Search citation statements
Paper Sections
Citation Types
Year Published
Publication Types
Relationship
Authors
Journals
Cited by 3 publications
References 0 publications
Samenvatting UitgangssituatieDe heer Zaouli, werkzaam als beveiligingsbeambte, meldde zich spontaan op het arbeidsomstandighedenspreekuur van de bedrijfsarts. De bedrijfsarts kende hem wel van vroegere consulten: een altijd keurig geklede heer, zeer beleefd in de omgang, van Marokkaanse afkomst en accentloos Nederlands sprekend. Nu zag hij er verwilderd uit. Bij binnenkomst pakte hij geagiteerd een stoel. 'Ik ben op non-actief gezet door de directeur!' schreeuwde hij. Wild gesticulerend vertelde hij wat er was gebeurd. Een vrouwelijke collega had een klacht over hem ingediend. Hij zou haar bij herhaling op ongewenste wijze aangeraakt hebben. Dit zou tijdens de nachtdienst zijn gebeurd, maar ook buiten werktijd. De directie had de klacht serieus genomen en Zaouli direct op non-actief gezet.De bedrijfsarts informeerde wat er nu werkelijk was voorgevallen. Zaouli gaf toe dat hij de vrouw regelmatig op uiteenlopende lichaamsdelen had aangeraakt, maar dat zou beslist niet tegen haar wil zijn gebeurd. Nadat hij naar huis was gestuurd, had hij zijn zelfbeheersing volledig verloren. Hij sliep niet meer, hij at niet meer, en hij schopte uit pure razernij tegen de wand.De bedrijfsarts stelde vast dat er tegen zijn clie¨nt een klacht was ingediend wegens seksuele intimidatie, en dat daardoor een conflict was ontstaan tussen clie¨nt en diens werkgever. Betrokkene was momenteel absoluut niet in staat om te werken, nog afgezien van het feit dat hij op non-actief was gesteld.De bedrijfsarts probeerde tevergeefs om de heer Zaouli tot bedaren te brengen. 'Ik ben in mijn eer aangetast!' schreeuwde hij. 'Ik kan mijn familie nooit meer onder ogen komen. Ik ga die man vermoorden!' Het was duidelijk dat hij het met deze laatste woorden op de directeur had gemunt. 'En u weet dat nu, maar u mag niets zeggen!' Dreigend keek hij de bedrijfsarts aan.'s Mans toon en houding waren zeer dreigend; zijn dreigement klonk uitermate serieus.De bedrijfsarts vroeg zich af hoe serieus hij dit dreigement moest nemen. Had hij inderdaad de stellige overtuiging dat de man met serieuze moordplannen rondliep? In dat geval zou hij zijn zwijgplicht moeten doorbreken en de politie inlichten. Om meer zicht te krijgen op de ernst van
Samenvatting UitgangssituatieDe heer Zaouli, werkzaam als beveiligingsbeambte, meldde zich spontaan op het arbeidsomstandighedenspreekuur van de bedrijfsarts. De bedrijfsarts kende hem wel van vroegere consulten: een altijd keurig geklede heer, zeer beleefd in de omgang, van Marokkaanse afkomst en accentloos Nederlands sprekend. Nu zag hij er verwilderd uit. Bij binnenkomst pakte hij geagiteerd een stoel. 'Ik ben op non-actief gezet door de directeur!' schreeuwde hij. Wild gesticulerend vertelde hij wat er was gebeurd. Een vrouwelijke collega had een klacht over hem ingediend. Hij zou haar bij herhaling op ongewenste wijze aangeraakt hebben. Dit zou tijdens de nachtdienst zijn gebeurd, maar ook buiten werktijd. De directie had de klacht serieus genomen en Zaouli direct op non-actief gezet.De bedrijfsarts informeerde wat er nu werkelijk was voorgevallen. Zaouli gaf toe dat hij de vrouw regelmatig op uiteenlopende lichaamsdelen had aangeraakt, maar dat zou beslist niet tegen haar wil zijn gebeurd. Nadat hij naar huis was gestuurd, had hij zijn zelfbeheersing volledig verloren. Hij sliep niet meer, hij at niet meer, en hij schopte uit pure razernij tegen de wand.De bedrijfsarts stelde vast dat er tegen zijn clie¨nt een klacht was ingediend wegens seksuele intimidatie, en dat daardoor een conflict was ontstaan tussen clie¨nt en diens werkgever. Betrokkene was momenteel absoluut niet in staat om te werken, nog afgezien van het feit dat hij op non-actief was gesteld.De bedrijfsarts probeerde tevergeefs om de heer Zaouli tot bedaren te brengen. 'Ik ben in mijn eer aangetast!' schreeuwde hij. 'Ik kan mijn familie nooit meer onder ogen komen. Ik ga die man vermoorden!' Het was duidelijk dat hij het met deze laatste woorden op de directeur had gemunt. 'En u weet dat nu, maar u mag niets zeggen!' Dreigend keek hij de bedrijfsarts aan.'s Mans toon en houding waren zeer dreigend; zijn dreigement klonk uitermate serieus.De bedrijfsarts vroeg zich af hoe serieus hij dit dreigement moest nemen. Had hij inderdaad de stellige overtuiging dat de man met serieuze moordplannen rondliep? In dat geval zou hij zijn zwijgplicht moeten doorbreken en de politie inlichten. Om meer zicht te krijgen op de ernst van
