Bu çalışmanın temel amacı bireylerin işe tutkunluk düzeylerinin çalışma düşüncelerine göre farklılaşıp farklılaşmadığını incelemektir. Ayrıca cinsiyet, yaş, deneyim, eğitim gibi demografik niteliklere göre çalışma düşüncesinde farklılık olup olmadığının incelenmesi de bu çalışmanın ikincil amacıdır. Yöntem -Bu çalışmada Türkiye'de özel ve kamu sektöründe çalışan bireylerin işe tutkunluk düzeyleri ve çalışma düşüncelerinin tespit edilmesi için kolayda örneklem yöntemi seçilmiştir. Veriler elektronik ortamda anket aracılığıyla toplanmıştır. Araştırma amacına uygun olarak niceliksel verilerin analizinde SPSS 22.0 programı kullanılmıştır.Bulgular -Analiz sürecinde genel olarak çalışmayı lanet, meta ve ızdırap olarak değerlendiren bireylerin işe tutkunluklarının çalışmayı özgürlük, kimlik ve hizmet olarak değerlendirenlere kıyasla istatistiki olarak anlamlı bir biçimde daha düşük olduğu bulunmuştur. Ayrıca cinsiyet, öğrenim durumu, yaş, deneyim süresi, çalışılan sektöre göre de çalışma düşüncesinde istatistiki olarak anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Ancak medeni durum, aylık kazanç ve pozisyona göre çalışma düşüncesinde istatistiki olarak anlamlı farklılıklar olmadığı görülmüştür.Tartışma -Bireylerin çalışma düşüncesi, oluşturdukları referans çerçeveleri değer ve tutumlar yoluyla işlerine yönelik kavrayış ve uygulamalarını şekillendirmektedir. Bu araştırma sonuçları hem bireylerin yaşam ve işe yönelik anlam ve değer verme, iş tatminini artırma gibi bireysel faydaların sağlanması hem de örgütsel bağlılık ve motivasyon gibi örgütsel faydaların sağlanmasına katkı sunabilir niteliktedir.

İnsanların duygu ve düşünceleri onların davranışlarını belirleyen ve davranışlarına yön veren unsurlardandır. Çalışanların çalışmaya yönelik düşüncelerinin anlaşılabilmesi açısından önemli olan bu çalışma ile çalışanların, çalışmaya ilişkin bakış açılarını ölçmeye yönelik, kuramsal ve istatistiksel olarak uygun, geçerli ve güvenilir bir ölçme aracının geliştirilmesi amaçlanmıştır. Titiz bir ölçek geliştirme prosedürünü takiben ve çok aşamalı çalışmaları (ifade havuzu oluşturulmuş, uzman görüşlerinin alınması, pilot analiz, yapı ve kapsam geçerliliklerinin sınanması vb.) uygulayan araştırmada, yeterli güvenilirlik ve geçerliliğe sahip 17 maddeden oluşan Çalışma Düşüncesi için beş faktörlü bir ölçüm ölçeği belirlenmiştir. Bu çalışmayla geliştirilen ölçeğin bireylerin kimlik, başkalarına bakma, mesleki vatandaşlık, kişisel tatmin ve hizmet boyutlarından oluşan çalışma düşüncelerinin belirlenmesi ve bu sayede bireylerin sergileyecekleri örgütsel davranışlar arasındaki ilişkilerin daha iyi anlaşılmasını temin etmek için sağlam bir temel araç niteliğinde olacağı öngörülmektedir.

Bu araştırma psikobiyolojik kişilik kuramına göre mizaç ve karakter faktörleri ile iş performansı arasındaki ilişkide etik eğilimlerinin aracılık rolünün olup olmadığını tespit etmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem-Araştırmanın örneklemini Ankara ilinde bulunan insan kaynakları danışmanlığı kapsamında özellikle işe alım süreçlerinde adayların kişilik özelliklerinin iş performansına etkisinin incelenmesini talep eden uluslararası düzeyde faaliyet gösteren tıbbi cihaz üretim fabrikası, ulusal düzeyde elektrik ürünleri üretim fabrikası, ulusal ve uluslararası düzeyde faaliyet gösteren mühendislik firması ve hizmet sektöründe faaliyet gösteren finansal danışmanlık firması olmak üzere 4 firmanın çalışanları (n=111) oluşturmuştur. Veriler "Karakter ve Mizaç Ölçeği (TCI)"" ve Etik Eğilimler Ölçeği" kullanılarak toplanmıştır. Verilerin analizi için frekans, güvenirlik, korelasyon, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri ve yapısal eşitlik modellemesi kullanılmıştır. Bulgular-Yapılan analizler sonucunda mizaç faktörlerinden 'yenilik arayışı', karakter faktörlerinden 'acıma' ve etik eğilimlerden 'acıdan kaçınma' ile iş performansı arasında istatistiki anlamlı ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ancak temel hipotez olan kişilik özellikleri ile iş performansı arasındaki ilişkide etik eğilimlerin aracılık rolü desteklenmemiştir. Tartışma-Araştırma sonuçlarına göre özellikle işe alım süreçlerinde belirli pozisyonlar için belirli kişilik özelliklerine sahip adayların daha başarılı olacağına ilişkin algının tersine, kişilik özelliklerinin ve etik eğilimlerin belirgin bir şekilde iş performansını yordamadığı görülmüştür. Bu sonuçlar göz önünde bulundurulduğunda araştırmanın, işe alım süreçlerinde kişilik ve etik eğilimlerin tespit edilmesine odaklanmak yerine daha somut düzeyde tutum ve davranışları belirlemeye yönelik yöntemlere odaklanılması konusunda araştırmacı ve uygulayıcılara fikir vereceği öngörülmektedir.