Phraseodidactics, also known as didactics of phraseology, is a new emerging research discipline within the scope of applied linguistics. It is an interdisciplinary field with elements of phraseology, glottodidactics, as well as contrastive linguistics, psycholinguistics, neurolinguistics and sociolinguistics. Phraseodidactics, in accordance with its objectives, examines the processes associated with the natural assimilation of collocations, idioms, proverbs and other reproducible word forms in the mother language, and, foremost, processes related to the teaching and learning of these structures in the second and subsequent languages. Idiomatic expressions are understood here as established combinations of at least two words with a reproducible character. The scope of phraseology also includes compound words and fixed collocations. In other words, the didactics of phraseology aspires to deal with everything that is associated with the most effective teaching and learning of broadly understood phraseology. On the other hand, phraseotranslation, as a specialized interdisciplinary science postulated in this text, is situated at the crossroads of phraseology, translation studies, contrastive studies and phraseodidactics. Recently there is a growing need for an efficient interlinguistic translation; the education of future translators of foreign languages develops more and more, but the problem of phraseologization in translation is still very rarely undertaken in scientific research. An effective translation implies equivalent messages in two different linguistic codes, which becomes extremely difficult in case of phraseology. The multiple-word structures entrenched in natural languages are therefore a major challenge in the process of translation and can be a prominent difficulty even for professional translators.

The article's main aim is to establish whether it is possible to employ the categories and notions of postsecular thinking while discussing the fi eld of postcolonial fi ction, both in terms of theoretical compatibility and practical usage for the purposes of literary analysis. The point of departure for the author's investigation is thus a question of the critical potential of such terms as secularity, religiosity, secularism and post-secularism, terms which have distinctly European roots, with reference to the culturally alien, non-Western communities whose paths have been to a considerable extent charted by European imperialism. Can these notions be applied to other historical and social realities, bearing in mind that they are intimately interwoven with the history of the European continent, stemming from the divorce of institutional religion from state authority and the familiar narrative of secularized modernity? To examine the issue, together with other dilemmas arising from the interaction of cultures which have been developing under the direct infl uence of Enlightenment with postcolonial societies, the author fi rst scrutinizes a particular work of fi ction, Michael Ondaatje's Anil's Ghost, pointing out that the consideration of its postsecular elements is vital for understanding the complex situation of the postcolonial country it depicts. The author then proceeds to tackle the question of the reception of postsecularism in the fi eld of postcolonial studies as the domain of avowedly secular criticism and methodology.

Badacz jako (non)konformista-z refleksji prowadzonych badañ w dzia³aniu Celem opracowania jest zaprezentowanie osoby badacza jako (non)konformisty na podstawie refleksji z prowadzonych badañ w dzia³aniu. W pierwszej kolejnooeci zostan¹ krótko zdefiniowanie podstawowe kategorie, które nastêpnie zostan¹ wykorzystane w tekoecie: konformizm i nonkonformizm. Nastêpnie zostan¹ opisane trudnooeci wyborów dooewiadczanych przez badacza oraz przedstawione etapy "przemiany" naukowej w drodze badacza w dzia³aniu. S³owa kluczowe: badacz, konformista, nonkonformista, niepe³nosprawnooeae, badania w dzia³aniu Researcher as (non)conformist-reflecting on the conducted action research The aim of the study is to present the researcher as a (non)conformist based on reflection on the conducted research in action. In the first place, the basic categories will be defined briefly, which will then be used in the text: conformity and nonconformity. Next, the difficulties of the choices experienced by the researcher and the presented stages of the "change" in the researcher's way in action will be described.

