No abstract

Patients with type 1 diabetes smoking cigarettes presented lower gingival sulcus bleeding and worse metabolic control of diabetes than nonsmoking patients.

Abstrakt Background Diabetes and periodontitis belong to the group of civilizational diseases, which are not associated with any specific bacterial or viral infection but with the rapid development of civilization and technological advances that affect comfort and quality of life. Civilizational diseases occur in highly developed and developing societies. Glycosylated hemoglobin A1c (HbA1c) is one of the standard indicators for the assessment of metabolic compensation in diabetes that reflects the risk of disease complications. One of the significant complications of diabetes that manifests in the oral cavity is gingival and periodontal inflammation, which is directly related to increased insulin resistance and worsened diabetes compensation. Factors influencing inflammation are the patient’s age, directly linked with fine motor skills when it comes to cleaning teeth, and patients’ awareness related to cause-and-effect relationship between dental hygiene, gingival and periodontal inflammation, and HbA1c testing during routine check-ups. Objectives To compare the relationship between gingival inflammation and metabolic compensation (HbA1c levels), depending on the patient’s age. Materials and methods The study involved 100 patients (50 adolescents and 50 adults, 42 M; 58 F) with type 1 diabetes. The study group was divided according to sex and age into 19 male adolescent patients (10–18 years old; mean age 15.5) and 23 male adult patients (19–45 years old; mean age 27.1). The mean duration of diabetes was 7 years in the group of adolescents and 11 years in the group of adults. The HbA1c levels and gingival index (GI) were measured in all patients. The obtained results were statistically analyzed. Results By comparing the study groups, higher HbA1c values were reported in the group of adolescents. HbA1c has been shown to correlate with the GI in adolescents and adults. Despite poorer compensation for diabetes (higher HbA1c), GI values were similar in adolescents and adults.

PRACE ORYGINALNE praca oryginalneo riginal paper STRESZCZENIE Wstęp. Hemoglobina glikowana A1c (HbA1c) jest jednym z standardowych wskaźników oceny wyrównania metabolicznego cukrzycy i odzwierciedla ryzyko powikłań. Do istotnych powikłań towarzyszących cukrzycy w obrębie jamy ustnej zalicza się stany zapalne dziąseł i przyzębia, które bezpośrednio wpływają na zwiększenie insulinooporności i zaburzenie wyrównania metabolicznego. Istotną rolę w cukrzycy typu 1 odgrywają również czynniki ś rodowiskowe, takie jak styl ż ycia, sposó b ż ywienia i aktywnoś ć fizyczną . Aktywnoś ć fizyczna stanowi istotny element postę powania w cukrzycy, gdyż sprzyja normalizacji masy ciała. Systematyczne podejmowanie wysiłku fizycznego jest bardzo waż nym sposobem na poprawę ogólnego stanu zdrowia. Cel. Porównanie związku zapalenia dziąseł i poziomu hemoglobiny glikowanej, z aktywnością fizyczną osób dorosłych z cukrzycą typu 1. Materiał i metody. Do badania włączono 50 osób (23 mężczyzn) z cukrzycą typu 1 z medianą wieku 25 lat. Mediana czasu trwania cukrzycy w badanej grupie wyniosła 11 lat. Dokonano oznaczenia HbA1c oraz przeprowadzono badanie stomatologiczne z oceną wskaźnika GI. Przeprowadzono wywiad pod kątem aktywności fizycznej badanych pacjentów. Wyniki. Porównując badane zmienne wykazano wyższe wartości badanej hemoglobiny glikowanej i wskaźnika dziąsłowego u pacjentów niedeklarujących aktywności fizycznej. Nie stwierdzono związku pomiędzy czasem trwania cukrzycy, płcią badanych osób, a ich aktywnością fizyczną. Nieaktywni fizycznie badani byli starsi w porównaniu z grupą deklarującą aktywność fizyczną.

Objective: One of the treatment goals in type 1 diabetes and periodontitis is to address chronic inflammation to prevent the development of neurovascular complications. The aim of this study was to assess the local anti-inflammatory effects of chlorhexidine digluconate and cetylpyridine chloride on periodontal status and indicators of oxidative stress in saliva in patients with type 1 diabetes. Materials and Methods: A total of 42 subjects aged 27 (interquartile range, IQR 22–35) years, with type 1 diabetes for a duration of 12 (IQR 9–18) years, and glycated hemoglobin 8.05 (IQR 7.1–9.4)% were included. Patients were examined twice—initially, and after 14 days of using toothpaste with chlorhexidine and cetylpyridine. Clinical examination of gingival tissues was performed. Certain oxidative stress markers (TP, TEAC, TBARS, AOPP) were measured in the saliva samples. Results: There were significant changes in clinical indicators of periodontal status before and after the application of the toothpaste (API before 0.35 (0.24–0.65) vs. API after 0.265 (0.18–0.39), p = 0.03; SBI before 0.07 (0.04–0.15) vs. SBI after 0.035 (0-0.06), p = 0.002; GI before 0.88 (0.46–1) vs. GI after 0.67 (0.25–1), p = 0.0008). The concentration of saliva TBARS decreased (p = 0.00005) and TEAC increased (p = 0.09). Conclusion: Proper oral hygiene supported by antibacterial chemicals may improve the periodontal status and reduce inflammation.