“…Şefler ile ilgili yapılan çalışmalarda şeflerin gıda güvenliği konusundaki bilgi, tutum ve davranışları (Aslan ve Çakıroğlu, 2004;Baş vd., 2006;Kabacık, 2008;Bayram, 2011;Sevim ve Görkem, 2015;Başer vd., 2016;Eren vd., 2017), hijyen ve sanitasyona ilişkin bilgi düzeyleri (Walker vd., 2003;Şanlıer ve Hussein, 2008;Ünlüönen ve Cömert, 2013;Cömert ve Özel, 2015) ve algılamaları (Seaman ve Eves, 2010;Sanlıer vd., 2010), yiyecek hazırlama, pişirme ve saklama konusundaki bilgi düzeyleri (Kayayurt, 2002), besin öğelerine ilişkin bilgi düzeyleri (Çekal, 2007), yaratıcılık ve yenilikçilik süreçleri (Kesici ve Önçel, 2015;Özdemir vd., 2017), mesleki uyum ve mesleki algılamaları (Yılmaz ve Tanrıverdi, 2017a;2017b), kariyer hedefleri (Denk ve Koşan, 2017), iş stresi (Unur ve Pekerşen, 2017), iş performansı (Eren ve Günlü-Küçükaltan, 2017;Yılmaz ve Tanrıverdi, 2017c), tükenmişlik sendromu (Hız vd., 2015), mesleki yetkinlikleri (Doğan ve Yeşiltaş, 2017), satın alma ve kullanma niyetleri (Özdemir vd., 2015a;Özdemir vd., 2015b;Karamustafa ve Ülker, 2017), gastronomi ile ilgili görüşleri (Özkök, 2017;Yılmaz vd., 2018) ve Türk mutfağı uygulamalarına ilişkin görüşleri (Bekar ve Sürücü, 2017) gibi konuların ele alındığı dikkat çekmektedir.…”