Türkiye'de yaş ilerledikçe evli olanların oranının düştüğü, yaşlılıkta eşini kaybeden ve/veya boşanan kadınların oranının arttığı görülmektedir. Yalnız yaşayan yaşlı kadınlara ilişkin literatür incelendiğinde, risk faktörlerinin ve risk gruplarının daha fazla araştırmaya konu olduğu söylenebilir. Bireylerin psikolojik ihtiyaçlarının karşılanma düzeyi artıkça olumlu duygularında artma olduğu söylenebilir. Bu nedenle, risk faktörlerinin yanında koruyucu faktörlerin de araştırılmasının önemli olduğu düşünülmektedir. Bu araştırmanın temel amacı, Türkiye'nin Ege kıyısındaki bir şehirde yalnız yaşayan 60 yaş üstü kadınların psikolojik ihtiyaçlarını ortaya koymaya yardımcı olmaktır. Bu çalışmada amaçlı örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Nitel bir yöntem tercih edilmiş ve 12 katılımcı ile açık uçlu yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Bu 12 katılımcı, 60 yaş üstü, eşini kaybetmiş veya boşanmış, yalnız yaşayan, temel maddi ihtiyaçlarını karşılayan ve önemli bir sağlık sorunu olmayan, Kent Konseyinin eğitim ve kurslarına devam eden kadınlardır. Veriler, Covid-19 pandemisi nedeniyle telefon görüşmeleri yapılarak toplanmıştır. Verilerin analizinde tematik içerik analizi kullanılmıştır. Analiz sonucunda tek başına yaşayan 60 yaş üstü kadınların psikolojik ihtiyaçları hayatta kalma, ait olma, güç, özgürlük ve eğlence olmak üzere kategoriler halinde düzenlenmiştir. Yalnız yaşayan yaşlı kadınların, Psikolojik ihtiyaçlarının mümkün olduğunca karşılanmasının, sağlıklı psikolojik yaşlanma fırsatını da artıracağı söylenebilir. Araştırma sonucunda ihmal edilen bir alan olan yaşlılık döneminin, başarılı bir şekilde sürdürülmesi ve sağlıklı psikolojik yaşlanmayı kolaylaştırmak için yaşlıların psikolojik ihtiyaçlarını karşılayacakları olanakların sunulması önerilmiştir.