Bu çalışmada yoğun bakım ünitesindeki (YBÜ) hastane enfeksiyonlarının (HE) enfeksiyon odağı, patojenlerin dağılımı ve risk faktörleri açısından değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntemler: YBÜ'de 48 saatten fazla kalan 80 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların epidemiyolojik özellikleri, invaziv girişimler ve diğer risk faktörleri kaydedildi. Kültürler, patojenlerin tanımlanması ve antibiyotik duyarlılık testleri standart mikrobiyolojik yöntemlerle yapıldı. Bulgular: HE gelişen 56 hastanın 26 (%50)'sında pnömoni, 15 (%28,8)'inde kan dolaşımı enfeksiyonu ve 6 (%11.5)'sında üriner sistem enfeksiyonu saptandı. Klebsiella pneumoniae (%23.5), Pseudomonas aeruginosa (%19,6) ve Acinetobacter spp. (%15,6) sırasıyla en sık saptanan etken mikroorganizmalar idi. Klebsiella pneumoniae izolatlarında genişlemiş spektrumlu beta laktamaz (GSBL) oranı %91,6, karbapenem direnci %15,6, Pseudomonas aeruginosa ve Acinetobacter spp. izolatları için de karbapenem direnci sırasıyla %60 ve %100 olarak saptandı. Hemodiyaliz, enteral beslenme, total parenteral beslenme, 10 günden uzun süreli yatış HE gelişimi açısından bağımsız risk faktörleri olarak saptandı. "Acute Physiology and Chronic Health Evaluation" (APACHE) II skoru, YBÜ'de yatış süresi ve YBÜ öncesi hastanede yatış süresi de HE gelişen grupta daha yüksek bulundu. Sonuç: Hastanemiz YBÜ'de pnömoni en sık görülen HE olarak saptandı ve Gram-negatif basillerdeki karbapenem direnci dikkat çekici ölçüde yüksek bulundu. Enfeksiyon kontrol önlemlerinin dikkatli bir şekilde uygulanması, invaziv girişimlerin doğru endikasyonlarda uygulanması ve gereksiz uzun dönem yatışlardan kaçınılması gerektiği düşünüldü.