No abstract

This paper aims to investigate the practical reflections of the recommendations proposed in the graduate thesis on private education in Turkey. Data was obtained from different sources via document review. For this purpose, thesis on preschool inclusive education between the years 2010-2015, courses and number of hours on inclusive education in preschool teachers' education programme of universities, 2015-2019 strategic plan and 2010-2015 in-service education activities of Ministry of National Education were examined. At the end of the research, it was determined that preschool inclusive education was one of the limited issues dealt with, the recommendations in graduate thesis were generally reflected in laws, regulations and official plannings. On the other hand, analyzing central and local in-service education plannings and applications of Ministry f National Education, no satisfactory practices were found.

No abstract

No abstract

Amaç: Bu araştırmada, okul öncesi çağında çocuğu olan babaların psikolojik sağlamlık düzeyleri ile çocuklarının bakım uygulamalarına katılımları arasındaki ilişki incelenmiştir. Yöntem: Mevcut araştırma, nicel araştırma yöntemi ile ele alınmış olup, ilişkisel tarama modelinde kesitsel tipte bir çalışmadır. Araştırmaya, Adana ilinin Seyhan ve Çukurova ilçelerindeki anaokullarında eğitime devam eden 240 çocuğun babaları dahil edilmiştir. Araştırmaya katılan babalara, Baba Katılım Ölçeği ve Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği uygulanarak, babaların psikolojik sağlamlıkları ile çocuk bakım uygulamalarına katılımları arasındaki ilişkiye bakılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler, SPSS 23.0 programı kullanılarak analiz edilmiştir. Verilerin değerlendirilmesinde, tanımlayıcı istatistiksel yöntemleri olarak sayı, yüzde, ortalama ve standart sapma kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmada yer alan babaların, baba katılımları ile yaş grupları arasında anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p = 0,001). 40-45 yaşları arasındaki babaların, çocuk bakım uygulamalarına katılımlarının 25-30 yaşları, 31-35 yaşları ve 45 ve üzerinde yaşlarındaki babalara göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Babaların, psikolojik sağlamlık düzeyleri ile yaş grubu arasında anlamlı bir farklılığın bulunmadığı tespit edilmiştir. Aynı şekilde, babaların psikolojik sağlamlık düzeyleri ile eğitim düzeyi arasında (p = 0,760) anlamlı bir farklılığın bulunmadığı tespit edilmiştir. “Baba Katılım Ölçeği” toplam puanı ile “Yetişkin Psikolojik Sağlamlık Ölçeği” toplam puanı arasında pozitif yönlü, orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu görülmektedir (r = .43; p < .01). Sonuç: Araştırmada elde edilen bulgular, çocuk bakım uygulamalarına katılım toplam puanı ve keyfi meşguliyet, ilgi ve yakınlık, temel bakım alt boyutları ile psikolojik sağlamlık puanlarının pozitif yönlü anlamlı olarak ilişkili olduğu yönünde bulunmuştur. Babaların, psikolojik sağlamlık düzeyleri arttıkça, çocuklarının bakım uygulamalarına katılımlarının da arttığı sonucuna ulaşılmıştır.