InleidingIn de Stecr-werkwijzer Arbeidsconflicten 1 wordt aan de bedrijfsarts een duidelijke richtlijn gegeven hoe om te gaan met arbeidsconflicten. Na ziekmelding door een arbeidsconflict dient de bedrijfsarts eerst te beoordelen of er sprake is van medische beperkingen. Als die er niet zijn dan kan de bedrijfsarts dit aangeven aan de betrokken partijen en dient hij verder geen begeleiding of medische interventies te plegen. Als er sprake is van een ziekmelding als direct gevolg van een arbeidsconflict met lichte spanningsklachten (waaronder labiliteit en concentratiestoornissen) dan dient de bedrijfsarts dit in principe te beoordelen als 'niet ziek' en hooguit een timeout van maximaal 2 weken in te lassen. Als de psychische klachten voorop staan en het arbeidsconflict meer secundair is, dan kan de richtlijn psychische klachten van de NVAB gevolgd worden. 2Maar wat nu als de interventies niet hebben geholpen en de clie¨nt aangeeft dat hij door ziekte niet meer terug kan in de oude werksituatie? De term 'situatieve of situationele arbeidsongeschiktheid' wordt in dat geval wel gebruikt. Dit wordt in bovenstaande werkwijzer niet besproken.Bij situatieve arbeidsongeschiktheid is niet duidelijk sprake meer van ziekte, maar clie¨nt is niet in staat zijn werk te hervatten op de eigen werkplek. Vaak wordt deze term gebruikt als er sprake is van een arbeidsconflict en psychische decompensatie dreigt bij contact met de werkgever of met specifieke collega's. Clie¨nt is wel geschikt voor eigen werk bij een andere werkgever of op een andere werkplek.Vanuit de bedrijfsartsen wordt wel gepleit om de term situatieve arbeidsongeschiktheid niet meer te gebruiken, 3,4 omdat met dit stempel het risico groot is dat de betrokken partijen geen energie meer stoppen in een oplossing van het conflict.Er zijn geen recente harde cijfers bekend van ziekteverzuim en WAO-instroom bij arbeidsconflicten, wel zijn cijfers uit 1995 bekend: 3. Bij 28% van de clie¨nten met verzuim door een arbeidsconflict werd de ziektewetuitkering gecontinueerd ondanks medisch herstel waarbij de belangrijkste reden was dat terugkeer naar eigen werk binnen afzienbare termijn weer tot uitval zou leiden. 5,6Op grond van deze cijfers lijkt situatieve arbeidsongeschiktheid geen zeldzaamheid. Wellicht dat de snelle en gestructureerde aanpak, zoals wordt gepropageerd in de werkwijzer, hier verbetering in brengt. Het lijkt echter niet waarschijnlijk dat 'situatieve arbeidsongeschiktheid' daarmee helemaal verdwijnt. Het niet meer bezigen van de term 'situatieve arbeidsongeschiktheid' helpt het probleem natuurlijk ook niet uit de wereld.Wel is het van belang om deze 'diagnose' niet te snel te stellen, omdat de gevolgen daarvan groot kunnen zijn: verlies van werk, medicalisering van problemen, aanspraak op sociale gelden, enzovoort. Aan de andere kant is te verdedigen dat als van alles is geprobeerd om het conflict op te lossen en dat niet is gelukt en als hervatting ziekmakend is, dat clie¨nt niet zonder meer beter gemeld kan worden.J. Spanjer (*) J. Spanjer is verzekering...
Samenvatting Via cohortonderzoek bij MKB-bedrijven wordt nagegaan of een mediationadvies bij zes weken ziekteverzuim, met arbeidsconflict als extra probleem, leidt tot actieve probleemoplossing. Daarnaast worden drie uitkomstmaten onderzocht (verschil in ziekteverzuim, werkhervatting en behoud van de baan bij de onderneming) wanneer al dan geen mediationtraject start.In januari 2004 zijn bij 1073 probleemanalyses 204 arbeidsgeschillen geconstateerd. Ee´n op de vijf keer. In 52 gevallen wordt mediation geadviseerd, waartoe 11 maal besloten is. Eveneens e´e´n op de vijf keer. Opvallend resultaat is mogelijke verlenging van de ziekteverzuimduur bij mediationinzet. De bewijskracht hiervoor is echter zeer zwak. Mogelijk wordt mediation vaker geadviseerd bij psychische ziektebeelden. Toepassing van mediation heeft geen verband met behoud van de baan (situatie 1 jaar na ziekmelding). Regelmatig wordt zelfs gekozen voor einde dienstverband, vooral bij tijdelijke contracten. Werkhervatting echter lijkt een onderlinge oplossing van het geschil en behoud van het dienstverband positief te beı¨nvloeden.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
Contact Info
customersupport@researchsolutions.com
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
Product
Resources
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.
