Measurement of Organisation-Professional Conflict in the industrial psychology profession

Abstract

Orientation: Professionals, employed in organisations, operate within professional and organisational contexts serving different stakeholders. Subsequently, professionals may experience tension or conflict between their role as professional and employee.Research purpose: To establish the measurement of the perceptions and experiences of industrial psychology (IP) professionals, employed in South African organisations, with regard to Organisation-Professional Conflict (OPC) as well as the antecedents associated with this phenomenon.Motivation for the study: Although the extent to which professionals experience OPC is well documented for medical and accountancy professionals, the extent to which IP professionals experience this phenomenon remains unclear.Research design, approach and method: A structured questionnaire was developed and applied as a cross-sectional survey to all registered South African IP professionals employed in organisations. Responses based on the N = 143 self-selecting respondents were captured and utilised for statistical analysis.Main findings: OPC in the IP profession can be considered as the incongruence between professional organisational roles and duties, and their responsibility to adhere to professional obligations. Professional autonomy and strategic alignment were found to mitigate the occurrence of OPC, whereas power tension and compromise of professionalism seem to exacerbate the occurrence thereof.Practical/managerial implications: The research might create an awareness of the existence of OPC amongst the respective stakeholders. Knowledge of OPC may have implications for professionals who render their professional services to organisations.Contribution/value-add: The findings may inform formal professional associations, industrial psychologists employed by organisations, their employing organisations, and the governing board, about the nature and extent of OPC.

Organizational-professional conflict of I/O psychologists, job satisfaction and work engagement

“…Jedno od malobrojnih istraživanja organizaciono-profesionalnog konflikta u profesiji psihologa rada obavljeno je u Južnoafričkoj Republici (Lourens et al, 2012). U tom istraživanju utvrđeno je da organizaciono-profesionalni konflikt određuju odsustvo strateške usklađenosti i profesionalne autonomije, kao i tenzija moći i konflikt uloge.…”

“…Instrumenti U istraživanju je korišćeno nekoliko instrumenata. Za ispitivanje izloženosti organizaciono-profesionalnom konfliktu korišćena je skala Lorensove i saradnika (Lourens et al, 2012), kojom se procenjuje izloženost na četiri sledeće dimenzije: Strateška usklađenost (14 stavki; primer stavke: Očekivanja organizacije su u skladu sa odgovornostima koje mi nalaže profesija), Profesionalna autonomija (četiri stavke; primer stavke: U situacijama u kojima treba PSIHOLOGA RADA, ZADOVOLJSTVO I ANGAŽOVANOST NA POSLU da donesem neku odluku u vezi sa svojim profesionalnim zaduženjima, potrebno mi je odobrenje mojih nadređenih), Tenzija moći (sedam stavki; primer stavke: Od mene se očekuje da štitim interese mojih pretpostavljenih čak i onda kad je to u suprotnosti s ponašanjem koje se od mene kao psihologa očekuje) i Konflikt uloge (tri stavke; primer stavke: Od mene se očekuje da biram između poštovanja standarda profesije i onoga što je najbolje za organizaciju). Ispitanici su procenjivali učestalost situacija opisanih u stavkama na šestostepenoj skali − od nikad do veoma često.…”

“…Ključni nalaz istraživanja govori o tome da izloženost psihologa rada organizaciono-profesionalnom konfliktu snižava njihovo zadovoljstvo poslom i angažovanost na radu. Povezanost izloženosti organizaciono-profesionalnom konfliktu i zadovoljstva poslom dobijena je u istraživanjima na pripadnicima različitih profesija (Aranya & Ferris, 1983, 1984Brierley, 1998;Chang & Choi, 2007;Harrell et al, 1986;McGregor, Killough, & Brown, 1989;Shafer, 2002).Kad je reč o profesiji psihologa rada, rezultati našeg istraživanja u skladu su s nalazima istraživanja Lorensove i saradnika u kojem su učestvovali psiholozi rada iz Južnoafričke Republike (Lourens et al, 2012).…”

“…Takva neusaglašenost može dovesti do ugrožavanja profesionalne autonomije, pa i do sukoba između profesionalnih obaveza i zahteva organizacije. Organizaciono-profesionalni konflikt je koncept koji označava posebnu vrstu konflikta koji se događa u situacijama u kojima je to što organizacija očekuje i zahteva od zaposlenog u suprotnosti s načelima i standardima profesije kojoj zaposleni pripada (Lourens, Van Vuuren, & Eiselen, 2012). U situaciji u kojoj ciljevi i standardi profesije nisu usklađeni sa organizacionim zahtevima i psiholozi rada se mogu naći pod pritiskom organizacije da usklade svoj sud s njenim stavovima i ciljevima (Keith-Spiegel & Koocher, 1985).…”

“…Pojava organizaciono-profesionalnog konflikta posebno je izražena u birokratizovanim i hijerarhijski čvrsto ustrojenim organizacijama u kojima organizaciona struktura, s jedne strane i potrebe zaposlenih za autonomijom i nezavisnošću u radu, s druge, predstavljaju glavne uzroke javljanja organizaciono-profesionalnog konflikta (Lourens et al, 2012). Istraživanja pokazuju da su najznačajnije posledice organizaciono-profesionalnog konflikta povećanje nivoa stresa, smanjenje zadovoljstva poslom, snižavanje radnog učinka i povećanje fluktuacije zaposlenih (Aranya & Ferris, 1984).…”