, 2015).…”