Victims -Alienated -Agents. The Women's Point of View on Violence and War in the Contemporary (Post)Yugoslav Drama and Theatre 1 Praca powstała w wyniku realizacji projektu badawczego nr 2017/24/C/HS2/00436, finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki. 2 Tekst powstał w ramach projektu badawczego numer 178029, Књиженство, теорија и историја женске књижевности на српском језику до 1915. године, finansowanego przez Ministerstwo Oświaty, Nauki i Rozwoju Technologicznego Republiki Serbii. 238GABRIELA ABRASOWICZ, MAGDALENA KOCH and her Children, 2004). The stress is also put on the artvivism as well as on catharctic function of this artistic creativity.Keywords: (anti)war female dramaturgy, violence, artivism, (post)Yugoslav drama and theatre, gender studies Słowa kluczowe: (anty)wojenne dramatopisarstwo kobiece, przemoc, artywizm, dramat i teatr (post)jugosłowiański, gender studies Kryzys federacyjnej Jugosławii jako państwa wieloetnicznego narastał od lat osiemdziesiątych (po śmierci Josipa Broza-Tity), a dekadę później (1991)(1992)(1993)(1994)(1995) zakończył się krwawą, brutalną wojną i był szokiem dla stabilnej, sytej, liberalnej Europy. Czterdzieści pięć lat po zakończeniu II wojny światowej, po doświadczeniach Zagłady, masowych przesiedleniach ludności, zmianach granic, transformacjach ustrojowych w Europie Środkowo-Wschodniej i Południowo-Wschodniej zaczęły powracać -zdawałoby się przebrzmiałe w tej części świata -takie pojęcia jak: ludobójstwo, czystki etniczne, przemoc, gwałty na skalę masową (nazwane później gwałtami etnicznymi), uciekinierzy i uchodźcy. Leksyka ta znów okazała się przydatna do opisu bieżącej sytuacji w Europie. Po niecałym półwieczu od zakończenia II wojny światowej popularny slogan "Nigdy więcej wojny!" stracił swoją wiarygodność i przestał być aktualny w południowo-wschodniej części kontynentu.Wojna lat dziewięćdziesiątych XX wieku w Jugosławii z całą mocą pokazała swoje odrażające oblicze. Krwawe konfl ikty towarzyszące rozpadowi państwa federacyjnego w latach 1991-1995 urosły w związku z tym do rangi jednego z najbardziej traumatogennych, powracających i aktualizowanych tematów nie tylko w kręgach ludności cywilnej, lecz także wśród artystów i artystek. Czas wojny, a także lata powojenne postawiły przed dramatopisarzami oraz dramatopisarkami wiele wyzwań. Mimo że upłynęły już dwadzieścia dwa lata od podpisania porozumienia w Dayton, dziewiętnaście lat od konfl iktu w Kosowie zakończonego w 1999 roku bombardowaniem przez wojska NATO Serbii pod rządami Slobodana Miloševicia i dziesięć lat od uznania przez większość państw europejskich niezależnego Kosowa, temat wojny, uchodźstwa, przemocy nadal pojawia się w sztuce. Dramat jako tekst literacki, ale przede wszystkim teatr jako przestrzeń jego publicznej emanacji, czerpiący szeroko z tekstowej partytury, przemienił się w krajach byłej Jugosławii w swoistą arenę zbiorowej i indywidualnej terapii. Stał się dla wielu artystów zwierciadłem społecznych problemów, medium dla sumień, instrumentem pamięci, obszarem odpowiedzialności, takż...

Realizacja zadañ otoczenia spo³ecznego we wspieraniu mo¿liwooeci edukacyjnych i tworzeniu perspektyw wobec osób we z³o¿on¹ niepe³nosprawnooeci¹ na przyk³adzie biograficznego studium przypadku Artyku³ ma na celu zaprezentowanie dzia³añ otoczenia spo³ecznego, podejmowanych wobec 25-letniej dziewczyny ze z³o¿on¹ niepe³nosprawnooeci¹, wychowuj¹c¹ siê w szczególnych warunkach-oboje rodzice s¹ osobami ze zdiagnozowan¹ chorob¹ psychiczn¹. Droga rozwojowa dziewczyny przebiega³a równolegle do powstaj¹cych w miejscu zamieszkania instytucji edukacyjnych i terapeutycznych dla dzieci z niepe³nosprawnooeci¹ oraz form pomocy dla doros³ych nie-pe³nosprawnych. Mo¿emy wiêc przeoeledziae uczestnictwo dziecka w ró¿nych formach edukacji i wsparcia oraz oeledziae formy pomocy oferowane rodzinie. Biografia jest przyk³adem dla pokazania zadañ, jakie ma do spe³nienia otoczenie spo³eczne wobec osób z niepe³nosprawnooeci¹ i ich najbli¿szych, oraz tego, jak z tych zadañ siê wywi¹zuje. S³owa kluczowe: niepe³nosprawnooeae intelektualna, autyzm, otoczenie spo³eczne, edukacja specjalna, rehabilitacja spo³eczna, oerodowiskowy dom samopomocy, wsparcie Implementation of social environment tasks in supporting educational opportunities and creating perspectives for people with complex disabilities on the example of a biographical case study The article aims to present the activities of the social environment, taken against 25-year-old girl with complex disability, growing up in particularly conditions-both parents are people diagnosed with mental illness. The developmental path of the girl ran parallel to the educational and therapeutic institutions emerging at the place of residence for children with disabilities and forms of assistance for adults with disabilities. We can trace the child's participation in various forms of education and support and follow the forms of help offered to the family. This biography is an example for showing the tasks to be fulfilled by the social environment for people with disabilities and their relatives, and how these tasks are fulfilled.